Shirk in Tahakum

Uitspraken van Islamitische geleerden met Betrekking
tot:
Shirk in
Tahakum
“Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij
over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen
wat jij oordeelde, en zij aanvaarden [het dan] volledig.” [Soerat An-Nisa: 65]
At-Tibyaan Publicaties

Voorzeker, alle lof is aan Allah. We prijzen Hem en vragen Zijn hulp. We vragen Zijn
vergiffenis en we zoeken onze toevlucht bij Hem tegen het kwaad van onze eigen zielen en
voor de slechtheid van onze daden. Ieder die Hij leidt, zal nooit dwalen, en ieder die hij laat
dwalen, zal nooit leiding vinden. Ik getuig dat er geen God is dan Allah, Hij is de enige, Hij
heeft geen partner, en ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en Zijn boodschapper is. Moge
de vrede en zegeningen van Allah over hem zijn, over zijn familieleden, zijn metgezellen en
over degenen die hem volgen in vroomheid tot de Dag des Oordeels. De beste woorden zijn
die van Allah en de beste leiding is die van Mohammed vrede zij met hem. Het ergste kwaad is
de innovatie in de religie; elke innovatie is een dwaling; en elke dwaling eindigt in de hel.
2

Beste Broeders en Zusters,
Dit werkje is een vertaling van een artikel uit het Engels. Het bevat uitspraken van
Islamitische geleerden die het oordelen naar iets anders dan de Shari’ah als Grote Koefr
bestempelen. Ondanks dat veel lezers overtuigd zullen raken van het feit dat het oordelen bij
iets anders dan de Shari’ah Grote Koefr is, zullen zij desondanks van mening blijven dat in
deze tijd en in een Westers land als Nederland er geen andere mogelijkheden zijn dan een
oordeel te zoeken bij deze Thaghoot rechtbanken. Veel zullen als argument aanhalen dat ze
geen oordeel zoeken, maar slechts hun “recht” verdedigen of halen. En dit is natuurlijk een
valse manier van denken die de geloofsgetuigenis ondermijnd.
En voor degenen die een beetje op de hoogte zijn van de hedendaagse actualiteiten, kunnen
niet anders van mening zijn dat het Westers rechtssysteem niks anders is dan een systeem die
het onrecht in de wereld overeind houdt. We hebben gezien hoe een premier van een land [Mr.
Berlusconi van Italië] zichzelf van rechtsvervolging beschermt door zelf wetten te laten maken
die in zijn voordeel werken. Dezelfde rechters die hem zouden moeten berechten zullen op
basis van deze wetten hem met rust moeten laten, omdat zij slechts een vertolking zijn van
deze wetten.
We hebben ook gezien [en nog steeds zien we] hoe Amerika allerlei wetten en strafhoven in het
leven roept, waarbij zij het vaandel van rechtvaardigheid ophijst, en tegelijkertijd er alles aan
doet om deze wetten en strafhoven voor haarzelf niet te laten gelden. Aangezien de leugen en
de leugenaar zichzelf op zo een vernederende manier hebben verraden. Zou het dan niet voor
de kritisch zelfstandig denkende mens, die zijn rechtvaardigheidsgevoel niet is verloren, niet
logisch zijn om zich aan de leugen en de leugenaar te onttrekken?
“Maar wat is het alternatief?”; zullen veel mensen denken. Het alternatief is de Shari’ah die
Allah (swt) en Zijn Boodschapper vrede zij met hem voor de gehele mensheid hebben
geopenbaard. Alleen vereist de toepassing van dit systeem de volledige overgave aan haar,
want hoe veel van ons geloven daadwerkelijk dat dit systeem het beste is dat voor de mensheid
is neder gezonden, zonder enige spoor van twijfel in hun harten of woorden terug te vinden.
Allah (swt) zegt: “De waarheid komt van jouw Heer en behoor dus niet tot de
twijfelaars.” [3:60] Wellicht zullen een paar mensen denken: “dit systeem vereist van mij dat
ik veel moet inleveren”. Dan zou ik graag kritisch willen aankaarten: is dit niet een valse manier
van denken? Is het niet veel rechtvaardiger en oprechter om een manier van denken te
ontwikkelen die je tot de vraag leidt: “In hoeverre ben ik bereid om offers te brengen voor de
toepassing van dit systeem [Islam]? Allah (swt) zegt: “Zeg: “Voorwaar, mijn shalat, mijn
aanbidding en mijn leven en mijn sterven zijn opgedragen aan Allah, Heer der
Werelden. Hij heeft geen deelgenoten, en dat is mij bevolen [te verkondigen].
En ik ben de eerste van de Moslims.” [6:162-163]
Jullie Broeder, Abu Zubair. [moge Allah hem standvastig houden en spoedig vrijlaten]
3

Shirk in Tahakum
De enige bron van afwijking is de afwijking van de waarheid. Het goede van alle zaken is de
loyaliteit aan de waarheid en haar Rechte pad. Geen enkele schepping is door iets anders
geschapen dan Allah (swt). Allah (swt)heeft elk schepsel op een bepaalde manier geschapen en
bestuurt zijn zaken op een bepaalde manier. Allah is Perfect en Vrij van alle tekortkoming en
fouten.
Alles dat afwijkt van de weg van Allah is gedoemd te mislukken. Allah Alleen heeft de hemelen
en de aarde geschapen door Zijn Bestuur en Creatie. Allah (swt) zegt: “Als er [andere]
goden dan Allah in zouden zijn, dan zou zij [de hemelen en de aarde] zeker
vergaan.” [21:22]
We brengen jullie hier een aantal commentaren van Islamitische geleerden die duidelijk
maken; ieder wie een oordeel zoekt bij een Thaghoot, gelooft in deze Taghoot en is ongelovig
aan Allah (swt).
1.] Imam Abu Mohammed ibn Hazm Rahimahu Allah heeft gezegd, in zijn commentaar op
het vers: “Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar
zij over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen
wat jij oordeelde, en zij aanvaarden [het dan] volledig.” [4:65]
“Dit is meer dan voldoende voor de mensen met begrip die in Allah (swt) en de Laatste Dag
geloven en die er stellig en zeker van zijn dat dit een eed is die Allah (swt) heeft gemaakt tussen
Zichzelf en Zijn dienaren.”
Hier zou ieder persoon zichzelf moeten controleren, dat hij niet de voorkeur gegeven heeft aan
een commentaar van een bepaalde geleerde, Qiyaas [Analogische deductie] of Istihsaan
[Voorkeur van een bewijs boven een andere bewijs omdat die beter op de situatie toepasbaar
blijkt, ondanks dat het bewijs waaraan men de voorkeur geeft, technisch zwakker is].
“Als iemand zichzelf betrapt dat hij de voorkeur geeft aan iemand anders’ oordeel boven het
oordeel van de Boodschapper vrede zij met hem; laat hem dan weten dat Allah (swt) in Zijn
Macht en Glorie bij Zichzelf zweert en dat Zijn Spraak altijd Haqq [waarheid] is; dat ieder
wie een ander oordeel zoekt dan dat van de Boodschapper vrede zij met hem geen gelovige is,
en als hij geen gelovige is dan is hij een ongelovige. Er is geen derde weg hierin!” [1]
Ibn Hazm geeft ook verder als commentaar op de vorige Aya [4:65]: “Allah (swt) heeft bij
Zichzelf gezworen dat iemand GEEN gelovige kan zijn totdat hij het oordeel van de profeet
vrede zij met hem in alles waarmee Hij (swt) is gekomen zoekt. En dat hij zich daarna totaal
aan onderwerpt en geen wrok draagt tegen Zijn (swt) oordeel.”
4

