04.09.2013 Views

2e JAARGANG - St. Plechelmusbasiliek Oldenzaal

2e JAARGANG - St. Plechelmusbasiliek Oldenzaal

2e JAARGANG - St. Plechelmusbasiliek Oldenzaal

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Respect is het begin<br />

Respect is belangrijk. Maar je krijgt het<br />

niet zomaar. Zeker niet als je jong bent, en<br />

al helemaal niet als je bruin bent, of<br />

Mohammed heet. Dan word je niet aangenomen<br />

voor vakantiewerk en moet je om<br />

de haverklap je identiteitskaart laten zien.<br />

Er heerst een sfeer van: laat eerst maar<br />

eens zien dat je te vertrouwen bent.<br />

Respect moet je verdienen door je netjes te<br />

gedragen. Zelfs de overheid zegt dat hardop.<br />

God doet het anders. Hij geeft je al respect<br />

voordat je ook maar iets hebt gepresteerd.<br />

God, de HEER, bracht de mens in de tuin<br />

van Eden, om die te bewerken en erover te<br />

waken. Zonder dat ze diploma’s hadden,<br />

zonder inburgeringscursus of bewijs van<br />

goed gedrag vertrouwde hij de mensen zijn<br />

eigen tuin toe. Hij ging er gewoon van uit<br />

dat dat kon. Dan komt het er voor de mensen<br />

wel op aan dat respect waar te maken,<br />

dat wel. Maar God begint bij respect.<br />

Beetje naïef, dat wel.<br />

Ria Pasterkamp<br />

Vanzelfsprekend?<br />

Moet ik respect hebben voor jou<br />

omdat je:<br />

iemand uit laat spreken,<br />

geen afval op straat gooit,<br />

de deur voor iemand achter je open houdt,<br />

opstaat in de trein voor iemand,<br />

niet meedoet als iemand gepest wordt,<br />

je afspraken nakomt,<br />

rekening houdt met de wens van anderen,<br />

begrip hebt voor iemand die anders denkt<br />

dan jij…<br />

Of is dat eigenlijk heel vanzelfsprekend?<br />

Henk Herstel<br />

Verpakking<br />

Een tijdje geleden zag ik op televisie een<br />

interessante proef met een verborgen<br />

camera: een man die eruit zag als een<br />

zwerver probeerde geld te lenen van mensen<br />

op straat. Hij zei dat hij zijn portemonnee<br />

thuis had laten liggen en beloofde het<br />

geld de volgende dag terug te geven.<br />

Niemand wilde hem geld lenen. De volgende<br />

dag deed hij precies hetzelfde, maar<br />

nu was hij keurig gekleed als een zakenman.<br />

Iedereen wilde hem geld lenen en<br />

sommigen hoefden het zelfs niet terug te<br />

hebben… Het programma maakte mij duidelijk<br />

hoeveel respect er wordt afgedwongen<br />

door de keuze van je kleding!<br />

Jitse, 18 jaar<br />

Ui t: Een Zoutkorrel voor elke dag, SGO<br />

Uitgeverij, Hoevelaken<br />

20<br />

Het verhaal<br />

van Sam<br />

De mensen in Jeruzalem waren door het<br />

dolle heen. Jezus kwam op bezoek.<br />

Iedereen plukte palmtakken om te zwaaien.<br />

Ze legden rode en gele en groene doeken<br />

op de straat als een prachtig tapijt. Ze<br />

zongen zo hard als ze konden: ‘Lang zal<br />

hij leven’.<br />

Kleine Sam stond er beteuterd bij. Hij<br />

was zes jaar. Hij stond achter de hoge<br />

benen van de grote mensen. Hij moest<br />

iets verzinnen om Jezus te zien. Een<br />

eindje verderop, voor de deur van de<br />

paardenkoper, stonden twee knollen. Zou<br />

hij daar op klimmen? Hij durfde het best!<br />

Zou dat indruk maken op Jezus? Sam<br />

zocht verder. Rond de villa van de burgemeester<br />

stond een hoge muur. Zou hij<br />

daarop klimmen? Dat kon hij best. Maar<br />

ja, of Jezus van villa’s hield en hoge<br />

muren..., Sam twijfelde.<br />

Ineens kreeg Sam een beter idee. Bij de<br />

poort van het tempelplein zat een bedeljongen,<br />

Sem. Hij had zieke benen en kon<br />

niet lopen. Sem had geen vader en moeder<br />

meer. Hij moest zelf voor zijn eten<br />

zorgen. Sam rende naar Sem, ging naast<br />

hem zitten en sloeg zijn arm om zijn<br />

schouder. ‘Wat leuk dat je nog eens bij<br />

me komt’, riep Sem blij.<br />

Daar kwam Jezus. ‘Hosanna’, riep iedereen.<br />

Daar passeerde Jezus de paardenkoper.<br />

Hij keek niet naar de paarden. Jezus<br />

hield meer van ezels. Ook de villa van de<br />

burgemeester schonk hij geen aandacht.<br />

Sam was blij dat hij niet op<br />

het paard en niet op de muur was<br />

geklommen. Intussen naderde Jezus de<br />

tempelpoort. En jawel. Daar stapte hij<br />

van zijn ezel en liep naar Sem. ’Waar kan<br />

ik je een plezier mee doen?’, vroeg Jezus<br />

aan Sem. Toen flapte Sam eruit: ‘Mogen<br />

we een eindje meerijden op de ezel?’.<br />

Jezus keek snel naar de ezel. Die zei: ‘I-a’<br />

en daar reden Sem en Sam en Jezus tussen<br />

de juichende mensen naar de tempel<br />

van God.<br />

Sam had het goed gezien. Jezus kijkt niet<br />

naar imponerende huizen en belangrijke<br />

mensen. Jezus ziet de arme Sem het eerst.<br />

Dat was de grote vergissing van al die<br />

mensen met hun palmen in de hand. Ze<br />

dachten aan een succes-Jezus. Een die rijken<br />

bezoekt en gezonde mensen. Daarom<br />

zongen ze op Palmzondag en waren ze<br />

verdwenen op Goede Vrijdag.<br />

Lieve kinderen, je weet dus waar je God<br />

kunt vinden. Denk niet dat Hij niet<br />

bestaat. Want hij bestaat niet als de<br />

koning die de mensen op palmzondag<br />

zochten, maar hij is er op Goede Vrijdag<br />

bij allen die het slachtoffer zijn van<br />

onrecht. Hij is er op Paasdag

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!