Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
しちょうかく<br />
視聴覚 door: Tom Omes<br />
Muziek: Joe Hisaishi<br />
Tradities zijn er om doorbroken te worden en<br />
daarom openen we deze jaargang niet met J-<br />
pop en/of een van de bijverschijnselen daarvan:<br />
beste lezers, de Japanse muziekwereld herbergt<br />
zoveel meer!<br />
We schrijven Japan, jaren 80. Terwijl Ryuichi<br />
Sakamoto de wereld verovert met zijn composi-<br />
ties voor Merry Christmas, Mr. Lawrence en<br />
The Last Emperor, opereert generatiegenoot<br />
Mamoru Fujisawa, beter bekend als Joe Hi-<br />
saishi, nog volledig onder de Westerse radar.<br />
Toch is hij in eigen land dan al enkele jaren<br />
beroemd als vaste componist van de anime die<br />
Studio Ghibli, en regisseur Hayao Miyazaki in<br />
het bijzonder, voortbrengt. Dat is echter op<br />
dat moment al niet het enige. In zijn carrière,<br />
die inmiddels bijna dertig jaar omvat, schreef,<br />
speelde en dirigeerde hij meer dan honderd<br />
langspelers vol. Waar - in dat geval - te begin-<br />
nen?<br />
Kaze No Tani No Nausicaa (1983) is het<br />
enige juiste antwoord. Laat je vooral niet af-<br />
schrikken door het synthesizergeweld dat som-<br />
mige nummers herbergen, maar geniet van de<br />
prachtige suites die de klassiek geschoolde Hi-<br />
saishi met groot orkest opnam. Echter, wanneer<br />
Hisaishi voor een bepaalde stijl kiest bij een film<br />
biedt dit geen enkele garantie voor toekomstig<br />
werk. Zo bleek bijvoorbeeld bij Tonari No To-<br />
toro (1987), een film die hij vrijwel geheel van<br />
elektronische muziek voorzag.<br />
Miyazaki zou echter niet de enige film-<br />
maker blijven die dankbaar gebruik maakt van<br />
Hisaishi’s diensten. De andere rode draad in<br />
zijn carrière wordt gevormd door de films van<br />
22 • muziEk: JoE hisaishi<br />
Takeshi ‘Beat’ Kitano. Waar Hisaishi bij anime<br />
kiest voor muziek die erg trouw is aan de film,<br />
kenmerken de soundtracks die hij voor Kitano<br />
schreef zich door sferische muziek die weinig<br />
op hebben met wat zich op het scherm afspeelt.<br />
Zo weinig zelfs, dat Kitano hem na elf jaar en<br />
zeven films resoluut opzij zette. Desalniettemin<br />
zijn Kids Return (1996) en Dolls (2002) goede<br />
voorbeelden van Hisaishi’s andere muzik ale<br />
kant.<br />
Vooralsnog is Hisaishi - alhoewel onder-<br />
getekende sterk van mening is dat zijn werk de<br />
helft van de films die het begeleidt vormt - nog<br />
steeds akelig onbekend in Europa. Ondertussen<br />
breidt hij zijn werkterrein wel degelijk uit: hij<br />
is bijvoorbeeld de eerste Japanner die in Korea<br />
een muziekprijs won.<br />
Joe Hisaishi: grensoverstijgend en van muzi-<br />
kale wereldklasse.