natuurlijk gedrag van varkens - Raad voor Dierenaangelegenheden

ADVIES
Het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
(LNV) heeft als richtinggevend perspectief
voor het welzijnsbeleid het navolgende geformuleerd:
“Er wordt naar gestreefd om gehouden
dieren in een omgeving te laten leven waarin zij
hun natuurlijk (soorteigen) gedrag kunnen vertonen.”
Gelet op de mogelijkheid dat in dat kader huisvestingssystemen
aangepast moeten worden is
door de Directie Landbouw van het Ministerie van
LNV de vraag gesteld welke belemmeringen er
bestaan voor de varkens in de Nederlandse
varkenshouderij om natuurlijk gedrag zoveel mogelijk
uit te kunnen voeren en hoe deze belemmeringen
opgelost kunnen worden binnen een tijdsbestek
van 20 jaar.
De Raad is van mening dat in de hedendaagse
varkenshouderij natuurlijk gedrag niet volledig tot
uitdrukking kan komen.
De Raad voor Dierenaangelegenheden geeft in dit
advies aan welke verbeteringen aangebracht en
gerealiseerd kunnen worden binnen het gevraagde
tijdsbestek.
De nadruk in dit advies zal liggen op het streven
om te komen tot verbeteringen van de uitvoering
van de belangrijkste gedragingen die nu, afhankelijk
van huisvestingsysteem, beperkt of niet uitgevoerd
kunnen worden.
De hieronder voorgestelde aanbevelingen per
categorie varkens kunnen positieve dan wel negatieve
gevolgen hebben voor andere aspecten die
voor de varkenshouderij van belang zijn, zoals
bijvoorbeeld de internationale concurrentiepositie,
de ruimtelijke ordening, de diergezondheid, de
voedselveiligheid, de arbeidsomstandigheden of
het milieu. De Raad adviseert om bij de verdere
uitwerking van de voorstellen die in dit advies worden
gedaan deze aspecten ook te onderzoeken en
mee te wegen.
Al naar gelang de uitkomsten van deze afweging
adviseert de Raad om, bijvoorbeeld bij een verslechtering
van de concurrentiepositie van de
Nederlandse varkenshouders, de discussie over de
toepassing van verschillende instrumenten in
Europees verband, met derde landen en in de
WTO te gaan voeren (zie in dit verband ook RDA
advies 2005/03).
5