Ziekte van Dupuytren - Kwaliteitskoepel

7.1 Is er een indicatie voor peroperatieve artrolyse bij een selectieve fasciëctomie als behandeling
van de ziekte van Dupuytren?
Samenvatting van de literatuur
Drie studies voldeden aan de zoekvraag (Beyermann et al, 2002; Rives et al, 1992; Weinzweig et
al, 1996). In alle studies worden twee niet homogene patiëntengroepen met een niet
gestandaardiseerde nabehandeling met elkaar vergeleken. Groep 1 bestaat uit patiënten met
een goed effect op fasciëctomie alleen en groep 2 uit patiënten met onvoldoende effect na
fasciëctomie alleen en ondergaan een aanvullende artrolyse. Hierdoor zijn alle studies van
beperkte waarde.
Rives et al, 1992
In een prospectieve niet gerandomiseerde studie (C) werd het effect van dynamische extensie
spalken onderzocht bij een selectieve fasciëctomie voor patiënten met een contractuur > 45
graden. Als secundaire uitkomst maat keken zij naar het verschil tussen patiënten met en zonder
artrolyse en vonden geen verschil in verbetering van extensie in de follow-up van 2 jaar.
Weinzweig et al, 1996
Dit betreft een retrospectieve studie van 28 patiënten met 42 gewrichten aangedaan door de
ziekte van Dupuytren met een PIP contractuur van meer dan 60 o . In 27 gewrichten werd alleen
een selectieve fasciëctomie uitgevoerd en in 15 gewrichten een aanvullende artrolyse. Er werd
geen significant verschil gezien in residuele contractuur in beide groepen na een follow-up van
6,4 maanden gemiddeld.
Beyermann et al, 2002
In een prospectieve niet gerandomiseerde studie (C) van 43 patiënten met ernstige contracturen
(>60 ο ) van het PIP gewricht als gevolg van de ziekte van Dupuytren ondergingen alle een
operatieve correctie (verschillende chirurgische technieken) met een follow-up van 6 maanden.
Elf van de 43 patiënten ondergingen in dezelfde zitting een artrolyse met als doel de extensie
beperking terug te brengen tot minder dan 20 graden. Na 6 maanden follow up was er geen
verschil in residuele contractuur in beide groepen.
Conclusie
Niveau 3
Er zijn geen aanwijzingen dat het doen van een aanvullende artrolyse bij
onvoldoende verbetering van extensie door selectieve fasciëctomie alleen, van
aanvullende waarde kan zijn.
C Beyermann et al, 2000; Rives et al, 1992; Weinzweig et al, 1996
52