Jong zijn in Rotterdam: de identitijd van je leven - Vakmanstad

Internet biedt jongeren een globaal podium om overal en over alles hun zegje te doen. Ze zijn
interactief op de geïntegreerde interface van hun iPhone waar alle culturen over elkaar heen
flitsen. Jongeren zijn connected: chattend of sms’end weven ze op Hyves en YouTube –
musicerende jongeren op MySpace en voor de internationale contacten Facebook - als
vakkundige kleermakers en creatieve mode ontwerpers hun sociale netwerken bij en in elkaar.
Gebruikte hun grootouders de telefoon alleen om aan te kondigen dat ze eraan kwamen en
was de telefoon voor hun ouders een sociaal medium om thuis vrije tijd iets minder eenzaam
door te brengen, met de iPhone nemen jongeren vanaf iedere plek en op ieder moment deel
aan een wereldcultuur. Deelnemen betekent mededelen en samen delen.
Identitijd op het knooppunt van vijf leefwerelden
Dit hectisch leven tussen local en global, tussen straat en school, tussen wijk en wereld
betekent niet dat de fysieke wereld helemaal oplost. Integendeel. Jongeren zijn fysiek juist een
van de meest beweeglijke groepen. Ze gaan meestal in een andere wijk naar school en
verlaten hun eigen straat om de stad te verkennen.
“Ik heb een abonnement. Soms stap ik met vrienden op de tram of de bus en rijden dan
mee tot de eindhalte. Vaak hebben we geen idee waar we uitkomen. Dan lopen we
daar een beetje rond. Daarna rijden we weer terug”(Ibrahim Murat)
Urenlang rondhangen hoort daar ook bij, ook al is dat door een gebrek aan alternatieven voor
sommigen het tijdverdrijf bij uitstek geworden. Voor het overgrote deel van de jongeren is dat
slechts één vorm van samen de tijd doorbrengen.
“Maar als ik geen huiswerk maak en als ik geen karateles heb, dan ben ik samen met
vrienden toch wel vooral op ons buurtpleintje in Ommoord te vinden. Dat is niet altijd
makkelijk. De politie stuurt ons er vaak weg”(Jean-Paul van Brentelen)
Om erachter te komen wat je kunt en wilt, moet je wel alles uitproberen. Juist in het
uitproberen van fysieke grenzen wordt, net als bij graffiti, naar een publieke exposure gezocht
waarin je je als individu van anderen kunt onderscheiden. Je lichaam wordt een als het ware
beschreven met de tekens waardoor je je met gelijkgestemden kunt identificeren.
“Ik ben gek op tattoo’s. Beter gezegd ik ben gek op body modification. Het is een
cultuur waar ik me goed bij voel. Als ik iemand op straat tegenkom met veel tattoo’s
of piercings, dan voel je dat je elkaar begrijpt. Ik zie het als een soort
zelfcreatie”(Valerie van der Meulen)
Zo vormt zich een keten van de intimiteit van het gezin tot de openbaarheid van de straat, van
de vrije tijdsbesteding tot aan de vele baantjes die ze erop na houden, die jongeren met elkaar
verbindt.
Thuis
Ook al zetten jongeren na het verlaten van de basisschool de eerste stappen op weg naar en
zelfstandig bestaan, de thuissituatie blijft voor de meesten van hen de veilige uitvalsbasis van
waaruit allerlei experimenten kunnen worden ondernomen.
“Familie is een ander woord voor gezelligheid”(Vincent Heesen)