Richtlijn Niet-maligne pleuravocht Richtlijn Niet ... - Kwaliteitskoepel

Tabel 4. Oorzaak van empyeem (542 patiënten) 114
Pneumonie 40-60%
Chirurgie 22%
Trauma 4%
Oesophagusperforatie 4%
Complicatie pleurapunctie/thoraxdrain 4%
Subdiafragmale infectie 1%
Spontane pneumothorax 1%
Sepsis 1%
Andere oorzaak/onbekend 5%
In een recent onderzoek bij 2.287 ongeselecteerde patiënten met community-acquired pneumonie
(CAP) werd bij slechts 9% van de patiënten pleuravocht op de X-thorax gezien; 6% was unila-
teraal en 3% bilateraal. 3 In dit onderzoek werd bij 2% van de patiënten een matige hoeveelheid
of meer pleuravocht geconstateerd. In een tweetal oudere onderzoeken werd bij opgenomen
patiënten met een bacteriële pneumonie een hogere frequentie van PPE vermeld, bij respec-
tievelijk 44% en 57%. 4-6 Meestal is het verloop van de PPE mild en verdwijnt het pleuravocht
onder adequate antibiotische therapie. Bij 5-10% van de patiënten met PPE krijgt de effusie
echter een gecompliceerd karakter en ontstaat loketvorming en/of intrapleurale ophoping van
pus. 6 Het relatieve risico te sterven aan de pneumonie is zeven maal groter bij de aanwezigheid
van bilateraal pleuravocht en 3,4 maal groter bij een forse hoeveelheid pleuravocht. 3
De mortaliteitscijfers van empyeem schommelen tussen 5% en 49%, afhankelijk van de
leeftijd, de klinische toestand van de patiënt en de aanwezigheid van comorbiditeit. 7,8 Ook in
de Pneumonia Severity Score (PSI) van Fine et al 9 wordt de aanwezigheid van pleuravocht als
risicofactor beschouwd.
ConCluSie
2
Niveau 2
De mortaliteit van CAP neemt toe bij de aanwezigheid van pleuravocht.
A1 Hasley 1996 3
B Finland 1978 7
C Varkey 1981 8