De Imam verduidelijkt dat het zoeken naar een oordeel en het accepteren en onderwerpen van
het hart aan het oordeel, twee verschillende zaken zijn en dat beide nodig zijn om iemands
Iman te vervullen. [2]
De Imam heeft ook gezegd dat Allah (swt) het zoeken van het oordeel van de Profeet ‘Iman’
heeft genoemd, en degene die niet het oordeel van de Profeet zoekt met totale overgave, hij
geen ‘Iman’ kan verkrijgen. Derhalve is Iman: Actie, Geloof en Verbale getuigenis. Het gaan
voor een oordeel [Tahakum] is een actie en een actie kan niet zonder woorden zijn, het niet
dragen van wrok in iemands hart; is geloof [I’ttiqaad] [3]
Ibn Hazm Rahimahu Allah geeft ook als commentaar op het vers: “En wie de
Boodschapper tegenwerkt nadat de Leiding hem duidelijk is geworden en een
andere weg volgt dan die van de gelovigen: Wij laten hem [gaan naar]
waarheen hij zich afgekeerd had en Wij zullen hem in de hel binnenleiden. En
dat is de slechtste bestemming!” [4:115]
“Dit vers geeft aan dat ieder wie zo’n zonde begaat; dit verklaard wordt als Koefr. Maar als
iemand komt en zegt dat ieder wie niet het pad van de gelovigen volgt: hij niet tot hen behoort.
Wij zullen hem als antwoord geven dat niet ieder persoon die niet elk pad van de gelovigen
volgt een Kaafir is. Omdat overspel, het drinken van alcohol en het bedriegen van mensen
eigenlijk niet de weg van de gelovigen is, maar zulke zonden plaatsen iemand niet uit de kudde
van de Islam. Het duidelijke bewijs dat deze zonde [Tahakum bij Thaghoot] iemand wel uit
de kudde van de Islam plaatst, is het volgende vers: “Bij jouw Heer, zij geloven niet
totdat zij jou laten oordelen over waar zij over van mening verschillen en dan
inzichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij oordeelde, en zij aanvaarden
[het dan] volledig. [4:65] ”
Imam Abu Muhammed ibn Hazm heeft gezegd dat dit de tekst is die geen andere betekenis
draagt, noch is er een ander bewijs dat haar van haar duidelijk uiterlijke betekenis wegdrijft,
noch is er enig andere tekst dat haar tot een innerlijke betekenis begrensd. [4]
2.] Sheikh ul Islam Ibn Taymiyyah Rahimahu Allah heeft gezegd: “Eén van de types van
Muwalaat [bondgenootschap, vriendschap] waarvoor Allah (swt) de Ahlul Kitaab [Joden en
Christenen] en de Munafiqeen [hypocrieten] voor veroordeeld zijn: is het geloven in sommige
Koefr waarin zij verkeren of het zoeken van een oordeel anders dan het Boek van Allah, zoals
Allah (swt) het heeft gezegd: “Heb jij degenen niet gezien die een gedeelte van de
Schrift gegeven was? Zij geloven in de Djibt en de Thaghoot en zij zeggen
tegen degenen die ongelovig zijn [over zichzelf]: “Zij zijn degenen die een
betere Weg volgen dan degenen die geloven.” [4:51]
Toen Sheikh ul Islam Ibn Taymiyah het over de ‘typen van Muwalaat’ had, had hij het beslist
over de bondgenootschap en loyaliteit dat als grote Koefr word gezien, zoals Allah (swt) zegt:
“O jullie die geloven! Neemt niet de Joden en de Christenen als Awliya
(beschermers, vrienden), zij zijn Awliya van elkaar. En wie van jullie hen als
Awliya neemt: voorwaar, hij behoort tot hen, Voorwaar, Allah leidt het
onrechtvaardige volk niet.” [5:51]
5

Toen noemde Ibn Taymiyyah twee type mensen. De eerste type zijn de Ahlul Kitaab en de
tweede type zijn de Munafiqeen die ongeloof verbergen en Islam tonen. Sheikh ul Islam heeft
het ook over twee zaken gehad die ook type van Muwalaat zijn: “het geloof in sommige Koefr
van de ongelovigen of het op zoeken van een oordeel bij iets anders dan het Boek van Allah.”
Dus als we naar het commentaar van Ibn Taymiyyah kijken: “of het op zoeken van een oordeel
bij iets anders dan het Boek van Allah”, dan zouden we moeten opmerken dat hij het woord ‘of’
gebruikte om ons te waarschuwen dat beide van deze typen van Muwalaat Grote Kufr is. Het
is verder heel belangrijk dat het volgende vers onder de aandacht wordt gebracht die Ibn
Taymiyyah als bewijs voor zijn argument gebruikt: “Heb jij degenen niet gezien die een
gedeelte van de Schrift gegeven was? Zij geloven in de Djibt en de Thaghut en
zij zeggen tegen degenen die ongelovig zijn [over zichzelf]: “Zij zijn degenen
die een betere Weg volgen dan degenen die geloven.” [4:51]
Ibn Taymiyyah Rahimahu Allah heeft als commentaar gegeven op de volgende Aya: “Heb jij
degenen niet gezien die dachten dat zij geloofden in wat aan jou geopenbaard
is en wat er voor jou geopenbaard is? Zij willen volgens de Thaghoot
berechten, hoewel hen toch bevolen was er niet in te geloven. En het is zo dat
de Satan hen ver weg wil doen afdwalen.” [4:60]
“Allah (swt) heeft degenen die claimen dat ze in alle boeken geloven veroordeeld. Zij lieten het
oordeel van de Koran en de Soenna in de steek en in plaats daarvan hebben ze zich
onderworpen aan het oordeel van de Tawagheet, die naast Allah worden aanbeden-zoals door
velen die claimen dat ze moslim zijn. Zij zoeken het oordeel van de Sabian filosofen of het
oordeel van de Turkse koningen die de Wet van de Shari’ah hebben versaagd.” [5]
Hij heeft ook als commentaar gegeven op de volgende Aya: “De woorden van de
gelovigen, wanneer zij naar Allah en Zijn Boodschapper opgeroepen worden,
opdat hij onder hen oordeelt, zijn slechts dat zij zeggen : “Wij horen en wij
gehoorzamen.” En zij zijn degenen die de welslagenden zijn.” [24:51]
“Hier maakt Allah (swt) duidelijk dat ieder die zich afwendt van het gehoorzamen van de
Profeet (vzmh) en zich afwendt van Zijn oordeel; hij tot de Munafiqeen behoort en geen
gelovige is. De gelovige is degene die zegt “We horen en gehoorzamen”. Dus als iemand een
Munafiq wordt door zich slechts af te wenden van het oordeel van de Profeet (vzmh) en zich
bij iets/ iemand anders wendt dan Hem [wat misschien in kan zijn gegeven door iemands
sterke begeerte], wat kan je dan [laat staan] van iemand zeggen die de Islam bespot of Allah
(swt) beledigd.” [6]
Hier identificeert Sheikh ul Islam deze Nifaaq als de Grote Nifaaq die iemand van de kudde
van de Islam verdrijft. Het bewijs hiervoor is zijn commentaar: “Wat kan je dan (laat staan) van
iemand zeggen die de Islam bespot of Allah (swt) beledigd”.
Als Ibn Taymiyyah het zich afwenden van het oordeel van de Profeet vrede zij met hem niet als
Grote Koefr of Nifaaq beschouwde dan zou hij het niet hebben vergeleken met het bespotten
van Allah (swt). In feite maakte hij duidelijk dat het beledigen van Allah (swt) een grotere
vorm van Koefr is dan de Koefr van het gaan naar een Thaghoot voor een oordeel. Het is ook
heel erg belangrijk om aan te geven dat Ibn Taymiyyah de nadruk legde dat iemand een Kaafir
wordt door zich af te wenden van het oordeel van de Profeet als gevolg van zijn begeertes. Hij
relateerde het echter niet aan Istihlaal [Halal Haram maken en andersom] of Juhood
[ontkenning in het hart].
6

