Jong zijn in Rotterdam: de identitijd van je leven - Vakmanstad

Straatcultuur: meer dan chillen
Maar al die Rotterdamse jongeren vinden naast de school elkaar toch ook steeds weer op
straat, ook al zal bij hoger opgeleide jongeren deze cultuur zich sneller naar de information
highway van het internet verleggen. Identiteit blijft in de digitale en de fysieke straatcultuur
een kwestie van gezamenlijk rondstruinen.
“In Rotterdam kom ik verder alleen als ik op school ben. Dan lopen we wat over de
Lijnbaan en Blaak. Ik heb het wel naar m’n zin zo. Ik ben gewoon mezelf”(Lindsay
Noorderwerf)
De veelgehoorde klacht dat “de straat de school in is gekomen” en dat dat tot een verloedering
heeft geleid is een eenzijdig beeld. Dat streetwise ook andere incullingen kent, wordt duidelijk
zodra scholieren zich maatschappelijk gaan manifesteren. De problemen met hangjongeren en
de toenemende spanningen tussen jongeren en buurtbewoners zet sommigen van hen aan om
daadwerkelijk iets aan deze situatie te veranderen. JOngeren Lossen het Op (JOLO) is zo’n
organisatie.
“Ik heb me opgegeven als JOLO-bemiddelaar. Eerst kreeg ik een intake-gesprek en
daarna drie keer een dag met trainingen. Ook een rollenspel hoorde er bij. Dan werd
gespeeld dat mensen ruzie hadden en dan moest jij bepalen hoe je daar op in kon
spelen”(Sharita Mankoe)
Voor sommigen is dit zelfs een eerste stap op het pad naar een toekomstige carrière als
maatschappelijk werker. Hoewel politiek bewustzijn en de straatcultuur op het eerste gezicht
ver uit elkaar lijken te liggen, begint voor deze jongeren de identificatie met de samenleving
als geheel bij dit soort initiatieven. Anderen besluiten zitting te nemen in een
medezeggenschapsraad op school of in de Jongerenraad in de deelgemeente. Het zijn de
eerste, schuchtere pogingen van Rotterdamse jongeren om zich politiek te identificeren. Ook
al is de betrokkenheid bij de huidige generatie jongeren pragmatisch – what’s in it for me? –
het idealisme en de inzet is er niet minder om.
“Vaak ben ik voor waar vele anderen tegen zijn, dit komt doordat ik geen conformist
ben. Dat is misschien niet altijd even makkelijk, maar daardoor leer je wel heel goed
na te denken over wat er om je heen gebeurt”(Christopher Pruysen)
Vrije tijd: thrills, skills en de wil te worden wie je bent
“Als ik in de stad een biertje ga drinken, is het aan de Oude Haven. Daar komen veel
jongeren en heb je ook wat te kiezen, omdat er verschillende goede café’s bij elkaar
zitten”(Jonathan Smit)
Vrije tijdsbesteding biedt jongeren ruimte om tot zichzelf te komen. Maar dat reikt verder dan
het befaamde stappen. Ze bewegen ook op sportclubs, zijn maatschappelijk actief, doen
cultureel werk en raken politiek betrokken. Sommigen zien hun verloren kansen in en keren
via buurtwerk terug naar een schoolcarrière. Buurthuizen zijn altijd al belangrijk geweest voor
jongeren om zicht te krijgen op wat ze kunnen en willen. Sinds de vermarkting van het
maatschappelijk en cultureel werk blijkt het openhouden van buurthuizen voor juist deze
groepen een groot probleem.