JG 19 nr 1 - Reynaertgenootschap

75
dan de verraders van de kroon. Als hij verneemt dat ge ziek zijt,
En ’t is nochtans niet te weerleggen zal niemand zo verdrietig zijn
dat, wil men de waarheid zeggen, en zeker is ’t dat hij wegjaagt
Reynaert waard is om vorst te zijn, al wie op uw koningschap jaagt.
vermits hij wijs is en courtoois
En hij zal medicijnen zoeken
en als hij wijs is, is hij mooi.
die goed zijn om u te behoeden,
Is hij wijs, dan is hij ook vaardig als God het wil, voor de grote nood
en een wijze is ook stoutmoedig, en de kwellingen van de dood.
hoofs, handig en edelmoedig.
– Heer, goed gesproken, en ik loof u.
Is hij prins, hij kan ook vorst zijn. maar ge preekt wel een beetje; nu
Prins is hij, ‘k weet het naar waarheid. hebben we nodig hulp en hoop,
Ik vraag hem te mogen ontmoeten want weinig weten we van ’t geloof
en als vorst te mogen groeten
lijk dezen die ’t niet hebben geleerd.
eer ik van hier wegga, waarde heer. Reynaert antwoordt als volleerd:
De vorst zegt: – Het spijt me zeer, – Heer vorst, gij liet me hier verstaan
dat ge hem nog niet hebt gezien. dat wie schiep aarde, zon en maan
Roönel, Timer, kom naar hier
en de zee, de vogels en dieren,
en zeg mij waar baron Reynaert toeft. en om dit alles te bestieren,
Als hij in mijn paleis vertoeft,
onze Schepper heeft als het laatst
vind ik het zeer eigenaardig
de mens op de wereld geplaatst.
dat hij zich niet heeft verwaardigd Allen weten dat God uit het niet
tot aan mijn lijdensbed te komen. geen edeler wezen schiep.
Laat nu al de wachters uithoren Bidden we onze toeverlaat
om te weten of Reynaert de vos opdat hij stelle ons in staat
niet gekomen is naar ’t hof.
te verheerlijken zijn majesteit,
Maar alle wachters bleven stom, wij allen die hier samen zijn.
want goed nieuws hadden ze niet. Laten we ’t Onzevader bidden
Ze informeerden daar en hier.
en daarna het credo zingen.
Noch ’s avonds laat of ’s ochtends vroeg – Heer ik heb een kou opgevat,
had iemand vos Reynaert ontmoet. zei Rein, aan mijn hoest hoort men dat.
Hij was wel degelijk verdwenen Verneem daar ook de oorzaak van.
want nergens was de vos verschenen. In elke abdij, in elk convent
Dat vernam de vorst die ’t hoorde zeggen zijn matten overal present.
en er zich niet bij neer kon leggen, En overal waar we heen gaan
want nog veel van zijn paladijnen liggen die ruige matten klaar.
zouden aan het hof verschijnen Mat is van armoe synoniem
en ook baron wolf Ysegrijne
en ik heb er overal gezien,
die iedereen had geconvoceerd overal en meerdere malen
was nog niet teruggekeerd.
in onze cellen en slaapzalen,
– Wat te zeggen, sprak de koning, in de kerken en kapittels
van een baron of hoveling
en overal waar men komt bidden.
die als vos Reynaert belet geeft Op elke plaats waar een monk woont
als zijn vorst hem nodig heeft? liggen de matten goed tentoon.
– Heer koning, ge doet hem onrecht. Paulus was met matten gekleed,
Ge hebt uw zonden nu beleden Sint-Jan droeg er bovenop zijn kleed
en die werden u vergeven;
van keizerlijk goud doorweven.
ook gij moet nu vergeving geven; Heren, wil het mij vergeven
meen niet dat Reynaert zonder reden als ik u armoe wil aanpreken.
van het hof is weggebleven.
Het is waar, het is bewezen
Tiecelijn, 19, 2006