Hij heeft verder ook gezegd over de volgende verzen:
“Indien zij maar in Allah geloofd hadden en in de Profeet en in wat aan hem
neergezonden was, dan hadden zij [de ongelovigen] hen niet tot Awliya
[beschermers en helpers] genomen, maar velen van hen zijn Fasiqun
[opstandig, ongehoorzaam aan de bevelen van Allah].” [5:81]
“Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij van
mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij
oordeelde, en zij aanvaarden [het dan] volledig.” [4:65]
“Het feit van het niet nemen van de Koefaar als Awliya en het feit van onderwerping aan het
oordeel van de Boodschapper vrede zij met hem zijn een noodzakelijke voorwaarde voor het
verkrijgen van Iman, en zonder dit kan Iman nooit worden vervuld.” [7]
Om zijn argument te bekrachtigen noemde Ibn Taymiyyah het voorbeeld van de Ansari man
die een geschil met Zubayr (ra) had over het eigendomsrecht van water voor irrigatie van zijn
land. Toen de Boodschapper vrede zij met hem de uitspraak deed dat Zubayr (ra) als eerste
zou moeten profiteren van het water, accepteerde de Ansari dit niet door te zeggen dat de
Boodschapper vrede zij met hem Zubayr (ra) begunstigde, omdat hij [Zubayr] de neef van de
Profeet vrede zij met hem was.
En het tweede voorbeeld is dat van een man die eerst het oordeel van de Profeet vrede zij met
hem zocht en nadat hij Zijn Oordeel verwierp zich wende tot het oordeel van Abu Bakr (ra).
Hij wende zich toen verder naar Omar (ra) die hem doodde omdat hij weigerde zich te
onderwerpen aan het aanvankelijke oordeel van de Profeet vrede zij met hem. Ibn Taymiyyah
zegt: “Deze soorten handelingen resulteren in het vervallen van iemand in een kafir en een
Munafiq zonder immuniteit en bescherming van zijn bezit en bloed.” [8]
Het is heel erg duidelijk dat Ibn Taymiyyah iemand als een ongelovige beschouwde wanneer
deze zich afwendt van het oordeel van de Profeet vrede zij met hem, zoals duidelijk begrepen
uit de episode van Omar ibn al Khattab (ra) dat hierboven is vermeld. Als dit het geval is; van
iemand die zich afwendt van het oordeel van de Boodschapper, wat is dan de positie van
iemand die niet eens naar het oordeel van de Profeet vrede zij met hem gaat en in plaats
daarvan naar de Thaghoot gaat!?
Het is daarom begrepen dat Ibn Taymiyyah ieder persoon die niet tevreden is met het oordeel
van de Profeet vrede zij met hem hij dit als een daad van ongeloof beschouwde. En als dit het
geval is, hoe zit het dan met iemand die de Hukm van Allah (swt) bekritiseerd!? Er is geen
twijfel aan dat zo iemand het meer verdiend om als Kaafir te worden bestempeld.
Dit is één van de duidelijkste uitspraken van Ibn Taymiyyah wat het vonnis van Takfir
verwoord over degenen die de Profeet vrede zij met hem niet als de enige rechter neemt.
7

3.] Imam ibn Al-Qayyim Al-Jawziyyah Rahimahu Allah heeft gezegd: “Ieder wie zijn opponent
naar iets anders dan Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij met hem neemt, die heeft zeker het
oordeel van de Taghoot gezocht, terwijl hij is bevolen om deze te verwerpen. Deze persoon
kan nooit de Taghoot verwerpen totdat hij alle oordelen bij Allah Alleen (swt) opzoekt.” [9]
Het is heel belangrijk om op te noemen dat Imam ibn Al-Qayyim heeft gezegd dat een persoon
nooit de Taghoot kan verwerpen totdat hij alle oordelen bij Allah alleen ‘opzoekt’. Hij heeft
niet gezegd totdat hij ‘gelooft’ dat alle Hukm voor Allah Alleen is. Dit punt is verder
verduidelijkt door zijn uitspraak: “Ieder die zijn opponent...neemt.” Aldus; bewijst dat deze
daad van Tahakum alleen kan worden verricht door ‘Actie’. Daarom bedoelde hij met “alle
oordelen bij Allah Alleen (swt) opzoekt.” : het fysiek van zijn opponent nemen naar het Boek
van Allah (swt) en de Sunnah van Zijn Profeet vrede zij met hem. Als hij hem naar iets anders
dan Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij met hem neemt, erkent hij dat de Hukm voor Allah
(swt) Alleen is NIET en bijgevolge verwerpt hij de Thaghoot dus niet. En ieder wie niet de
Thaghoot verwerpt kan geen Moslim zijn, omdat de verwerping van de Thaghoot één van de
hoofd pilaren is, zonder dit kan een persoon zijn Iman of Islam niet vervolmaken.
Imam ibn Al-Qayyim heeft ook over het volgende Aya gezegd: "O jullie gelovigen,
gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper en degenen onder jullie
die met gezag bekleed zijn. Als jullie over iets van mening verschillen, leg het
dan voor aan Allah en de Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste
Dag geloven. Dat is beter en een betere afsluiting." [4:59]
“Dit is een veelomvattend bewijs dat duidelijk deze zaak uitlegt en een einde maakt tussen
degenen die hierover twisten. Het is ook een sterke bewijs in de handen van degenen die zich
aanpassen aan de Bevelen van Allah (swt).” [10]
Imam ibn Al-Qayyim heeft ook gezegd: “Wanneer Allah (swt) degenen noemt die ergens
anders gaan dan Hijzelf en Zijn Boodschapper voor een oordeel: “En wanneer er tot hen
gezegd wordt: “Komt naar wat Allah heeft neergezonden en naar de
Boodschapper,”zie je de huichelaars [de mensen] geheel van jou afhouden."
[4:61], Allah (swt) legt hier de nadruk op; de daad van het zich afwenden van Allah (swt) en
Zijn Profeet vrede zij met hem en anderen opzoekt voor een oordeel- dit is de essentie van
Nifaq [Hypocrisie]. Op dezelfde wijze is het opzoeken en het zich onderwerpen aan het
oordeel van Allah (swt), zonder wrok, de essentie van Iman [geloof].” [11]
Zonder twijfel identificeert Imam ibn Al-Qayyim de vorm van Nifaaq die hierboven is
genoemd als de vorm van Nifaaq die iemand uit de kudde van de Islam drijft.
8

