JG 19 nr 1 - Reynaertgenootschap
JG 19 nr 1 - Reynaertgenootschap JG 19 nr 1 - Reynaertgenootschap
36 ongekuiste Reynaertuitgaven. Wat de gevolgen waren konden we al hoger lezen. Tot de jaren 1960 hebben de katholieke censoren in Vlaanderen een nefaste invloed gehad op het literaire bedrijf. Niet alleen de Reynaertboeken, maar Streuvels, Timmermans, Walschap, Boon en zeer vele anderen hebben er allemaal mee te maken gehad. Ook de drukken van Plantijn van 1564 en 1566 stonden dus op de door hem gedrukte indexlijst. Pas nadat de tekst herzien was en gezuiverd van alles wat maar enigszins als ketters of grievend voor de rooms-katholieke kerk kon worden opgevat, kon de Reynaert dus weer worden gedrukt. Het bewijs van goedkeuring is te vinden in de Approbatie, die in alle zuidelijke drukken is opgenomen (zie verder). De Zuid-Nederlandse volksboeken vormen de jongste van de drie groepen. De eerste uitgave is vermoedelijk in 1614 verschenen (Menke nr. 29). Net als in het Noorden zijn in het Zuiden de volksboeken, zelfs tot het einde van de negentiende eeuw, vrijwel ongewijzigd herdrukt. Door de invloed van de index verschillen de Zuid-Nederlandse volksboeken van de twee andere groepen. Als voorbeeld nemen we de editie die circa 1717 bij Hieronymus Verdussen te Antwerpen (Menke nr. 34) is verschenen (en die momenteel voor een groot publiek consulteerbaar is door de facsimile-uitgave van de Antwerpse uitgever Berghmans uit 1988) en/of de tekst van 1717, gedrukt bij de weduwe Verdussen (geciteerd uit Naar de letter). De titelpagina van de editie circa 1700 luidt: Reynaert den vos, oft Der Dieren Oordeel. In het welck door Coninck LION ende sijne Heeren, de schalckheydt van Reynaert den Vos wort ondersocht ende gheoordeelt. ‘t Verhael seer ghenuchelijck / ende profijtighe Morale Bedietselen mede-brenghende. Door het castigeren is de tekst sterk ingekort. Meestal wordt de gewraakte tekst geschrapt of wordt de inhoud gewijzigd. In Reynaert den vos ofte Der Dieren Oordeel zijn bijvoorbeeld in de voorrede de volgende zinnen weggelaten, waarin de dierenwereld met de mensenmaatschappij wordt vergeleken: Inden eersten, den gheestelijcken staet wort gheleken byden Dasse. Ende bedectelijck worden dese begrepen van ghiericheyt ende oncuysheyt. Over de wijzigingen lezen we in Naar de letter, p. 76 (over de druk van 1717 door de weduwe H. Verdussen): Een aardig voorbeeld van wegwerken-door-wijziging-van-deinhoud is de list waarmee Reinaert probeert de haas in zijn macht te krijgen. H, 1564 is nog geheel volgens de traditie: Hy beloefde kuwaert dat hy hem synen Credo leeren soude, ende dat hijer een goet Capellaen af maken wilde. Waerom hijen tusschen sijn beenen dede sitten, ende hielen daer wel vaste. Sy begonsten tsamen te lesen ende te singhen, roepende met luyder stemmen. Credo, Credo. (F.A5V) Tiecelijn, 19, 2006
37 De gewijzigde tekst luidt volgens de druk van de Weduwe van Hieronymus Verdussen: Hy beloofde Ruwaert / dat hy hem soude leeren singen een Liedeken / daer mede hy de hasewinden (als hy van haer ghejaeght worde) soude doen stille staen / om hem middel -tijdt van hun te bevrijden. Doen dede hy hem sitten tusschen sijn beenen / ende hiel hem daer wel vast. Sy begonsten t’saemen te singen met luyder stemme. (F.A2V) We vinden op het einde van de tekst in de druk van de Weduwe van Hieronymus Verdussen ook de hierboven besproken kerkelijke goedkeuring of ‘approbatie’. Deze formule, evenals de inhoud van het boek, is vrijwel onveranderd gebleven in de hele zuidelijke traditie: APPROBATIE DEsen Boeck aldus verbetert, is goedt ende bequaem ghevonden, soo voor de Schole als andere Persoonen, ende dient niet alleen tot recreatie, maer oock tot moralisatie. Actum Antverpiae 15. November 1631. Maximilianus van Eynatten, Canonick ende Scholaster van Antwerpen. (F.D8V) In latere drukken staat ‘1661’ vermeld, wat vaak tot misvattingen met betrekking tot de datering van de drukjes heeft geleid. In de meeste gevallen vinden we op de titelpagina van de Zuid-Nederlandse drukken geen jaartal. Daardoor is de datering vaak onzeker. De naam van de drukker wordt echter altijd vermeld en precies daardoor is het mogelijk aan de hand van biografische gegevens over de drukkers het jaar van uitgave bij benadering vast te stellen. Zo wordt de oudst bekende overgeleverde Zuid-Nederlandse druk gedateerd tussen 1683 en 1717, respectievelijk