natuurlijk gedrag van varkens - Raad voor Dierenaangelegenheden

(zie tabel 1, blz. 38).
In de natuur zijn de varkens een belangrijk deel
van de dag bezig met foerageren. In het huidige
huisvestingssysteem krijgen de dieren één à twee
keer per dag voedsel aangeboden. Nadat het
voedsel op is, is daarmee weliswaar de behoefte
aan nutriënten in belangrijke mate gestild, maar zal
in veel gevallen de behoefte aan foerageergedrag
nog niet zijn bevredigd. Gedeeltelijk zullen de
zeugen hun foerageergedrag dan verplaatsen naar
het besnuffelen van en wroeten in de mest. Dit
moet echter worden gezien als een onnatuurlijke
vorm van compensatie om aan de behoefte aan
foerageren tegemoet te komen.
De Raad is van mening dat guste en dragende
zeugen voldoende mogelijkheden moeten hebben
tot het uitvoeren van foerageergedrag. Dit kan door
de zeugen vaker toegang tot het voer te bieden.
Ook een andere voersamenstelling kan de mogelijkheid
tot foerageren verbeteren. Zo kan er ruwvoer
in de trog, bak of emmer worden verstrekt.
Ook kan zaagsel in een emmer worden aangeboden.
Daarnaast zouden maïs of zaagsel op het
dichte gedeelte van de vloer kunnen worden gegeven.
Dit vraagt echter ook aanpassingen van de
vloer om te voorkomen dat alles snel in de mestput
verdwijnt. Op dit moment wordt door ASG onderzoek
gedaan naar welke soorten materialen geschikt
zijn in deze huisvestingssystemen en op
welke wijze deze materialen praktisch aangeboden
kunnen worden.
De zeugen verblijven in de voerligbox in het
algemeen in een prikkelarme omgeving, hetgeen
het exploratiegedrag niet stimuleert. Door middel
van managementmaatregelen is dit te verbeteren.
Naast het aanbieden van stro en voer is ook het
aanbieden van ander materiaal van belang om het
exploratiegedrag te bevredigen. De Raad adviseert
om de varkens in het systeem regelmatig meer en,
indien mogelijk, afwisselend verschillend materiaal
te verstrekken.
Omdat het exploratiegedrag sterk gerelateerd is
aan het foerageergedrag acht de Raad het vooralsnog
niet nodig om naast de hierboven beschreven
oplossingsrichtingen ter verbetering van het
foerageergedrag nog andere oplossingsrichtingen
te onderzoeken ter verbetering van het exploratiegedrag.
Als een zeug ziek is of een aandoening heeft, heeft
het dier soms behoefte aan een aangepast microklimaat.
In de meeste gevallen betekent dit, dat de
temperatuur in de onmiddellijke omgeving iets omhoog
moet en dat het klimaat zo constant mogelijk
moet zijn. Idealiter zou het dier afgezonderd moeten
worden in een ziekenboeg, omdat dan het
microklimaat het best aangepast en gecontroleerd
kan worden. Dit kan bij terugplaatsen van de zeug
in de groep echter leiden tot problemen, vanwege
11