Imam ibn Al-Qayyim verhaalt in zijn ‘Nuni’yah’ [gedicht] het volgende [grof vertaald]:
Allah de Opperste heeft bij zichzelf gezworen,
Een eed die de essentie van Iman aangeeft,
Dat waarlijk hij geen gelovige is die het oordeel zoekt bij iemand anders dan de
Boodschapper,
Die de ware rechter is,
In feite is hij geen gelovige... integendeel,
Degene die alle oordelen wendt naar de twee openbaringen is de gelovige,
En in feite is hij geen gelovige die het oordeel zoekt en wrok in zich draagt en zijn borst
hiervoor niet open maakt,
Hij is geen gelovige totdat hij zich onderwerpt aan het oordeel van de twee [openbaringen:
Koran en Sunnah].
5.] Imam al-Hafith ibn Kathir Rahimahu Allah heeft vermeld: Dat Imam al-Ju’aini een sectie
van al-Yassiq [Thaghoot wetten in de tijd van de Tartaren] heeft vermeld, waarin sommige
oordeelden staan vermeld: dat een echtbreker gedood moet worden of hij nou getrouwd is of
niet, homoseksuelen moeten gedood worden, ieder die expres liegt moet worden gedood,
ieder die hekserij praktiseert moet worden gedood, degene die spioneert moet worden
gedood, als je in stil water urineert of je erin onderdompelt moet je worden gedood, als je een
gevangene te eten geeft, drinken of kleren of eten naar hem gooit, zonder de toestemming van
de meesters moet je worden gedood, als je intervenieert tussen twee disputanten en je helpt de
ene tegen de andere moet je worden gedood, als je een gevangene helpt of eten naar hem
gooit, moet je worden gedood, je zou het beter aan hem kunnen overhandigen. En als je
iemand te eten geeft: moet je eerst zelf aan het voedsel beginnen afgezien van het feit of je gast
een edelman of een armoedzaaier is. En als je alleen eet en de mensen met jou niet te eten geeft
moet je worden gedood. En als je een dier slacht; het eerste wat je moet doen is zijn borst open
maken en het hart van het dier met je blote handen eruit rukken.
“Al deze wetten zijn compleet in tegenstelling met de geopenbaarde wetgeving van Allah (swt)
en van Zijn Profeten vrede zij met hen allen. Iedereen die derhalve de definitieve wetgeving
verlaat, waarmee onze Profeet vrede zij met hem is gezonden en naar vroegere afgeschafte
wetten van andere Profeten gaat, die heeft een daad van Koefr begaan. Als iemand zich
afwendt van de Muhkam [klaarblijkelijke] wetgeving waarmee onze Profeet vrede zij met hem
is gezonden en naar de vroegere afgeschafte wetgeving of vroegere Profeten gaat is een Kaafir.
Wat kun je dan van iemand zeggen die zich wendt naar de al-Yassiq voor een oordeel?
Degenen die zo een daad begaan zijn zeker unaniem een ongelovige.” [12]
Als we uit het voorgaande kunnen afleiden dat ieder wie het oordeel zoekt bij een van de
vroegere Shari'ah [net zoals de Taurah] een ongelovige is, dan geldt zonder verdere
commentaar; dat degenen die zich overgeven aan mens-gemaakte wetten zonder enige twijfel
ongelovigen zijn.
Sommigen claimen dat deze vonnis van Koefr slechts specifiek van toepassing is op de
Tartaren [die zich onderwierpen aan al-Yassiq]; dit is absoluut vals. Dit is omdat er geen
bewijs is om dit vonnis specifiek te maken en als toevoeging hierop; ibn Kathir was absoluut
9

