aan het werk de ZIN - Schittering Filosofie

EPILOOG
Een winterochtend, 08.30 uur. Lichtpeertjes doen het witte zeildoek
van de marktkraampjes oplichten in de schemering. De advocate, de
psycholoog en de accountant schikken de groenten in de bakken.
Waspeen en bospeen, pastinaak, koolraap, zoete bataat; het land
kleeft nog aan de groenten. Twee keer per ochtend krijgen ze koffie
en ze mogen naar de wc bij het restaurant. Eén ochtend per kwartaal
draaien ze onbetaald mee. “Kan ik u helpen? Wat is nou postelein?”
Wegen, opschrijfboekje, optellen, korting berekenen, pinautomaat
bedienen. Ze worden er blij van.
Op de zuiderMRKT, een buurtinitiatief in Amsterdam Oud-Zuid,
heerst de zin. Een jaar geleden zijn een aantal buurtgenoten een
coöperatie gestart om biologische waar te gaan verkopen op een
buurtmarkt, als tegenwicht voor alle verdwenen buurtwinkels met
verse spullen. Inmiddels zijn er 300 mensen lid geworden en draait
de markt elke zaterdag vrijwel geheel op vrijwilligers. In deze buurt
hebben mensen meer dan genoeg van alles behalve van tijd, maar ze
maken graag tijd om hier achter de kraam te gaan staan. Goede spullen,
handen uit de mouwen; ga het doen de bezieling volgt vanzelf.
Als we iéts delen dan is het wel het verlangen naar verbinding en
in deze tijd beginnen we dat sterker te voelen. Dat kunnen allerlei
vormen van verbinding zijn: verbinding met het hogere, met jezelf,
met de natuur, met een einde en een begin, met een ander, met de
groep, met het grotere geheel.
We willen verbinding, maar onze maatschappij en onze organisaties
vallen steeds verder uit elkaar. ‘Om de cohesie terug te brengen
moeten we niet iets doen maar iets laten’, zegt kwantumfisicus David
Bohm. Bohm en zijn leerling John Stuart Bell hebben wetenschappelijk
aangetoond dat we verbonden zijn 1 . Dat er een energieveld is
dat alle mensen en dingen verbindt en waar afstand geen rol speelt.
In On Dialogue 2 schrijft Bohm dat wij westerlingen ‘kennisfundamentalisten’
zijn; dat het ons denken is dat tussen ons in staat en tot
incoherentie leidt.
We trekken muren van kennis, aannames en meningen op die we
vervolgens tot in den treure ten overstaande van elkaar verdedigen.
185
INHOUD