Download - VOTB

96
ONDERGROND
De meest uitgevoerde laboratoriumproeven:
- Bepaling van het natuurlijke en het droge volumegewicht, met
bepaling van de verzadigingsgraad en het watergehalte.
- Zeefproeven voor het bepalen van de korrelverdeling.
- Het bepalen van de snelheid waarmee een grond verweekt als hij
vochtig wordt (de Atterbergse consistentiegrenzen).
- Samendrukkingsproeven voor zettingsberekeningen en het
tijd-zakkingsgedrag.
- Het bepalen van de sterkteparameters (m.b.v. triaxiaalproeven).
- Doorlatendheidsproeven op zand en slecht doorlatende grondsoorten.
• Volumegewicht en vochtgehalte
Om berekeningen te kunnen maken, is het belangrijk dat de grondspanningen
op bepaalde diepten bekend zijn. Uit de verticale grondspanningen en de waterspanningen
kunnen de horizontale spanningen berekend worden (zie hoofdstuk
8), die nodig zijn om bijvoorbeeld grondkerende constructies of terreinzettingen
te kunnen berekenen.
Grond is een zogenoemd meerfasen materiaal en bestaat uit drie componenten
te weten: korrels, water en lucht. De drie componenten zijn schematisch weergegeven
in figuur 9.1
Door uit een ongeroerd grondmonster met een volume-ring een bepaalde hoeveelheid
grond te steken en te wegen, kan het volumegewicht (de volumieke
massa) worden berekend. Vervolgens wordt het monster gedurende 24 uur bij
een temperatuur van 105º Celsius gedroogd en opnieuw gewogen. Voor de
Nederlandse grond wordt meestal aangenomen dat het soortelijke gewicht van de
grondkorrels 2650 kg/m 3 bedraagt (kwartszand). Met dit gegeven kan het poriën-