PSK - Hogeschool Zuyd

Deze strategieën sluiten aan op de beïnvloedbare domeinen van de professional, de
praktijkorganisatie en de meetinstrumenten. Ten aanzien van strategieën gericht op het beleid van het
KNGF en de RGF‟s, zijn alleen aanbevelingen geformuleerd die in hoofdstuk 8 verder uitgewerkt zijn.
De implementatiedoelen uit de oriëntatiefase (bewustwording, interesse en betrokkenheid), zijn in de
strategiekeuze niet verder opgenomen omdat deze in eerste instantie liggen op het terrein van het
bekend maken van de innovatie via publicaties in vakliteratuur door het KNGF. De hier verder
ontwikkelde strategieën zullen worden toegepast bij fysiotherapeuten die de eerste oriëntatiefase al
voorbij zijn.
De belangrijkste aandachtspunten zijn in een drietal strategieën verder uitgewerkt, te weten: het
aanpassen van de meetinstrumenten, een zelfanalyselijst en een scholingsmodule op maat.
4.2.3 Aanpassen van meetinstrumenten
Om de hanteerbaarheid van de meetinstrumenten in de dagelijkse praktijk te vergroten en om aan te
sluiten bij de vragen uit de praktijk, werden enkele aanpassingen en toevoegingen gedaan:
De voorbeeld activiteitenlijst van de PSK, die oorspronkelijk alleen gericht was op patiënten met
lage rugpijn, werd uitgebreid met voorbeeld activiteitenlijsten voor hartpatiënten, patiënten met
Parkinson, claudicatio intermittens en (chronische) enkelletsel (Küsters et al, 2006). Er is gekozen
voor deze patiëntengroepen omdat de PSK in de richtlijnen van deze aandoeningen wordt
aanbevolen.
De mate van moeilijkheid waarmee de belangrijkste activiteiten worden gescoord is veranderd van
een VAS-lijn in een score op een 11-punts Numeric Rating Schaal (NRS). Dit is gedaan om twee
redenen. Ten eerste omdat in de praktijk blijkt dat patiënten gemakkelijker een rapportcijfer van 0
tot 10 kunnen geven, dan deze score op een lijn aan te kruisen. Uit onderzoek bleek dat met het
stijgen van de leeftijd er ook meer fouten worden gemaakt op de VAS (Peters et al, 2007). Beide
pijnschalen (VAS en NRS) blijken wel voldoende valide te zijn (Peters et al, 2007). Voor patiënten
met een slechte oog-handcoördinatie (bijvoorbeeld Parkinson) is de NRS eveneens
gemakkelijker. De tweede reden is dat hiermee ook wordt aangesloten bij het vergelijkbare
meetinstrument de “Patient Specific Functioning Scale” (PCFS) (Köke, 2007; Stratford et al, 1995)
waarbij ook gebruikt wordt gemaakt van een NRS.
De instructie van de PSK voor de fysiotherapeut en patiënt werd in een duidelijkere lay-out
opgemaakt en vereenvoudigd.
Omdat er uit de interviews en de discussies in de klankbordgroep bleek dat de therapeuten naast
de 6-MWT behoefte hadden aan een loop/wandeltest voor de categorie patiënten die geen 6
minuten kan lopen, werd de 10-meter looptest toegevoegd. De 10-meter looptest wordt in diverse
KNGF richtlijnen aanbevolen. Het doel van deze lijsten is verschillend: de 6-MWT is een
functionele inspanningstest, gericht op het in kaart brengen van het inspanningsvermogen van de
patiënt; de 10 meter looptest meet de snelheid van comfortabel lopen over een afstand van 10
meter. De betrouwbaarheid van de 10 meter looptest is voldoende en hij heeft als voordeel dat hij
een predictieve waarde heeft voor veilig lopen binnens- en buitenshuis (de Jong et al. 2000).
Implementatie PSK en 6-MWT in de eerstelijns fysiotherapiepraktijk 14