NELOS Naslagwerk Praktisch Duiken-Decompressietechnieken

pc-interface
Verbinding tussen duikcomputer en pc met bijhorende communicatiesoftware om gegevens
uit te wisselen (Logboek) of instelling te wijzigen.
Periode of Half Time
De tijd die een weefsel nodig heeft om de helft van de gradiënt te bereiken.
Plafond of Ceiling
De diepte waarnaar mag opgestegen worden zonder decompressieverplichting. Merk op
dat elk weefsel een andere ceiling kan hebben. Dat weefsel dat de diepste ceiling heeft
wordt het spilweefsel genoemd.
Resterende bodemtijd
Bij een gas-geïntegreerde computer de tijd die op dit ogenblik met deze decoverplichting
nog op deze diepte kan verbleven worden vooraleer de reservelucht bereikt wordt.
Resterende nultijd of Remaining No-decompression Time
De maximale tijd die nog op een bepaalde diepte kan verbleven worden zonder decompressieverplichting.
Rest-Stikstof of Residual Nitrogen
De extra hoeveelheid stikstofspanning na een duik. De reststikstof is theoretisch maximaal
bij het bovenkomen en verminderd exponentieel. Voor tabelduiken wordt de reststikstof
uitgedrukt met een letter van A tot O en Z (16 letters) waarbij je na 12 uur volledig ontzadigd
bent voor duiken tot 57 meter. Aangezien duikcomputers rekening houden met veel tragere
weefsels heeft men veel langer reststikstof. Reststikstof in extreem trage weefsels heeft echter
geen invloed op de decompressie bij normale sportduiken (relatief korte duur).
RGBM
Reduced Gradient Bubble Model; Berekeningsmodel gebaseerd op microbellen, opgesteld
door Bruce Wienke. Gelijkaardig aan de ‘Moments’ van Workman werkt het RGBM met
maximaal toegestane gradiënten. Er zijn 3 Factoren die het lichaam gevoeliger maken voor
decompressieziekte zodat zij de maximaal toegelaten gradiënt moeten verkleinen. Dit zijn
de ‘Bubble factors’.
RGBM parameters
Worden gebruikt worden om conservatisme in te bouwen in de RGBM software. Er zijn in
dit model 3 parameters:
R fac is de diameter factor van de Stikstof en Helium bel.
P fac is de gas-fase factor die het volume vrij gas aangeeft (in µm3) dat door het lichaam getolereerd
wordt. Hoe hoger deze waarde, hoe kortere decompressieverplichting.
B fac is de hardheidsfactor of Boyle factor. Het geeft de invloed van een drukverandering op
de bel aan. Hoe hoger deze waarde, hoe conservatiever de decompressie en hoe langer de
ondiepe trappen.
R fac bepaalt de deep stops, B fac de ondiepe stops en P fac het totale decompressieverloop.
Saturatie of verzadiging
Dit kan slaan op het verschijnsel waarbij gassen opgelost worden in weefsels en waardoor
de spanning van het opgeloste gas in de weefsels toeneemt of het kan slaan op de toestand
van een weefsel waarbij de spanning van het opgeloste gas gelijk is aan de druk van
dat gas in contact met dat weefsel en het weefsel dus in evenwicht is met de omgeving.
Hierbij stellen we dat verzadiging optreed na 6 periodes.
Spilweefsel of Leading Tissue
Het weefsel dat op dat ogenblik de diepste plafond of ceiling heeft en dus de decompressiediepte
bepaalt.
Stijgsnelheid of Ascent speed
De maximale snelheid waarmee opgestegen mag worden. Deze snelheid kan afhankelijk
zijn van de diepte indien het decompressiealgoritme dat aangeeft (meestal in %). Deze snelheid
wordt op diepte ( > 20 meter) best aangehouden om extra verzadiging te vermijden.
Sneller opstijgen dan 10 meter/min op diepte houdt risico’s in voor de veiligheid. In geen
geval mag de stijgsnelheid ondieper dan 20 meter meer dan 10 m/min bedragen. Indien in
een duikploeg meerdere decompressiealgoritmes gebruikt worden met verschillende stijgsnelheden
moet er opgestegen worden aan de traagste stijgsnelheid.
NELOS Infopublicatie - Praktisch Duiken / Decompresietechnieken 52