HET DIFFERENTIEEL - ECMD

13
12
11
10
9
8
7
1=13 1.
6 aanzicht A
buitenlamel
2. binnenlamel
3. deksel
4. axiaallager
5. zonnewiel
6. drukring of
drukstuk
7. kroonwiel
2
3
8. differentieelhuis
9. satellietwiel
10. uitgaande as
aan het
4 zonnewiel
11. satellietas
5 12. meeneemnokken
13. V-vormige
uitsparingen
6
Afb. 7.14. De opbouw van het wrijvingsdifferentieel
(ZF, Lok-O-Matie)
Het differentieelhuis wordt door het grote tandwiel van de eindreductie aangedreven.
In het differentieelhuis zijn vier sleuven aangebracht. De twee drukringen zijn elk van
vier meeneemnokken voorzien die in de axiale sleuven aangrijpen. De drukringen
kunnen in axiale richting verschuiven maar roteren met het differentieelhuis mee. In
de drukringen zijn vier V-vormige uitsparingen (aanzicht A) aangebracht waarin de
satellietasjes zijn geklemd. De drukringen nemen zo de satellietasjes en satellieten
mee die op hun beurt weer de zonnewielen met de wielaandrijfassen aandrijven.
Er ontstaat een wigwerking ten gevolge van de krachten in de V-vorm van de uitsparingen:
de drukstukken worden uit elkaar gedrukt en de wrijvingslamellen aangedrukt.
De binnenlamellen zijn met spievertanding aan de zonnewielen verbonden.
De buiten lamellen zijn met vier buitenste meeneemnokken in de axiale sleuven van
het differentieelhuis aangebracht. De beide zonnewielen zijn door de lamellenkoppelingen
met het differentieelhuis verbonden. Om een voorspanning van de wrijvingskoppelingen
te verkrijgen, worden soms schotelveren ingebouwd (zie verderop).
Uit het krachtenspel in het differentieel (afb. 7.15) valt op te maken dat het wrijvingskoppel
in één stel wrijvingsschijven bedraagt:
Voor de totale wrijvingskracht I\. geldt bij een wrijvingscoëfficiënt !~en een aantal
wrijvingsvlakken z:
388