Wonen met stijl - reportage 2 - Peter Deckers

De afwerking is sfeerbepalend voor huis en interieur.
Ambachtslui dragen dan ook een grote verantwoordelijkheid:
zij zijn de sfeerbrengers bij uitstek. Met kwalitatief buitenschrijnwerk
en verfijnde schildertechnieken werd hier een
prachtig kader gecreëerd en de decoratie doet de rest.
Vakmanschap
meesterschap
Als herboren
‘We herkennen ons eigen huis niet meer. Met relatief weinig
middelen wisten de vaklui het geheel hier tijdloze klasse en warmte
mee te geven’, luidt het. Te gast bij Isabelle en Pierre in het Waasland
ontdekken we hoe de schrijnwerkers en de schilders tekenden voor
een ware metamorfose. Denk dus niet te snel aan breekwerk, zware
verbouwingen en herinrichting. Met renovatie kun je wonderen
doen! De villa dateert uit 1974 en was dringend toe aan een facelift.
Pieter Porters tekende voor het kleuradvies en de aankleding. Er is
gekozen voor Engelse knusheid die de tijd zal trotseren.
In de hal wordt meteen de juiste toon gezet met de okerkleur
madras. ‘De schilder heeft een likje oker bij de witte plafondverf
gedaan om eenheid te creëren’, zegt Pierre. Het salon werd effen
geschilderd in tealeaf. De bewoners voelen zich als herboren in het
opgefriste kader. ‘En onze oude meubels komen beter tot hun
recht.’ Er is met borstels gewerkt en niet met de rol. Daardoor zie je
de trekken van het penseel in het schilderwerk, wat het interieur
duidelijk meer persoonlijkheid geeft. En ook door het aanbrengen
van een lambrisering heeft het huis nu veel meer cachet dan
vroeger.
2 2
PETER DECKERS, JANSSEN RAMEN
& PIETER PORTERS

3
Bron van licht
Met de erker van ramenmaker Paul Janssen is het salon toe aan een
nieuw elan. Deze bron van licht nodigt uit om er te verpozen met
zicht op de tuin en een enorme vijver. Er heerst symmetrie in huis,
getuige het tafereel op de radiatorkast: een krans met boeken
omringd door ornamenten en kaders. Maar verder is er gekozen
voor een speelse opstelling van lampen en kandelaars. De vele sofa’s
verraden dat het gezin graag bezoek ontvangt. De kleur van de
muren werd volledig afgestemd op de lederen sofa’s. Sierlijsten
kaderen het geheel in en pioenen fleuren het op.
4
Kriskras geplaatste lampen
en kandelaars maken de
inrichting speels.
Goede raad is niet duur
* Gebruik een borstel en geen rol zodat je de
persoonlijke toets van de schilder voelt in het
resultaat.
* Je kunt het beste werken met blauwe afplaktape,
die geen lijmsporen nalaat.
* Zo maak je van een oude houten luchter een
juweeltje: wit verven, doorschuren en lichtjes
patineren.
* Matte acryl ziet eruit als kalkverf, maar laat zich
daarentegen wel afwassen.
* Doe een likje van de muurverf bij de witte
plafondverf en je krijgt automatisch een knap
geheel. Opgelet: voor rood geldt deze regel niet,
want dat geeft goedkoop roze.
* Luchters krijgen meer uitstraling als je de
ophangketting maskeert met een hoes in stof.
Symmetrie troef boven de lederen sofa waarop de kleur van de muren werd afgestemd.

Altijd lente
In de oranjerie ligt parket in verouderde eik. De overgang van het
salon naar de tuinkamer wordt geaccentueerd door dwars gelegd
parket over een afstand van ongeveer twee meter. We strijken neer
in de zithoek, die we bij het binnenkomen links aantreffen. Door te
variëren met de richting van het hout oogt deze ruimte in feite nog
charmanter. Er is een chesterfield neergezet die echt uitnodigt om
te verpozen – het koele leder werd immers overtrokken met koesterend
fluweel. ‘Dit is mijn lievelingsplekje in huis’, bekent Isabelle.
‘Hier kan ik uren zitten niets doen en gewoon genieten van de
natuur die mij omringt.’ Er werden bij de boogramen enkele bloeiende
camelia’s in verfijnde kunststof geplaatst. Je zou zweren dat ze
echt zijn. ‘Zo is het altijd lente in onze serre en dat vinden wij fantastisch.
We zijn thuis met vakantie.’
De vrouw des huizes strijkt graag neer in de zithoek met de fluwelen chesterfield.
In de oranjerie is het zalig
om niets doend te
genieten van de natuur.
Boogramen met een charmante
glasverdeling geven de tuinkamer een
authentiek karakter.
5
Oog voor detail
Om in de oranjerie de sfeer van weleer op te roepen,
is gewerkt met massief gebogen ramen, authentieke
glasverdelingen en wat men in het jargon
‘waterneuzen’ noemt. Dat zijn blokvormige
welstukken die het water buitenhouden. ‘Met
waterneuzen geef je een raam een esthetische
meerwaarde’, beweert Paul van Janssen Ramen. Vaste
ramen en ramen die kippen of volledig opengaan,
worden gecombineerd zonder dat je een verschil
merkt, ze ogen even sierlijk. De kroonlijst van de
nieuwe erker sluit beeldig aan bij de dakrand van de
woning. De elektrische zonwering werd blind
gemonteerd.
6
Sierlijsten kaderen het geheel in en pioenen fleuren het op.
Duurzaamheid
De nok van de oranjerie, met raamwerk van Paul Janssen, vroeg een
paradepaardje van een luchter. Isabelle en Pierre hebben echter niet
gekozen voor een opzichtige oplossing met veel tierlantijntjes. Deze
houten luchter past hier perfect. Het sierlijke ontwerp werd eerst wit
geschilderd, vervolgens met een doorschuurtechniek bewerkt en
dan nog lichtjes gepatineerd. De ruimte zelf werd geschilderd in de
kleur bambi. ‘We hebben geen kalkverf gebruikt en toch denk je van
wel’, meent schilder Peter Deckers. ‘Kalkverf kun je niet afwassen en
daarom gebruikten we matte acryl. Je ziet het verschil niet, maar het
resultaat is onderhoudsvriendelijker. Uiterlijk vertoon is immers niet
het enige wat telt, duurzaamheid vinden mensen ook niet onbelangrijk.’De
haard werd met opzet besmeurd opdat hij niet te nieuw
zou lijken. Twee kasten van schrijnwerker Rudi Jonckers, voorzien
van een omber oliepatina, flankeren stijlvol. Vlechtwerk siert niet
alleen de kasten, maar verbergt ook de verwarmingselementen.
Daarnaast is er nog een radiator geïnstalleerd die wel gezien mag
worden: een retro model van hedendaagse makelij.

