JG 19 nr 1 - Reynaertgenootschap

59
bieden. Ysegrijn treft hem aan in Saint-Ferry en overhandigt hem het bevel van
Nobel. Reynaert begeeft zich op weg in het gezelschap van de prior van de jakobijnen.
‘Als ik koning word,’ zo belooft de vos, ‘maak ik van de dominicanen de heersers
van de wereld.’ Nobel verbaast zich over Reynaerts pij en verwijt hem zijn
gebrek aan bezorgdheid voor zijn zieke koning. De prior zegt dat Reynaert is ingetreden
om van God zijn genezing af te smeken. Nobel deelt de baronnen mee dat
hij de egel graag als zijn opvolger zou zien, wat Reynaert ten zeerste verbaast.
Nobel laat de baronnen vergaderen voor de verkiezing.
De verkiezing heeft plaats op Hemelvaart. De baronnen laten de keuze over aan
de egel en de ram, die daardoor niet verkiesbaar zijn. De ram stelt de geit Capra
voor, wat de egel niet zint en die in haar plaats Reynaert voorstelt. De ram geeft toe
en Reynaert wordt tot troonsopvolger van Nobel uitgeroepen.
Reynaert aanvaardt. De kroningsscène heeft plaats in de abdij onder leiding van
drie ceremoniemeesters: de luipaard, de wolf en de lynx. Een der eerste handelingen
van de nieuwe koning is de ram en de egel uit de kerk te sluiten. De volgende
dag, op Pinksteren, zit Reynaert de hofhouding voor. De hovelingen bieden hem
geschenken aan, die Reynaert weigert, maar doorspeelt aan zijn vrouw en zoon.
Reynaert duidt zijn medewerkers aan en geeft een groot feest, maar ’s avonds vernemen
de hovelingen dat voor hen geen slaapgelegenheid voorzien is en zij dus
elders onderdak moeten zoeken. De volgende dag sterft de koning door de schuld
van Afgunst, Trots en Reynardije. De auteur rondt zijn verhaal af met het begin van
Reynaerts regering.
Reynaert verlaat Malrepair voor Grenomenil. Onderweg ontmoet hij de egel en de
ram, die hun beklag doen. Reynaert wijst hen spottend af. Hij versterkt Grenomenil
en gaat op reis. Hij bezoekt het Heilig Land en overal in het Oosten werft hij volgelingen
aan. Hij keert terug naar Europa en bezoekt Toledo, waar hij vroeger magie
studeerde. In Parijs wordt hij feestelijk ontvangen door de koning en de adel. Allen
willen zijn levensfilosofie leren en toepassen, zelfs de paus, die hem naar Rome uitnodigt.
Ook in Rome wordt Reynaert vorstelijk ontvangen door al wat naam en
ambitie heeft. Reynaert leert de paus zijn streken en rondt de opleiding van het
Heilig College af. Daarna bezoekt hij nog Engeland en Duitsland, waar zijn filosofie
meteen aanslaat.
Terug in Grenomenil stoot Reynaert op het uitgebuite volk dat voor de gesloten
paleispoorten om geld en voedsel smeekt. Ze willen geld, want geld kan alles,
behalve doden en opnieuw tot leven wekken. De Dood is dus oppermachtig. De
auteur verwijt de Dood dat hij graaf Willem voortijdig heeft meegenomen, een prins
die alleen met eer en medeleven was begaan, deugden die ook de markies van
Namen bezit. Dat hij zich dus hoede voor verraad, wat graaf Willem helaas onvoldoende
had gedaan.
Hierop eindigt de Kroning van Reynaert.
1. Het was niet gemakkelijk deze uitgave te vinden. Uiteindelijk heb ik via het internet de hand
kunnen leggen op een reprint van de originele uitgave van Foulet (Kraus Reprint Corporation,
New York, 1965). Ik vond ze in Australië.
2. Zie o.a. in J. Flinn, Le Roman de Renart dans la littérature française et dans les littératures
étrangères au Moyen Age, Parijs, 1963.
3. A. Strubel, Le Roman de Renart, Parijs, 1998, p. 1428. (Pléiade.)
Tiecelijn, 19, 2006