duidelijk toen hij zei: “Ieder wie de klaarblijkelijke wetgeving verlaat”, hiermee aanduidend dat
dit een uitspraak was gericht aan de algemene menigte.
Ibn Kathir heeft het in wezen over een algemene Shari’ah zaak; wat erop neer komt dat ieder
persoon die de Shari’ah van Mohammed vrede met hem in de steek laat en zich wendt tot de
afgeschafte Shari’ah of gemaakte wetten van de mens, een Kaafir is. De Imam noemde
eenvoudigweg de Tartaren als een levend voorbeeld om zijn punt te verduidelijken. Dit wordt
zelfs nog duidelijker wanneer de Imam Rahimahu Allah de volgende Aya uitlegt: "Zoeken
zij dan de wet van de Djahiliyyah [pre-Islamitische periode]? En wie is er
beter dan Allah in het oordelen over het overtuigde volk?" [5:50]
Dat hier Allah (swt) de mensen terechtwijst die de perfecte, definitieve en geopenbaarde
Shari'ah [die alle goedheid en wijsheid bevat] verlaten voor de gemaakte wetten van de mens
[die alle soorten kwaadaardige opinies en begeerten bevatten die de mens heeft gefabriceerd].
Dit lijkt erg veel op de mensen van de Djahiliyah, die regeerden met alle soorten misleidende
wetten, die zij baseerden op puur corrupte opinies en begeertes. De Tartaren hebben precies
hetzelfde gedaan door van hun koning Ghengis Khan een wetgeving te adopteren, die de al-
Yassiq introduceerde. Wat een wetgeving was die afgeleid is van religies zoals het Jodendom,
Christendom, Islam en andere bronnen. En er zijn veel wetten in al-Yassiq die gefabriceerde
opinies waren van Ghenghis Khan. Toch waren er mensen die deze wetten als goddelijke
wetten zagen, die zij de voorkeur gaven boven het Boek van Allah (swt). Derhalve ieder
persoon die elk afgeschafte Shari'ah of mens gemaakte wetten adopteert; heeft ongeloof
gepleegd en zou moeten worden bestreden totdat hij terugkeert naar Allah en Zijn Profeet
vrede zij met hem en het is deze persoon niet toegestaan om de wet van de Thaghoot te
implementeren op welke manier dan ook.
Hier zette hij Rahimahu Allah twee voorbeelden uit: hij sprak het eerst over de mensen van de
Pre-Islamitische Djahiliyah [onwetendheid], die wetten bedachten vanuit hun eigen begeertes.
En dit is een duidelijk bewijs dat het vonnis, wat we eerder hebben genoemd, niet specifiek
slaat op de Tartaren. Integendeel, het is een vonnis dat van toepassing is op iedereen die de
wetten van Djahiliyah implementeert. Ten tweede gaf hij het voorbeeld van de Tartaren,
aangezien zij dezelfde daad van ongeloof begingen. En tenslotte heeft hij gezegd dat iedereen
wie zo een daad begaat een ongelovige wordt.
Sommige mensen claimen ook dat het zoeken van een oordeel bij de afgeschafte Shari'ah zoals
de Taurah, Koefr is. Omdat dit een goddelijke openbaring is en ieder persoon die zich hieraan
overgeeft doet dat met het geloof in die Deen. Daarentegen zijn gemaakte wetten van de mens
niet goddelijke openbaringen en de mensen geloven niet in deze wetten, maar wenden de
mensen zich hieraan uit geschiktheid. Deze claim is niet gerechtvaardigd en niet waar, omdat
Allah (swt) de levensweg van de Koefaar en Mushrikeen als Deen heeft bestempeld. Allah
(swt) zegt: "Zeg [O Mohammed]: “O ongelovigen. Ik aanbid niet wat jullie
aanbidden. En jullie zijn geen aanbidders van wat ik aanbid. En ik zal nooit
een aanbidder worden van wat jullie aanbidden. En jullie zullen nooit
aanbidders worden van wat ik aanbid. Daarom voor jullie jullie Deen [manier
van leven] en voor mij mijn Deen [manier van leven-Islam]." [109:1-6]
10

Allah (swt) maakt duidelijk in Zijn Boek dat de manier van leven die wij leven en ons systeem
van wetgeving en regeren een Deen is. Allah (swt) zegt: "...Zo maakten Wij het plan
voor Yoesoef. Het paste hem niet om zijn broeder te bestraffen volgens de
Deen van de Koning, behalve als Allah dat wilde..." [12:76]
In zijn Tafsir, interpreteert al-Hafith ibn Kathir deze aya dat de Deen van de Koning de wet is
waarmee hij Egypte bestuurde.
6.] Imam Qasimi Rahimahu Allah heeft in zijn Tafsir gezegd, dat deze Aya als bewijs kan
worden aangedragen om de wetten van de Koefaar als een Deen te bestempelen. Wat betreft
hun uitspraak dat overgave aan de afgeschafte Shari'ah Koefr is, omdat dit geloof met zich
meebrengt, zeggen wij dat dit ook niet waar is. De vraag die we jou zullen willen vragen om
dit te bewijzen is de volgende: is een persoon die zich overgeeft aan deze afgeschafte wetten;
niet vanwege het geloof maar vanwege Dunya, een Kaafir; ja of nee? Als je antwoord “nee” is
dan heb je jezelf tegengesproken en als je “ja” zegt dan zouden we je willen vragen wat het
verschil is tussen iemand die de afgeschafte Shari'ah opzoekt en iemand die de gemaakte
wetten van de mens opzoekt? Wetende dat beide niet zijn opgezocht uit geloof maar uit
werelds voordeel. Allah (swt) zegt: “Dat is omdat zij het wereldse leven verkiezen
boven het Hiernamaals, en omdat Allah het ongelovige volk niet zal leiden.”
[16:107]
Sheikh Mohammed ibn Abdul Wahhab Rahimahu Allah refereerde naar deze Aya en
verklaarde: “De reden van hun Koefr is niet vanwege de verplichtingen aan hun geloof, noch
van onwetendheid, noch het haten van de Deen of de liefde voor Koefr maar veeleer voor hun
najaging naar wereldlijk voordeel. Derhalve is het zoeken van een oordeel van ieder Shari’ah
anders dan de Shari’ah van Allah; Kufr dat iemand van de kudde van de Islam verdrijft
ongeacht de factoren die wij hiervoor hebben genoemd.”
7.] Sheikh Ahmad Shakir Rahimahu Allah zegt: “Ieder die willens en wetens oordeelt met iets
anders dan de laatste openbaring van Allah, is een Kaafir. En ieder persoon die hem accepteert
en goedkeurt is ook een ongelovige, of hij nou oordeelde in overeenstemming met een
afgeschafte Shari’ah of gemaakte wetten van de mens, aangezien dit de wetten van Koefr zijn.”
[13]
8.] Sheikh Abdur-Rahman ibn Hassan aal-Sheikh Rahimahu Allah [Mufti van Najd en auteur
van Fath ul Majid] heeft als commentaar gegeven op het volgende vers: "Er is geen dwang
in de Deen. Waarlijk, de rechte leiding is duidelijk onderscheiden van de
dwaling, en hij die de Thaghoot verwerpt en in Allah gelooft: hij heeft zeker
het stevigste houvast gegrepen dat niet breken kan. En Allah is Al-Horend,
Alwetend." [2:256]
11