Gedurfde aanpak
Met een lambrisering en stijldeuren werd de nachthal, die in het verlengde
ligt van de inkomhal, omgetoverd tot een intimistisch sas. Het
kondigt aan dat er nog een heel speciale ruimte te ontdekken valt. De
ouderlijke slaapkamer met een ledikant gehuld in rijkelijke stoffen toont
ons een gewaagd kleurenpalet. De lambrisering past perfect bij de deuren
en de kleur harmonieert met de vloer. Op een grondlaag in crème
heeft het team van Deckers met zinkverf gewerkt. De schilders hebben
bewust strepen nagelaten. In de hoeken is er zodanig geverfd dat je
denkt dat het houten kader in verstek werd gezaagd, ook al is dat helemaal
niet het geval. De wat nonchalante manier van werken geeft de
indruk dat de lambrisering verscheidene malen behandeld is in de loop
van de jaren. Tot slot volgde een oliepatina.
De nachthal vormt een intimistisch sas.
De erker die uitkijkt
op de vijver is een bron
van licht en gezelligheid.
Door nat in nat te werken en met een vod wat verf weg te
halen creëer je een aloude look.
Verouderingsprocédé
Op de slaapkamermuren is begonnen met een zuigende acryllaag.
Dan volgden twee lagen passion cayenne. ‘Het is belangrijk om een
mooie tekening te creëren die zal meespelen in de afwerking’,
beweert Peter Deckers. Na droging werd dan een oliepatina aangebracht.
Op het palet prijken drie kleuren die variëren van rood tot
bruin. Dankzij het verouderingsprocédé heeft de ruimte een doorleefd
karakter. De vakman wekt de schijn dat het schilderwerk wat
verkleurd is door de tijd. Als verdunner werd een mengsel van lijnolie
en terpentijn gebruikt. ‘Eigenlijk pakken we de zaak aan als
een kunstschilder. Alleen de ondergrond verschilt: een muur in
plaats van een doek. We werken nat in nat en zeer ongedwongen.
Aan de randen laten we de kleur wat donkerder uitlopen. Om te
eindigen halen we dan hier en daar een beetje verf weg met een
vod. Met staalwol krijg je meer contrast, maar in dit geval was dat
niet wenselijk, want een slaapkamer vraagt om een egalere aanpak
om de rust niet te verstoren.’
Ingebouwde kast
‘In onze slaapkamer hebben we sinds jaar en dag een ruime ingebouwde
kast die zeer gerieflijk is maar er niet uitziet’, getuigen de
bewoners. ‘De formicalook stamt uit een ver verleden, maar valt nu
niet meer in onze smaak. Gelukkig was het mogelijk om het meubel
mee te schilderen met de muren, waardoor de kast nu minder
opvalt.’ Na grondig ontvetten werd een speciale hechtingsprimer
aangebracht en daarna volgde de gewone behandeling. ‘Hoekjes
en kantjes worden veelal met de losse hand geschilderd. Af en toe
gebruiken we toch eens afplaktape. We kiezen niet voor de witte
versie, die je courant vindt in de handel, maar wel voor de blauwe.
Die laat immers geen lijmsporen na, ook niet als je hem een tijdje
laat kleven’, beweert de schilder.
Alles is niet wat het lijkt
Het MDF van de keuken lijkt wel
massief hout. Als grondlaag
gebruikte Peter Deckers zinkverf,
waarna hij alles patineerde. Alle
kleurgradaties zijn mogelijk. Het is
wel van belang om eerst eens wat
stalen uit te proberen om de impact
van de werken in te schatten.
Nadien kun je tint en textuur nog
bijsturen. Tip: met matte vernis ga
je slijtage tegen.
" 7 ! 8
Het ledikant in mat koper werd
in rijkelijke stoffen gehuld.
Info
Peter Deckers Schilder- en
Decoratiewerken
Industriepark 53a, 2220 Heist-op-den-Berg (B),
tel.: 0032(0)15/24.99.96,
fax: 0032(0)15/24.55.98,
e-mail: decoratiewerkendeckers@skynet.be
Janssen Ramen
Veedijk 46, Industriezone 4, 2300 Turnhout (B),
tel.: 0032(0)14/41.30.69 & 0032(0)14/42.92.05,
fax: 0032(0)14/42.02.86,
e-mail: paul@janssenramen.be,
website: www.janssenramen.be
Pieter Porters Decorations
Kipdorpvest 44, 2000 Antwerpen (B),
tel.: 0032(0)3/213.35.75,
fax: 0032(0)3/213.19.04,
e-mail: info@pieterporters.be
‘Sinds de schrijnwerkers en de schilders op bezoek kwamen
is ons huis herboren’, menen de bewoners.