Richtlijn Niet-maligne pleuravocht Richtlijn Niet ... - Kwaliteitskoepel

De overige in de literatuur beschreven geneesmiddelen die pleuravocht veroorzaken zijn:
• amiodaron (optreden pleuravocht sporadisch in vergelijking met interstitiële longafwijkingen;
exsudaat, lymfocyten, macrofagen of segmentkernigen); 7-11
• minoxidil (1 casus); 12
• interleukine-2 (rhIL-2) (in twee series bij circa 50% van de 108 patiënten); 13,14
• interleukine-11 (in één serie 42% van de 67 patiënten); 15
• interferonen (bij één patiënt behandeld voor hepatitis C); 16
• G-CSF (3 casussen); 17-19
• immunoglobulinen (1 casus); 20
• ergotamine en dopamineagonisten (exsudaat met lymfocyten en soms eosinofiele leuko-
cyten); 21-26
• isotretinoïne (2 casussen gepubliceerd, 3 andere bekend); 27,28
• methotrexaat (in een serie bij 4 van de 317 patiënten); 29
• procarbazine (2 casussen); 30,31
• bleomycine (casuïstiek); 6,32
• mitomycine (vaak in combinatie met interstitiële pneumonieën); 6,33
• cyclofosfamide (1 casus); 34
• dantroleen (altijd unilateraal, perifere eosinofilie en in pleuravocht); 6,35-37
• vitamine B5 en H (1 casus); 38
• anticoagulantia (1 casus); 39
• mesalazine (3 casussen); 40-42
• clorazapinezuur (meestal bilateraal, 7 dagen tot 2 maanden na start); 43-47
• simvatatine (1 casus); 48
• l-tryptofaan (casuïstiek); 49
• aciclovir (1 casus); 50
• glicazide (1 casus); 51
• metronidazol (1 casus); 52
• valproïnezuur (1 casus); 53
• dapson (1 casus); 54
• d-penicillamine (1 casus); 55
• propylthiouracil (1 casus); 56
• itraconazol (1 casus); 57
• fluoxetine (1 casus). 58
ConCluSie
Niveau 3
Veel medicijnen kunnen ontwikkeling van pleuravocht veroorzaken.