JG 19 nr 1 - Reynaertgenootschap

92
maar niets schonk hij aan de laten, – Als ge de vorst goed hebt verstaan,
geen goud of zilver, zelfs geen lood is hij bedriegerij toegedaan.
hij aan d’arme lieden bood,
Wat er nu ook moge gebeuren,
geen trekdier, geen paard of ezel, mij zal die raad altijd heugen,
geen kleed of laken, zelfs geen schoeisel. want ’t is een slechte raadgeving
Ver van mij u te bedriegen
die gegeven heeft de koning:
of zelfs maar te beliegen:
geen boete te doen voor zijn gebreken
nooit was er zo’n slechte koning maar wraak te nemen en zich wreken.
als Reynaert was na zijn kroning. Geen rechten hebt ge in de regel
Van Malrepair is hij vertrokken
als ge niet meer zijt dan een egel
en in Grenomenil ingetrokken
of een schaap in de bergerie.
een van zijn talrijke sloten.
De vorst heeft het niet slecht gezien
Op een morgen, ongenodigd,
als hij u houdt voor wat ge zijt:
zijn ’t schaap en d’egel aangekomen, mensen vol onderdanigheid;
van wie ik eerder heb gesproken. dat komt hem goed uit bovendien,
Zij verhieven hun stem zeer hoge. want anders zou geen recht geschieden
– Ach, heer koning, wil ons aanhoren. onderworpen aan zijn bevel.
Rein was niet hautain maar genegen Wees dus tevree met wat ge hebt
en toch hield hij hen even tegen. want ge zult niet meer ontvangen.
– Waarover gaat het? – Wil ’t vernemen, Hebt ge toch een ander verlangen,
edele koning, sprak de egel.
ga in op wat hij heeft beloofd
Als we gekomen zijn vandage
want Reynaert staat nu aan het hoofd
is ’t niet om een gunst te vragen, en onder geen omstandigheid
maar veeleer om aan te klagen raakt hij zijn oude listen kwijt.
’t onrecht door u ons aangedaan. Daarom houd ik u voor onwijs
– Hoezo, u onrecht aangedaan? om zo onderdanig te zijn
Meen niet dat ik u kan anders maken en daardoor verplicht te zijn
dan God die u heeft geschapen, een beroep te doen op zijn goedheid.
gevormd heeft en geboetseerd Zo luiden mijn advies en reden
zoals onze religie het leert,
opdat ge leven zoudt in vrede.
d’een als schaap, d’ander als egel, Dan is de bever weggegaan,
als twee huiselijke wezens,
met d’anderen vlug achter hem aan.
waaraan men niets heeft of niet veel. Ze deden wat een reiziger doet
Denkt gij, heren, het tegendeel? die ergens op tijd aankomen moet.
Dat ik aan u mijn koningschap
Alleen de egel en het schaap
te danken heb? Ja? Denkt ge dat? bleven achter stomverbaasd
Hoe dwaas en stom zijt ge allebei, en erg belachelijk gemaakt.
die mij dat verwijten durft? Mij! En zo kwam het dat Stekelaar
Denkt gij dat een dronken vink uiteindelijk wist zonneklaar
geen dissonante noten zingt?
dat slecht was de vorst Reynaert,
Van de ijdele en domme bever rebels, verrader, deloyaal.
wil ik u de verklaring geven
Toch koos hij hem tot hoofd van ’t rijk
dat hij u goedschiks in zijn leven om hem slaafs terwille te zijn
u iets zal ten geschenke geven. en werd daar niet voor beloond
Daarop vertrok hij en zij bleven zoals ge hierboven hebt gehoord;
die hem geen antwoord konden geven. hij werd zelfs harteloos verlaten
Castor de bever hield hen tegen. en door d’andren achtergelaten.
Hij had ’s konings bevel gehoord Daar konden alleen profijt bij vinden
en hij gaf hen als antwoord:
zij die slechts misprijzen verdienden.
Tiecelijn, 19, 2006