Ziekte van Dupuytren - Kwaliteitskoepel

Formuleren van aanbevelingen
Voor een aanbeveling zijn naast het wetenschappelijke bewijs vaak nog andere aspecten van
belang, zoals patiëntenvoorkeuren, kosten, beschikbaarheid van voorzieningen of
organisatorische aspecten. Deze aspecten worden, voor zover niet wetenschappelijk onderzocht,
vermeld onder het kopje ‘overwegingen’. Bij de overwegingen spelen de ervaring en opvattingen
van de werkgroepleden een rol. De ‘aanbevelingen’ geven een antwoord op de uitgangsvraag en
zijn gebaseerd op zowel het beschikbare wetenschappelijke bewijs als op de belangrijkste
overwegingen. De gebruikte methodiek voor richtlijnontwikkeling verhoogt de transparantie van
de totstandkoming van de aanbevelingen in deze richtlijn.
1.6.2 Patiëntenparticipatie
Het patiëntenperspectief is in kaart gebracht middels een focusgroep Het verslag is te vinden op
pagina 13 tot 14.
1.7 Implementatie en indicatorontwikkeling
In de verschillende fasen van de richtlijnontwikkeling is geprobeerd rekening te houden met de
implementatie van de richtlijn en de praktische uitvoerbaarheid van de aanbevelingen. Daarbij is
uitdrukkelijk gelet op factoren die de invoering van de richtlijn in de praktijk kunnen bevorderen
of belemmeren.
De richtlijn wordt verspreid onder alle relevante beroepsgroepen en ziekenhuizen. Daarnaast
wordt er een samenvatting van de richtlijn gepubliceerd in het Nederlands Tijdschrift voor
Geneeskunde en in tijdschriften van de deelnemende wetenschappelijke verenigingen. Ook is de
richtlijn te downloaden vanaf de website van de NVPC en artsennet/site van de orde
(www.orde.nl).
1.8 Juridische betekenis van richtlijnen
Richtlijnen bevatten geen wettelijke voorschriften, maar aanbevelingen die zoveel mogelijk op
bewijs gebaseerd zijn. Zorgverleners kunnen aan de aanbevelingen voldoen in het streven
kwalitatief goede of ‘optimale’ zorg te verlenen. Omdat deze aanbevelingen gebaseerd zijn op
‘algemeen bewijs voor optimale zorg’ en de inzichten van de werkgroep hierover, kunnen
zorgverleners op basis van hun professionele autonomie zo nodig in individuele gevallen
afwijken van de richtlijn. Afwijken van richtlijnen is, als de situatie van de patiënt dat vereist,
zelfs noodzakelijk. Wanneer van deze richtlijn wordt afgeweken, is het verstandig om dit
beargumenteerd en gedocumenteerd, waar relevant in overleg met de patiënt, te doen.
1.9 Procedure herziening
Uiterlijk in 2016 bepaalt het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie of
deze richtlijn nog actueel is. Zo nodig wordt een nieuwe werkgroep geïnstalleerd om de richtlijn
te herzien. De geldigheid van de richtlijn komt eerder te vervallen indien nieuwe ontwikkelingen
aanleiding zijn een herzieningstraject te starten.
12