Oktober '10 - Tanuki

ちゅうごく
中國 door: Daniëlle Drost
SVS: Tanuki en Tian Long
Daniëlle is tweedejaars Sinologe en hoofdredacteur van de Krant met Karakter, de journal van
Sinologie. Zij verzorgt teksten over China die Japanologen/Koreanisten ook kunnen begrijpen
Zijn illusie zou nog enigszins aan kracht kunnen toenemen als een van die bladeren die de herfst-
wind door de lucht liet razen maar in zijn kooi zou vallen. Tijdens de zomermaanden had de boer
op allerlei plaatsen in het bos vallen gezet, die hij steeds zonder moeite had kunnen ontwijken.
Zijn voorzichtigheid had echter niet lang op de voorgrond mogen blijven, want nu, na een half
jaar, had de hem zo kenmerkende arrogantie alle ruimte weer ingenomen. Voor het voorgevoel
was geen plaats geweest, met als resultaat dat hij sinds de zon was opgekomen in de kooi worstel-
de om zichzelf te bevrijden. Zelfs een simpele goudstuk-illusie zou hij nu niet kunnen opbrengen.
Misschien was het beter zich een moment te gunnen waarin zijn krachten konden opladen, om
straks opnieuw te proberen zijn mensengedaante aan te nemen. Het snelle ritme in zijn borstkas, de
beten van de teken die zich in zijn huid hadden vastgebeten en de regen die zijn vacht had doorweekt
deden hem van vermoeidheid op de vloer ineenzakken. Hij stonk ook. Opeens werd hij verward
door de frisse lucht die zijn oren platdrukte. De klap op zijn hoofd voelde bijna als een verlossing.
Uitbundig was zijn vrouw geweest, toen hij met de Tanuki was aangekomen vanmiddag. Chika
was een beeldschone, maar bijgelovige vrouw en hij had haar destijds niet geloofd toen ze zei dat
er soms een Yokai langs hun huis liep. Tijdens de lente had hij zijn sceptische houding tegenover
de door hem zo genoemde ‘volksverhalen’ van zijn vrouw moeten bijstellen. ’s Avonds op het Set-
subun was er een groot feest georganiseerd door zijn beste vriend Taiki. Op dat feest had hij lang
staan discussiëren met een oude kennis, waardoor hij de vreemdeling met het felle witte haar niet
had opgemerkt.
Het was Taiki die had gezien hoe zijn vrouw, duidelijk dronken van de sake, richting het bos
was gelopen met de vreemdeling. Hij had haar net op tijd kunnen bereiken. Voor zijn ogen was
het naakte mannenlichaam in een wasbeer veranderd en vervolgens de nacht in gerend. Wat
een enorme testikels had die man gehad. Chika zei dat de verleider een Tanuki was en dat ze
nu in zijn ban zou zijn totdat het wezen door hem verdronken zou worden. Diezelfde nacht
nog merkte hij de consequenties van het gebeuren. Zijn vrouw had zich om middernacht wild
op hem gestort, om hem pas na twee uur -waarin ze hem helemaal uitgeput had- te laten sla-
pen. Zijn vrouw lag toen echter nog steeds grommend in bed. Chika bleek ook na die nacht
onverzadigbaar. Hij was er toen steeds meer in gaan geloven dat zijn vrouw inderdaad in de
ban was van de Yokai. Inmiddels waren ze beide opgebrand aan het raken, ondanks dat ze
hun ritme zo goed mogelijk probeerden aan te passen aan de verplichte nachtelijke activiteit.
Chika lag nu te rusten, maar voordat ze was gaan slapen had ze hem op het hart gedrukt het
36 • SVS: Tanuki en Tian Long