“Degene die het oordeel zoekt bij de Thaghoot heeft de Thaghoot niet verworpen, maar heeft
in hem gelooft.”
Hij heeft ook gezegd [refererend naar het verhaal van de hypocriet die door Omar (ra) werd
gedood] dat een persoon die zo een daad van ongeloof begaat; gedood zou moeten worden.
[14]
9.] Sheikh Jamal ud Din al-Qasimi, Suleyman bin Abdullah aal-Sheikh en Abdul-Latif ibn
Abdur-Rahman al-Hassan aal-Sheikh geven allemaal aan: “Er is geen twijfel aan dat ieder
persoon wie het oordeel bij iets anders dan Allah (swt) zoekt; hij in Hem (swt) ongeloof heeft
gepleegd en in de Thaghoot heeft geloofd.” [15]
10.] Sheikh Hamad ibn Ateeq Rahimahu Allah heeft gezegd: “Een factor die een Moslim in
een Afvallige [Murtad] maakt; is het zoeken van elk oordeel anders dan die van Allah (swt) en
Zijn Profeet vrede zij met hem. Dit is precies wat er is gebeurd toen mensen gingen oordelen
met wetten en tradities van hun voorvaderen. Zij introduceerden als het ware een set van
Wetten die bekend stonden als: ‘Shara’a ar-Rifaka’, aan wie zij de voorkeur gaven boven de
Wetten van Allah. Derhalve ieder wie zich onderwerpt aan zulke wetten is een ongelovige
[Kaafir].” [16]
11.] Sheikh Hamd ibn Nassir al-Ma’mar Rahimahu Allah) heeft gezegd: “Aya 59 van an-Nisaa
is een duidelijk bewijs dat Moslims voor hun geschillen terug MOETEN gaan naar Allah en
Zijn Profeet vrede zij met hem en dat is een voorwaarde die hun geloof in Allah (swt) en de
Dag des Oordeels bewijst. Dat is waarom Allah (swt) zegt: “...indien jullie in Allah en de
Laatste Dag geloven.” (4:59) [17]
12.] Sheikh Suleyman ibn Sahmaan Rahimahu Allah heeft gepraat over de ‘Shara’a ar-Rifaka’
en heeft gezegd: “Wanneer je iemand van de Thaghoot aanbidders zou vragen om terug te
gaan naar het Oordeel van Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij met hem en de wet van de
Thaghoot te vermijden, zullen zij antwoorden door te zeggen: “de enige reden waarom wij
naar deze wetten gaan voor een oordeel is om het doden van elkaar te vermijden. Omdat
wanneer iemand het niet eens is met de andere partij -om zich te onderwerpen aan zulke
wetten [Shara’a ar-Rifaka]- dan zal de ene persoon de ander doden.”
Derhalve, wanneer je weet dat het zich wenden naar een Thaghoot voor een oordeel Koefr is,
dan zou je je moeten herinneren dat Allah 'Azza wa Djal heeft gezegd dat Koefr erger is dan
doden. Allah (swt) zegt: "Zeg [O Mohammad]: “De strijd daarin is een grote
zonde. En het afhouden van het Pad van Allah en ongeloof aan Hem en [het
versperren van de toegang tot) de Masjid al-Haram en het verdrijven van de
bewoners er omheen, [dit alles] is nog erger bij Allah. En Fitnah (hier:
afgoderij) is erger dan het doden." [2:217]
12

"En Fitnah (hier: afgoderij en Shirk) is erger dan doodslag." [2:191]
‘Fitnah’ betekent hier Koefr en ongeloof. Dus als mensen van het platteland en de stad elkaar
zouden bevechten en daarbij doden en gedood zouden worden; het kwaad dat het resultaat is
van dit bloedvergieten zal uiteindelijk minder zijn dan het aanstellen van een Thaghoot op
aarde die met wetten regeert die in tegenspraak zijn met de Shari'ah waarmee Allah (swt) Zijn
Profeet vrede zij met hem heeft gezonden.
Sheikh Suleyman ibn Sahmaan Rahimahu Allah heeft ook gezegd dat het gaan voor een
oordeel naar een Thaghoot Koefr is, en aangezien geschillen gerelateerd zijn aan Dunya
[wereldse] zaken; hoe is het dan mogelijk om Koefr te begaan in het nastreven van Dunya
zaken!? Geloof [Iman] kan nooit worden vervuld totdat Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij
met hem het meest geliefd zijn en totdat we van onze Profeet meer houden dan van onze eigen
kinderen, vaders en al het andere. Dus als al je wereldse belangen zouden vergaan, zou het een
daad van Koefr zijn om een oordeel te zoeken anders dan bij Allah (swt) en Zijn Profeet. En
als je had moeten kiezen tussen het verlaten van je wereldse belangen en het gaan naar een
Thaghoot voor een oordeel; dan zou je VERPLICHT zijn om jouw Dunya te laten varen, en
je zou nooit worden toegestaan om naar de Thaghoot voor een oordeel te gaan. [18]
Hij heeft verder ook het verhaal van de hypocriet genoemd. De man die niet tevreden was met
het oordeel van de Profeet (saw) die Omar ibn Khattab (ra) heeft gedood. Hij heeft gezegd dat
precies dit zou moeten worden gedaan bij degenen die een oordeel bij de Thaghoot zoeken.
Ten eerste omdat ze afvalligen zijn en ten tweede vanwege het kwaad dat ze op aarde zouden
kunnen begaan.
Er zal nooit rechtschapenheid in ons zijn totdat we Allah (swt) als de enige ilaah [god], Islam
als onze Deen en Mohammed als onze Profeet [die wij zouden moeten volgen en bij wie we
het oordeel zouden moeten zoeken] accepteren. En wanneer we van dit rechte pad afdwalen
zal er grote onheil en destructie op aarde zijn. Toen Allah (swt) heeft gezegd: "Heb jij
degenen niet gezien die dachten dat zij geloofden in wat aan jou geopenbaard
is en wat er voor jou geopenbaard is? Zij willen volgens de Thaghoot
berechten, hoewel hen toch bevolen was er niet in te geloven. En het is zo dat
de Satan hen ver weg wil doen afdwalen." [4:60]
Allah (swt) heeft ons duidelijk laten zien dat ieder wie claimt dat hij in Allah en Zijn Profeet
gelooft en dan zijn toevlucht zoekt bij iets anders dan de Shari’ah van Allah: is een leugenaar,
een hypocriet en dwaalt ver van het rechte pad. [19]
13.] Sheikh Abdur-Rahman as-Sa'di Rahimahu Allah heeft gezegd: “Ieder persoon die de
geleerden en leiders heeft gehoorzaamd in ‘Haraam’ wat Allah (swt) ‘Halaal’ heeft gemaakt of
andersom; heeft deze geleerden en leiders als Arbab [goden naast Allah swt] genomen.”
13

