Sociale cohesie in heden en verleden, - Nethur

Sociale cohesie in heden en verleden,
name in de sociale huursector wordt gerealiseerd. Wanneer een idee van de architect niet goed uitpakt in de
praktijk hebben de mensen in lagere inkomensgroepen weinig mogelijkheden om de woning af te wijzen.
Afzet is daardoor verzekerd en het risico voor projectontwikkelaars is gering.
De Wijs-Mulkens heeft zich in haar studie over de invloed van ‘lifestyles’ op de huisvestingskeuze, beperkt
tot de elite, de groep mensen die in materieel opzicht het meest te kiezen heeft. Tussen verschillende
elitegroepen bleken grote verschillen in smaak te zijn die tevens zichtbaar werden in de woonstijl (De
Wijs-Mulkens, 1999). Ook statusaspecten spelen daarbij een rol. De ene woning heeft een andere status dan
de andere. Niet alleen de functionele kenmerken spelen een rol, maar ook het imago van de woning of
woonomgeving.
De mensen die vallen binnen de lagere inkomensgroep hebben een veel minder grote keuze in het vormgeven
van hun materiële woonomgeving zodat dit niet op dezelfde wijze te onderzoeken valt. Het is echter zeer
waarschijnlijk dat ook binnen deze inkomensgroep grote verschillen in smaak bestaan. Waar voor leden van
deze groep de exit-optie niet in beeld is, kan een mismatch zich uiten in ontevredenheid. De woonomgeving
kan dan negatief gewaardeerd worden wanneer het uiterlijk van de buurt niet past bij de eigen smaak.
Ontspanning op de sociale huurmarkt verruimt in toenemende mate de opties van mensen met lage inkomens.
Dit kan leiden tot verhuizingen uit minder in de smaak vallende complexen.
In de naoorlogse geschiedenis van de sociale woningbouw is, experimentele projecten daargelaten, dikwijls
de noodzaak om snel en goedkoop woningen op te leveren ten koste gegaan van het uiterlijk van de
woningen. Voor de afwerking en het uiterlijk werden weinig extra kosten gemaakt. Zo spreken veel woningen
nauwelijks aan vanwege uiterlijke schoonheid. Zij zijn saai en grauw. Ook de variatie in de woningen was
laag. Hele wijken werden gebouwd met grofweg dezelfde woningtypen. Het was goedkoper om de woningen
in grote hoeveelheden te bouwen. Hiermee kon op de kosten van de bouw verder worden bezuinigd.
1.5.4 Dynamiek in de dimensies, maatschappelijke ontwikkelingen
Naast ontwikkelingen die in afzonderlijke wijken plaatsvinden, zijn er een aantal maatschappelijke
ontwikkelingen die de verhoudingen tussen de verschillende aspecten van de woonomgeving veranderen.
Nederland is nog niet ver verwijderd van de tijd waarin krotten of woningen van een zeer slechte kwaliteit een
deel van het straatbeeld beheersten. Het opruimen en vervangen van ‘krotten’ was dan ook één van de
belangrijkste aspecten van het sociale beleid aan het begin van de twintigste eeuw.
Later werden andere aspecten van het wonen belangrijker. Met name de zelfstandigheid die verbonden was
aan het hebben van een eigen woning had gedurende de naoorlogse periode de aandacht. Door verschillende
factoren was een groot gebrek aan woningen ontstaan waardoor reeds getrouwde kinderen gedwongen waren
bij hun ouders te blijven wonen. Dit werd gezien als een inperking van de zelfstandigheid van jonge
volwassenen. De volkshuisvesting stond dan ook lange tijd in het teken van het realiseren van een groot aantal
woningen om het gebrek op te lossen.
Inmiddels is het hebben van een woning van redelijke kwaliteit voor veel mensen bereikbaar geworden.
Wederom komen andere aspecten van het wonen onder de aandacht. Zo is er zorg over de concentratie van
bepaalde bevolkingsgroepen en problemen in specifieke wijken. Deze concentraties lijken weinig te maken te
file:///N|/nethur/pages/research/partnership/DGVH nethur rapport.htm (16 van 153) [30-10-2002 12:56:59]