Jong zijn in Rotterdam: de identitijd van je leven - Vakmanstad

wel de waardering voor het hybride en de creatieve openheid die hierin ligt opgesloten. De
term ‘multicultureel’ dekt niet langer de lading. Hybride leefstijlen leven niet van het ‘vele’,
maar van wat er zich tussen al die voormalige identiteiten afspeelt. Dit ‘inter’ waarmee
jongeren vertrouwd zijn door hun interfaces, dit ‘inter’ heeft een nieuw verhaal nodig.
“We zien niet meer dat de werkelijkheid om ons heen heel veel meer te bieden heeft.
De werkelijkheid is anders en veel gevarieerder. Mensen zouden opnieuw moeten
leren kijken”(Mohamed Ahmed)
Zoals het medium van screenagers de interface is, zo is het Rotterdamse speelveld van deze
jongeren niet meer multicutureel, maar intercultureel. Het cultiveren van het verhaal voor
deze tussenvormen is een uitdaging.
“Rotterdam zie ik nu als een stad van gefragmenteerde gebieden. Van mooi tot
zielloos. Als ik nu een lelijke plek zie, zie ik het verhaal er achter. Lelijk en mooi bij
elkaar past bij de kracht van een groot geheel. Inspirerend. Ik ben nu zelfs trots op de
stad”(Elfie Tromp)
Dat maakt de zoektocht van Rotterdamse jongeren naar ‘hun’ identiteit des te intrigerend,
omdat de stad zich op een snijpunt bevindt van een multiculturele naar een interculturele stad.