Hij heeft verder gezegd: “Het is voor ieder persoon verplicht om Allah (swt) als de enige
Rechter te nemen, en om alle geschillen te refereren aan Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij
met hem. Zodoende wordt iemands Tawheed vervuld en zijn Deen compleet. Aan de andere
kant; ieder persoon die niet Allah (swt) als de enige Rechter neemt heeft zich onderworpen
aan het oordeel van de Thaghoot. En zelfs wanneer hij claimt dat hij een gelovige is, is hij een
leugenaar omdat Iman alleen kan worden vervuld door onderwerping aan de wetten van Allah
(swt). Derhalve een ieder wie naar een ander oordeel gaat dan dat van de Koran en Sunna;
heeft zich onderworpen aan de Thaghoot en hem als een Rabb [Heer] genomen.” [20]
Sheikh Abdur-Rahman as-Sa'di Rahimahu Allah heeft ook gezegd dat Soerat an-Nisa: 59
duidelijk de nadruk legt op het feit dat ieder persoon die in geschillen niet terug gaat naar
Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij met hem geen gelovige in Allah is, maar eerder een
gelovige in de Thaghoot is.
14.] Sheikh Mohammed bin Ibrahim, Sheikh Abdullah ibn Hamid, Sheikh Abdel-Latif ibn
Ibrahim, Sheikh Abdul-Aziz Shatri, Sheikh Abdul-Latif ibn Mohammed, Sheikh Abdullah
ibn Oqeil, Sheikh Abdul-Aziz ibn Rashid, Sheikh Mohammed ibn Auda en Sheikh
Mohammed bin Muheiria’a [moge Allah ze allemaal zegenen], hebben gezegd dat één van de
meest onbekende zondes en grootste kwaad; is het gaan voor een oordeel anders dan Allah’s
Shariah.
Zich overgeven aan die gemaakte wetten van de mens en grondwetten of de tradities van onze
voorouders, dat de meerderheid van de mensen hiermee tevreden is geworden en dat als
plaatsvervanger hebben genomen voor de Shariah van Allah (swt) waarmee onze Profeet
vrede zij met hem is gezonden. Er is geen twijfel dat het gebruik van deze Dahiliya [niet-
Islamitisch] wetten één van de grootste Nifaaq [hypocrisie], Koefr [ongeloof], Dhulm
[onderdrukking] en Fussooq [zondigheid] is die de Koran heeft afgeschaft en onze Profeet
vrede zij met hem ons voor heeft gewaarschuwd. Allah (swt) zegt: "Heb jij degenen niet
gezien die dachten dat zij geloofden in wat aan jou geopenbaard is en wat er
voor jou geopenbaard is? Zij willen volgens de Thaghoot berechten, hoewel
hen toch bevolen was er niet in te geloven. En het is zo dat de Satan hen ver
weg wil doen afdwalen." [4:60]
"Vreest daarom niet de mensen maar vreest Mij en verruilt Mijn Tekens niet
voor een geringe prijs. En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft:
zij zijn de Ongelovigen!" [5:44]
"En wie niet oordeelt met wat Allah neer gezonden heeft: zij zijn het die de
Onderdrukkers zijn." [5:45]
"En wie niet oordeelt met wat Allah neer gezonden heeft: zij zijn de
Zondaren." [5:47]
14

Dit is een krachtige waarschuwing van Allah (swt) aan al Zijn slaven die zich hebben
afgewend van Zijn oordeel en dat van Zijn Profeet vrede zij met hem. Het heldere vonnis van
Allah (swt) dat ieder persoon die niet de Shari'ah implementeert een Kaafir [ongelovige],
Dhaalim [Onderdrukker], Faasiq [zondaar] is en de karakteristieken bezit van de hypocrieten
en de mensen van de Djahiliyah.
Dus wees gewaarschuwd ‘O Moslims’ van datgene waarvoor Allah (swt) je heeft
gewaarschuwd en implementeer de Shari'ah in alle sferen van het leven. Wees voorzichtig voor
alles die dit tegenspreekt en beveel elkaar over deze verplichting. Laat vijandigheid en haat
zien aan iedereen wie zich afwend van de Shari’ah van Allah, prijs het niet, veracht het. Zodat
je het welbehagen van Allah verdient. Redt jezelf van de martelingen van Allah (swt) en
verricht wat Allah als plicht op jou heeft gemaakt; door het nemen als beschermers van
degenen die de Shari'ah implementeren en die tevreden zijn met het Boek van Allah en de
Sunnah van de Profeet vrede zij met hem.
En alleen Allah (swt) kan ons naar Zijn Rechte Pad leiden en ons beschermen van het volgen
van het pad van de Koefaar en de Munafiqeen. Moge Allah (swt) Zijn Deen steunen en Zijn
vijanden verslaan, Hij is Almachtig. Dus laat de zegeningen van Allah op Zijn slaven en
Boodschapper Mohammed neerdalen alsmede zijn familie en Metgezellen. [21]
15.] Sheikh Mohammed al-Amin as-Shanqeeti (Rahimahu Allah heeft gezegd: “Het is erg
verbazend dat deze mensen, die niet de wetgeving van Allah implementeren, claimen dat ze
Moslims zijn terwijl Allah (swt) het duidelijk heeft gemaakt in de ayat van Surat an-Nisa en al-
Ma'eda.” [22]
Hij heeft ook gezegd over Surat an-Nisa: 60: “Allah (swt) uit zijn verbazing over degenen die
naar de Thaghoot voor een oordeel gaan en nog steeds claimen dat ze gelovigen zijn, omdat
het laat zien hoe ze hebben gelogen. De extreme prompte verbazing wordt getoond in de aya
van an-Nisa: 60: Heb jij degenen niet gezien die dachten dat zij geloofden...”
De stukken bewijs die wij hebben genoemd; hebben tot nu toe duidelijk bewezen dat er geen
enkel spoortje van twijfel is dat degenen die zich onderwerpen aan de gemaakte wetten van de
mens of deze implementeren- die de Thaghoot namens de Shaytan maakt en die duidelijk in
conflict zijn met de Shariah van Allah (swt)- de echte ongelovigen en polytheisten zijn. Behalve
voor degenen als hen, wie Allah (swt) heeft misleid, verblind en hen afhoud van het zien van
het licht van de openbaring, die nog steeds zulke mensen als gelovigen beschouwen. [23]
Sheikh Mohammed al-Amin as-Shanqeeti Rahimahu Allah heeft ook gezegd dat er geen
verschil is tussen het begaan van shirk in al-Hakimiyah [Oordeel] en het begaan van shirk in
andere vormen van aanbidding. Degenen die elke vorm van regeren volgt anders dan de
Wetgeving van Allah; is als degene die een idool aanbidt en voor hem posteert. Beide van hen
kennen partners toe aan Allah (swt). [24]
15

