Ziekte van Dupuytren - Kwaliteitskoepel

Conclusie
Niveau 2
Het is aannemelijk dat in vergelijking met selectieve fasciëctomie de radicale
fasciëctomie tot een vergelijkbaar effect en een lager recidiefpercentage leidt,
maar ook tot een beduidend hoger complicatiepercentage (30 tot 50% van de
gevallen).
B Orlando et al, 1974; Zachariae, 1967
Overwegingen
Wereldwijd is selectieve fasciëctomie nog steeds de meest uitgevoerde techniek voor de
behandeling van de ziekte van Dupuytren. Deze techniek heeft als grootste nadeel dat het een
vrij lang revalidatietraject kent (gemiddeld 6 weken) en dat er een kleine kans van ongeveer 1%
bestaat op het optreden van zenuwletsel bij primaire ingrepen en van ongeveer 7% bij operaties
voor recidieven (Coert et al, 2006). Percutane naaldfasciotomie geeft een vlotter herstel en kent
minder en minder ernstige complicaties. Dit maakt de techniek op de korte termijn interessant
voor de patiënt en dit verklaart ook haar toenemende populariteit. Het belangrijkste nadeel van
percutane naaldfasciotomie is het veel hogere recidief percentage in vergelijking tot selectieve
fasciëctomie. Dit recidiefpercentage is voor beide technieken hoger bij jongere patiënten. Gezien
het feit dat recidieven talrijker zijn na naald fasciotomie en eerder optreden bij jongere
patiënten ligt het daarom voor de hand te concluderen dat met name oudere patiënten de
meeste baat hebben bij deze behandeling. De techniek kan ook worden toegpast bij jongere
patiënten, zolang zij op de hoogte zijn van de grotere kans op een recidief. En, alhoewel hier
geen literatuur over beschikbaar is, is de ervaring van de werkgroep dat een recidief na naald
fasciotomie vaak met succes met dezelfde techniek behandeld worden.
Voor zover bekend wordt radicale fasciëctomie en segmentele fasciëctomie in Nederland
niet of nauwelijks uitgevoerd. Radicale fasciectomie kampt met een hoog complicatie risico
en van segmentele fasciëctomie is onvoldoende aangetoond dat de techniek voordelen
heeft ten opzichte van een selectieve fasciëctomie.
Dermatofasciëctomie gecombineerd met huidtransplantatie is evenmin populair als primaire
chirurgische behandeling. In sommige centra wordt de techniek voornamelijk gebruikt voor de
behandeling van recidief contracturen. Het heeft vooral een plaats indien de huid gelegen boven
de streng fors verlittekend is en het resterende defect na excisie van de huid en Dupuytren
weefsel niet meer gesloten kan worden met behulp van een transpositie. Het noodzaakt wel het
afnemen van een huidtransplantaat van elders van het lichaam. Dit veroorzaakt soms extra
complicaties en in ieder geval een extra litteken. Alhoewel sommige auteurs claimen met deze
techniek lagere recidiefprecentages te bereiken, is de evidence hierover laag.
Aanbevelingen
De werkgroep ziet de selectieve fasciëctomie nog steeds als de gouden standaard voor de
operatieve behandeling voor de ziekte van Dupuytren door het relatief beperkte
complicatiepercentage en de relatief lage recurrence.
46