natuurlijk gedrag van varkens - Raad voor Dierenaangelegenheden
natuurlijk gedrag van varkens - Raad voor Dierenaangelegenheden
natuurlijk gedrag van varkens - Raad voor Dierenaangelegenheden
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Het <strong>natuurlijk</strong>e <strong>gedrag</strong> <strong>van</strong> een dier is het resultaat <strong>van</strong> een evolutionair selectieproces waarin dieren overleven die<br />
het best “aangepast” zijn (de meeste vruchtbare nakomelingen produceren). Dieren hebben zich daarbij zo<br />
ontwikkeld dat hun <strong>gedrag</strong> nauwkeurig is afgestemd op de beperkingen en de mogelijkheden <strong>van</strong> hun omgeving.<br />
In de in dit advies gekozen benadering <strong>van</strong> <strong>natuurlijk</strong> <strong>gedrag</strong> is bij gebrek aan wetenschappelijke gronden niet<br />
gekozen <strong>voor</strong> het prioriteren <strong>van</strong> afzonderlijke <strong>gedrag</strong>selementen uit het complexe <strong>natuurlijk</strong> <strong>gedrag</strong>repertoire <strong>van</strong><br />
<strong>varkens</strong>. Dit is eenvoudigweg onmogelijk. De motivatie <strong>van</strong> dieren om op een zeker moment gedurende een<br />
bepaalde tijd specifiek <strong>gedrag</strong> uit te voeren hangt immers af <strong>van</strong> de mate <strong>van</strong> bevrediging <strong>van</strong> tal <strong>van</strong> behoeftes.<br />
Een belangrijk deel <strong>van</strong> deze behoeftes is bij de geboorte in aanleg aanwezig. Doordat <strong>van</strong>af de geboorte<br />
behoeftes worden bevredigd groeien behoeftes naar hogere bevredigingsniveaus en komen er tijdens de<br />
ontwikkeling ook andere behoeftes <strong>voor</strong> in de plaats (spel<strong>gedrag</strong> wordt ingeruild <strong>voor</strong> seksueel en agonistisch<br />
<strong>gedrag</strong> en zuig<strong>gedrag</strong> <strong>voor</strong> kauwen). Sommige delen <strong>van</strong> het “<strong>natuurlijk</strong>e <strong>gedrag</strong>srepertoire” zijn echter zo<br />
belangrijk <strong>voor</strong> de "evolutionaire fitness” <strong>van</strong> een soort, dat ze “intrinsiek belonend” zijn. Dat wil zeggen dat de<br />
uitvoering <strong>van</strong> die <strong>gedrag</strong>ingen belangrijk (“belonend”) <strong>voor</strong> een dier is ongeacht de directe functionele<br />
consequenties <strong>van</strong> die <strong>gedrag</strong>ingen. Omdat die <strong>gedrag</strong>ingen zo “belonend” zijn, zullen de dieren die <strong>gedrag</strong>ingen<br />
onder allerlei omstandigheden willen blijven uitvoeren. Dieren ondervinden een slecht welzijn wanneer ze deze<br />
<strong>gedrag</strong>spatronen niet kunnen vertonen. Als substituut ontwikkelen dieren dan afwijkende <strong>gedrag</strong>ingen<br />
(<strong>gedrag</strong>spathologieën). Bij de meeste <strong>gedrag</strong>ingen is het echter zo, dat niet de uitvoering <strong>van</strong> het <strong>gedrag</strong> zelf<br />
positieve of negatieve gevoelens oproept, maar dat <strong>voor</strong>al de consequenties <strong>van</strong> dat <strong>gedrag</strong> positieve of negatieve<br />
gevoelens oproepen.<br />
De vraag in welke mate aan de behoefte <strong>van</strong> dieren om <strong>natuurlijk</strong> <strong>gedrag</strong> te vertonen moet worden voldaan, heeft<br />
naast een biologisch kader een duidelijk ethisch kader. Dat betekent dat <strong>gedrag</strong>sdeskundigen weliswaar kunnen<br />
aangeven welke behoeftes dieren <strong>van</strong> nature hebben en in welke vormen <strong>van</strong> houderij deze in hun expressie<br />
worden belemmerd, maar de afweging tot op welk niveau wij dieren toestaan om specifieke behoeftes te<br />
bevredigen een zorgvuldige afweging vraagt <strong>van</strong> de behoeftes <strong>van</strong> dieren ten opzichte <strong>van</strong> andere belangen.<br />
Bron: Bijdrage onderzoekers WUR en Faculteit Diergeneeskunde Utrecht<br />
12