Oktober '10 - Tanuki

More documents

Recommendations

Info

12 • maandEliJksE FEaturE: homosEksualitEit in Japan In de media De moderne Japanse media lijkt dit in de eerste instantie tegen te gaan: yaoi is een immens populair genre in anime en manga; Japanse muzikanten in zowel pop- als rock- bands schromen niet om zich an- drogyn of zelfs ronduit vrouwelijk te kleden en te gedragen; en de TV beroemdheid Hard Gay is de ultieme stereotype leernicht – bekend en populair in heel Japan. Wat deze media echter voornamelijk doen, is stereotypes benadrukken. Homoseksuelen – en dan voornamelijk mannen; vrouwen worden zowel in moderne media als in historische bronnen zelden geno- emd – worden afgeschilderd als verwijfd en vrouwelijk, als mensen die niet zozeer aangetrokken zijn tot hetzelfde geslacht danwel liever het andere geslacht zouden willen zijn. Er wordt zo een lijn getrokken tussen homoseksualiteit en transseksualiteit die door veel Japanners over wordt genomen. Hard Gay lijkt precies het tegenovergestelde te doen, maar in feite stelt hij niet slechts een homoseksuele man voor, maar een buitenlandse homo. Japanners zien hem als de personificatie van de Westerse homo-subcultuur en homoseksuele Japanners zullen zich niet snel met hem kunnen identificeren. Japanse homo-organisaties noemen vaak als kritiek dat men op deze manier het idee kan krijgen dat homoseksualiteit iets lachwekkends is, of dat alle homoseksuelen halfnaakt rondrennen. Er zijn echter ook regisseurs, vooral de afgelopen tien à twintig jaar, die wel pogen homoseksualiteit neer te zetten zoals het in het dagelijks leven door Japanners wordt ervaren. Deze films – over het algemeen niet erg bekende arthouse films – schetsen een vrij realistisch beeld en nemen in sommige gevallen zelfs een lesbische relatie als middelpunt, zoals Love My Life (2006) van reg- isseur Koji Kawano. Een van de bekendste voorbeelden is Hush! (2001), die niet alleen in Japan maar ook wereld- wijd veel succes had.
In het dagelijks leven Ondanks films als Hush! kleven er nog altijd steeds erg veel vooroordelen en stereotypes aan homoseksualiteit, waarvan de link met transseksualiteit de meest volhardende is. Veel mensen geloven dat homoseksuelen vrijwel altijd in de entertainment industrie werken, en dat het feit dat je je aangetrokken voelt tot je eigen geslacht inhoudt dat je eigenlijk het andere geslacht wil zijn. Dit laatste is niet alleen wijdverbreid onder heteroseksuele Japanners, maar ook onder de homoseksuelen; veel ondergaan inderdaad een geslachtstransformatie, en degenen die daar geen drang naar hebben, voelen vaak ook niet de behoefte om uit de kast te komen. Dit laatste hangt echter niet alleen samen met vooroordelen, maar ook met het feit dat men in Japan homoseksualiteit niet per se ziet als een identiteit of zelfs een onderdeel van een identiteit. Wanneer iemand in Westerse landen uit de kast komt, betekent dit vrijwel altijd dat diegene zich niet alleen identificeert met een bepaalde seksuele voorkeur, maar ook met de subcultuur die hierbij hoort, en dat zijn of haar geaardheid een onderdeel is van diens persoonlijkheid. Japanners zien dit niet zo: voor hen is het niet meer dan een klein onderdeel van hun leven dat verder geen invloed heeft – of hoeft te hebben – op hoe ze zich gedragen, hoe ze zijn, en hoe anderen hen behandelen. Vaak komen ze niet uit de kast omdat ze daar de toegevoegde waarde niet van inzien, of omdat ze bang zijn dat ze toch anders behandeld zullen worden. Ook is het niet ongewoon dat homoseksuelen trouwen en een gezin stichten, zelfs wanneer de partner op de hoogte is van zijn of haar geaardheid. Het komt zelfs voor dat vrouwen met opzet een homo als echtgenoot zoeken, omdat deze gevoeliger zouden zijn; eveneens is het niet ongebruikelijk dat een lesbische vrouw met een homoseksuele man trouwt, en dat beiden buitenechtelijke partners van hun eigen geslacht hebben. Toch is er ook een homoseksuele subcultuur in opkomst in Japan, waarin mensen zich vergelijk- baar gedragen als binnen de Westerse homocultuur, en ook op een min of meer hetzelfde manier naar hun geaardheid kijken. Met de opkomst hiervan zijn verschillende homo belangen groepen ontstaan, waarvan de nationale organisatie OCCUR de bekendste is. Deze groepen streven er over het algemeen naar om de Westerse visie op homoseksualiteit geheel over te nemen, en proberen onderwerpen als de homoseksuele identiteit en homorechten meer onder de aandacht te brengen. Want hoewel men over het algemeen niet per se homofoob is in Japan, kleeft er wel een sterk stigma aan, en wordt het publiekelijk tonen ervan – zoals bijvoorbeeld handen vasthouden – niet op prijs gesteld. Homo zijn mag, zolang iemand zich naar de buitenwereld maar gedraagt als het- eroseksueel. maandEliJksE FEaturE: homosEksualitEit in Japan • 13
Page 1 and 2: LVSJK Tanuki たたぬきき 2
Page 3 and 4: seerd zijn. De brede sectie Japan o
Page 5 and 6: たぬきしんぶん狸新聞 TFC
Page 7 and 8: Natuurlijk vind ik het heel leuk om
Page 9 and 10: Jullie hebben er misschien van geho
Page 11: In de geschiedenis Er zijn veel par
Page 15 and 16: De heer liep naar de voordeur en ke
Page 17 and 18: ポーメス door: Pim Omes Alles o
Page 19 and 20: trale object van de tempel vereerd
Page 21 and 22: Beste dr. Beers, Ik zit met een pro
Page 23 and 24: Acteur: Ken Watanabe Je kent hem mi
Page 25 and 26: ciale problematiek toe. Volgens hem
Page 27 and 28: ijst met stokjes en kroepoek, toch?
Page 29 and 30: Welke docent en/of student staat u
Page 31 and 32: Voor de mensen die mij niet kennen
Page 33: Al voor de eerste week hadden we tw
Page 37 and 38: wezen vanavond nog te verdrinken. T
Page 39 and 40: よていひょう予定表 Oktobe

Oktober '10 - Tanuki

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?