16.] Sheikh Abdur-Rahman ibn Mohammed ibn Kassem Rahimahu Allah heeft gezegd
betreffende Surat an-Nisa: 60: “Iedereen wie getuigt dat niemand het recht heeft om aanbeden
te worden behalve Allah en daarna de Profeet vrede zij met hem niet als de enige rechter
neemt in al zijn geschillen, die heeft gelogen in zijn getuigenis. De betekenis van deze ayah is
dat Allah azawajal degenen terechtwijst die claimen dat zij in Allah geloven en wat is
geopenbaard aan Zijn Profeet vrede zij met hem en aan de Profeten voor Hem en tegelijkertijd
willen ze naar een Thaghoot gaan voor een oordeel. Allah (swt) zegt: “Heb jij degenen niet
gezien die DACHTEN dat zij geloofden...” [4:60] teneinde ons in kennis te stellen dat Allah
(swt) ieder wie het oordeel zoekt, anders dan bij dat van Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij
met hem, afkeurt en terechtwijst.”
Imam ibn al-Qayyim definieerde ‘Thaghoot’ als ieder die de grenzen die Allah (swt) voor hem
heeft ingesteld overschrijdt door het zich toeschrijven van bepaalde daden van Allah (swt), en
het maken van wetten is één van die daden. Derhalve heeft ieder die zich afwendt de Wetten
van Allah zich inderdaad overgegeven aan de Thaghoot, die Allah (swt) ons heeft opgedragen
te verwerpen.
De enige Hukm [Oordeel] die elk gelovige zou moeten zoeken is die van Allah (swt). Bij het
zich overgeven aan elk ander oordeel overschrijdt men de grenzen van de Islam en dwaalt men
af van de as-Siraat ul Mustaqeem. Op dezelfde wijze is ieder wie iets anders dan Allah (swt)
aanbid een aanbidder van een Thaghoot, omdat de Thaghoot degene is die oproept naar elke
Batil [Valsheid] en dit mooi maakt. En dit is wat de Tawheed tegenspreekt, omdat de
hoofdpilaar van Tawheed is: 'Het niet geloven en verwerpen van de Thaghoot, die mensen
naast Allah (swt) aanbidden. Allah (swt) zegt: "Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat
zij jou laten oordelen over waar zij van mening verschillen en dan in zichzelf
geen weerstand vinden tegen wat jij oordeelde, en zij aanvaarden (het dan)
volledig." [4:65]
Dit vers legt duidelijk de nadruk op dat iemand die zich niet overgeeft aan het oordeel van
Allah (swt) en Zijn Profeet vrede zij met hem nooit een gelovige kan zijn en dat hij duidelijk
datgene waarmee onze Profeet vrede zij met hem is meegezonden heeft verlaten.
Het is heel erg belangrijk om op te merken dat we vaak het werkwoord ‘claimen’ gebruiken om
aan te geven dat degenen die ‘claimen’ liegen. In ayah 60 van Surat an-Nisa: die mensen die
‘claimen’ dat ze geloven; liegen over hun geloof vanwege hun wending naar de Thaghoot voor
een oordeel, terwijl zij werden opgedragen om niet erin te geloven. Zoals we eerder hebben
genoemd is het ongeloof/ verwerping van Thaghoot een voorwaardelijke pilaar, zonder
waarmee een persoon zijn Tawheed nooit kan vervullen. Alleen wanneer iemands Tawheed
compleet is, alleen dan zullen de rest van zijn daden door Allah (swt) worden geaccepteerd.
Allah (swt) zegt: "Er is geen dwang in de godsdienst. Waarlijk, de rechte leiding
is duidelijk onderscheiden van de dwaling, en hij die de Thaghoot verwerpt en
in Allah gelooft: hij heeft zeker het stevigste houvast gegrepen, dat niet
breken kan. En Allah is Alhorend, Alwetend." [2:256]
16

17.] Sheikh Ahmed Shakir Rahimahu Allah zegt dat Allah (swt) Zijn vonnis geeft over
degenen die claimen dat ze geloven in de Profeet vrede zij met hem en waarmee Hij
meegezonden is; dat zij hypocrieten zijn wanneer zij opgeroepen worden naar wat Allah (swt)
neer gezonden heeft en naar de Boodschapper vrede zij met hem, zij zich met aversie
afwenden.
Allah (swt) zegt: "En wanneer tot hen gezegd wordt: “Komt naar wat Allah heeft
neer gezonden en naar de Boodschapper,” zie je de huichelaars [de mensen]
geheel van jou afhouden." [4:61]
Hypocrisie is het ergste type van Koefr [Ongeloof]. [25]
18.] Sheikh Hamood ibn Abdillah at-Twijarii heeft gezegd dat veel mensen zijn afgedwaald
vanwege deze kwestie van Tahakum- in die mate dat zij Murtadeen [afvalligen] zijn geworden.
La Hauwla wa la Quwataa ila billah! Tahakum naar iets anders dan de Shari'ah van
Mohammad vrede zij met hem wordt beschouwd als grote hypocrisie en een verre afdwaling
van de Sirat ul Mustaqeem. Allah ta’la zegt: "Heb jij degenen niet gezien die dachten
dat zij geloofden in wat aan jou geopenbaard is en wat er voor jou
geopenbaard is? Zij willen volgens de Thaghoot berechten, hoewel hen toch
bevolen was er niet in te geloven. En het is zo dat de Satan hen ver weg wil
doen afdwalen. En wanneer tot hen gezegd wordt: “Komt naar wat Allah heeft
neer gezonden en naar de Boodschapper,” zie je de huichelaars [de mensen]
geheel van jou afhouden." [4:60-61] [26]
Dit waren een paar uitspraken van de klassieke Ulama [geleerden] die ons duidelijk laten zien
dat Tahakum [een oordeel zoeken] bij de Thaghoot betekent dat je in hem gelooft en niet
geloofd in Allah (swt). Niettemin zijn de bewijzen uit de de Koran en Sunnah die we hebben
uitgezet meer dan genoeg voor elk oprechte Moslim; die wenst te worden geleid en die het
Welbehagen van Allah (swt) zoekt.
17

Bronnen van de uitspraken:
[1] al-ihkaam fi Usooli al-ahkaam, 1/98
[2] al-Fissal fi al-Milal wa Ahwah wa’l Nihal, 3/235
[3] ad-Durar as-Saniyyah, pagina 338
[4] al-Fissal fi al-Milal wa Ahwah wa’l Nihal, 2/293
[5] Majmoo’ al-Fatawa 12/339
[6] as-Saarim al-Maslool, pagina 38
[7] Majmoo’ al-Fatawa 7/150
[8] as-Saarim al-Maslool, pagina 233
[9] Tareeq ul Hijratayn, pagina 73
[10] ar-Risala at-Tabukiya, pagina 133
[11] Mukhtasar as-Sawa’iq al-Mursalah, deel 2, pagina 515
[12] al-Bidayyah wa’l Nihayyah, 13/139
[13] Commentaar op Musnad Imam Ahmed door Ahmed Shakir, 14/18/184-nr.-7747
[14] Fath ul Majeed Tafsir Surat an-Nisa: 60
[15] ad-Durar as-Saniyyah 10/426- Kitab-Hukm ul Murtad (Vonnis over Afvalligen)
[16] Majmoo’ ut-Tawheed 1/361
[17] Majmoo’ ar-Rasaa’il wa’l Fatawa Hamd ibn Nasser, pagina 173
[18] ad-Durar as-Saniyyah
[19] ad-Durar as-Saniyyah
[20] al-Qawl as-Sadeed fi Kitab at-Tawheed
[21] uitgegeven op 12/11/1380, Fatwa Shaikh Mohammed ibn Ibrahim
[22] Adwaa ul-Bayaan
[23] Adwaa ul-Bayaan
[24] Cassette: uitleg van Surah at-Taubah: 31
[25] ‘Umdat at-Tafsir 2/213
[26] Al-Eedah wa’l Tabyeen lima waqa’aa
18