kunt u het rapport downloaden - Gehoor & Arbeid

Project t.b.v.NS eindversie
• Een verlies van 60 dB aan één oor weegt volgens de vigerende keuringseisen even
zwaar als een verlies van 30 dB aan beide oren. Toch is het patroon van auditieve
beperkingen in de regel geheel anders.
• Voor zover ons bekend is er geen controle voorzien op het gebruik van het
hoortoestel.
• In de praktijk wordt bij hoortoesteldragers gekeken naar de “aided” drempels (dit zijn
de gehoordrempels zoals gemeten met functionerende hoortoestellen), gemeten in
een zogenaamde “vrije-veld” situatie. Dit geeft een goede maat voor het “functionele
gehoorverlies”.
• Het meenemen van de versterking van het hoortoestel is sympathiek, maar: “Aided
drempels” zijn alleen bij Audiologische Centra te meten. Daarbij is niet gespecificeerd
hoe de meting moet worden uitgevoerd. Zo kan - in de (vaak rustige) testsituatie - het
hoortoestel veel harder worden gezet dan in de dagelijkse praktijk.
• Vooral bij werknemers met een asymmetrisch gehoorverlies zal het functionele
somverlies, gemeten in het “vrije veld” zonder hoortoestellen, ook gunstiger liggen
dan het theoretische somverlies (berekend vanuit het toonaudiogram dat is gemeten
met hoofdtelefoon). Vasthouden aan het theoretische somverlies zal in deze gevallen
dus leiden tot rechtsongelijkheid.
• Bij de onderdelen waarschuwingsgeluiden en communicatie is voorzien dat een
aangewezen deskundige instantie kan oordelen tot functiegeschiktheid ondanks het
niet halen van de gestelde normen. De criteria waarop de werknemer alsnog zou
moeten worden goedgekeurd zijn echter in het geheel niet omschreven, wat
aanleiding zal geven tot onduidelijkheid en (onbedoelde) willekeur.
Het meest fundamentele probleem is dat de vigerende keuringspraktijk niet lijkt te zijn
gebaseerd op een analyse van de auditieve taakstelling en de veiligheidsrisico’s.
Treinmachinisten moeten in staat zijn auditieve (waarschuwings)signalen te detecteren.
Achtergrondgeluid (zoals het treingeluid in de bestuurderscabine), bemoeilijkt het detecteren
van auditieve signalen. Naast detectie (en herkenning) van waarschuwingssignalen moet
een machinist ook in staat zijn te communiceren met onder andere de treinleiding.
Gehoorverlies kan een negatief effect hebben op deze auditieve taken.
Op basis van de metingen in dit onderzoek en het hieruit ontwikkelde model willen wij in de
volgende paragraaf gericht kijken naar de volgende auditieve aspecten uit de dagelijkse
praktijk:
1. Belangrijk voor het uitoefenen van de machinistenfunctie:
• Detectie van een signaal in lawaai;
• Spraakcommunicatie in lawaai;
• Adequate gehoorbescherming, indien noodzakelijk.
2. Minder belangrijk voor de functie:
• Herkennen waarschuwingsgeluiden (slechts enkele verschillende signalen,
die ook zichtbaar zijn).
3. Onbelangrijk voor de directe uitoefening van de functie:
• Richtinghoren.
4. Belangrijk voor de individuele veiligheid
• Richtinghoren (bijvoorbeeld bij het lopen over rangeerterreinen).
Expertisecentrum Gehoor & Arbeid 27