Downloaden - Regionaal Landschap Pajottenland & Zennevallei

Wat te doen met snoeiafval
Verbranden mag niet meer, vanwege het milieu. Afvoeren via de gemeente kan,
maar kost de gemeente en dus de belastingbetaler geld. Een oplossing is een
takkenril, zie ‘Takkenril’ voor een korte beschrijving en handige tips.
Wat zegt de wet
Volgens het veldwetboek moet een haag minimaal 0,5 meter van de
perceelsgrens verwijderd staan. Als de buren echter schriftelijk akkoord zijn,
mag ze op de perceelsgrens staan. Onderhoudskosten worden dan gedeeld.
In sommige gemeenten bestaan plaatselijke verordeningen die de afstand anders
regelen.
Een buur kan eisen dat takken die over zijn grond hangen, gesnoeid worden. Een
breed uitgroeiende heg wordt dan ook best op minstens één tot anderhalve meter
van de perceelsgrens geplaatst.
Perenvuur of bacterievuur
Er is vroeger heel wat te doen geweest over het gevreesde perenvuur, een ziekte
die schade kan veroorzaken in de fruit- en sierteelt. Door de aanwezigheid van
meidoornhagen in het landschap werden deze als schuldige aangewezen voor de
verspreiding. Inmiddels is aangetoond dat de relatie tussen perenvuur en
meidoorn beperkt is, maar toch zijn er maatregelen nodig als er besmetting is.
Indien een meidoornplant in je haag aangetast is krijgt hij bruinzwarte, als
verschroeid uitziende takken. Je moet dan de zieke plantdelen tot 50 cm onder de
aangetaste delen wegknippen. Het aangetaste snoeihout ga je het beste afgeven
op het containerpark van je gemeente. De snoeischaar nadien goed ontsmetten.
De overblijvende gezonde meidoornplanten snoeien om bloei te voorkomen.
Het is bij wet verplicht meidoornhagen jaarlijks te snoeien tussen 1 november en
1 maart. Dit staat beschreven in het KB van 23 juni 2008. Deze verplichting werd
ingevoerd ter preventie van bacterievuur.
27/63