het jaar waarin drukker Hieronymus Verdussen werd opgenomen in het Antwerpse drukkersgilde en het jaar waarin hij is overleden. Wegens de vroegere datering van de Approbatie (1631) wordt aangenomen dat de allereerste, nu verloren, Zuid- Nederlandse druk veel vroeger dan 1683 is verschenen. De datum van ‘15 november 1631’ is wellicht ook al een aanpassing omdat Maximilianus van Eynatten op 29 juni 1631 overleed. Reynaerdist Leonard Willems suggereerde dat men de beide laatste cijfers had verwisseld en dat we dus van 1613 moeten gewagen, maar dat is pure speculatie. Dit zou wel overeenkomen met de vermelding door Jan Frans Willems van een eveneens niet overgeleverde druk uit 1614. We kunnen uit dit alles besluiten dat er in elk geval vóór de dood van Van Eynatten in 1631 een Zuid-Nederlands volksboekje (m.n. in de volkstaal én in proza) is vervaardigd. Het is wellicht deze bewerking die bedoeld is met de Reynken de Vos op de lijst van geoorloofde schoolboeken die in 1642 te Antwerpen werd opgesteld (zie Naar de letter, p. 77). Wellicht bestonden er ook oudere versies. Rik van Daele gewaagde o.a. van een vermelding van een Reynaertdrukje door de bisschop van Brugge in 1612. Hier ligt nog ruimte voor verder onderzoek. Het laatste en meest volledige overzicht van de Noord-Nederlandse (veelal in de vakliteratuur aangeduid met het sigel Hn) en de Zuid-Nederlandse (Zn) volksboekentraditie is door de Duitse hoogleraar en Reynaertbibliofiel Hubertus Menke Tiecelijn, 19, 2006
- Page 1 and 2: De kroning van Reynaert Zeven! Reed
- Page 3 and 4: 3 Daartussen worden een of meer eig
- Page 5 and 6: 5 bonden. De egel bijvoorbeeld krij
- Page 7 and 8: 7 uiterst zinvolle reeks zijn eenvo
- Page 9 and 10: 9 Op de derde dag stoot de vader ee
- Page 11 and 12: 11 Utenhove prijst. Meestal is hij
- Page 13 and 14: 13 Fournival heeft zelf ook een ver
- Page 15 and 16: 15 Daarmee zijn we door de Middelne
- Page 17 and 18: 17 Bestiary Tradition, in: B. van d
- Page 19 and 20: 19 ke hoven van Daun-Oberstein of M
- Page 21 and 22: Zu e der zijt und stat, das weiß m
- Page 23 and 24: komt het woord ‘postele’ in het
- Page 25 and 26: 25 Wie Van den vos Reynaerde kent,
- Page 27 and 28: 27 bewaarde fragmenten van de Neder
- Page 29 and 30: 29 18. Middelnederlandsch Woordenbo
- Page 31 and 32: afb. 2 Het exemplaar uit de collect
- Page 33 and 34: Wie kon in de achttiende en negenti
- Page 35: afb. 3 breuze verwijzingen geschrap
- Page 39 and 40: 39 54 Antwerpen: Josephus Thys [181
- Page 41 and 42: afb. 4 J.P. de Bruyn. Zijn bedrijvi
- Page 43 and 44: afb. 5 Naast schilderijen en tekeni
- Page 45 and 46: 45 vooral prentenverzamelaars die w
- Page 47 and 48: 47 Meteen zullen we het verval kunn
- Page 49 and 50: 49 Jegher. Door die duidelijkere co
- Page 51 and 52: afb. 13 afb. 14 4. De bron voor het
- Page 53 and 54: 53 woedende hond heeft de vacht van
- Page 55 and 56: Rik van Daele en Paul Wackers, Nog
- Page 57 and 58: 57 priester is benoemd en hij biedt
- Page 59 and 60: 59 bieden. Ysegrijn treft hem aan i
- Page 61 and 62: 61 Die dag gingen verloren voor alt
- Page 63 and 64: Al had ik honderd maten graan, ik z
- Page 65 and 66: Toen begon de boer te zweren op God
- Page 67 and 68: werd er een nieuwe ster gezien en d
- Page 69 and 70: Daaruit moet ge wel onthouden mij s
- Page 71 and 72: Aan alles wat ik hoorde en zag weet
- Page 73 and 74: - En ik wil, zei Rein, dat mijn tun
- Page 75 and 76: 75 dan de verraders van de kroon. A
- Page 77 and 78: die de goeden in hun eer vrijwaart
- Page 79 and 80: en ook de dikhuid Elephans. Eale, e
- Page 81 and 82: Dan groette iedereen hem snel en ze
- Page 83 and 84: Reynaert brengen zou naar hem. Hij
- Page 85 and 86: dat hij aantrok dit habijt. Ja, sed
37<br />
De gewijzigde tekst luidt volgens de druk van de Weduwe van Hieronymus<br />
Verdussen:<br />
Hy beloofde Ruwaert / dat hy hem soude leeren singen een<br />
Liedeken / daer mede hy de hasewinden (als hy van haer ghejaeght<br />
worde) soude doen stille staen / om hem middel -tijdt van hun<br />
te bevrijden. Doen dede hy hem sitten tusschen sijn beenen / ende<br />
hiel hem daer wel vast. Sy begonsten t’saemen te singen met luyder<br />
stemme. (F.A2V)<br />
We vinden op het einde van de tekst in de druk van de Weduwe van Hieronymus<br />
Verdussen ook de hierboven besproken kerkelijke goedkeuring of ‘approbatie’.<br />
Deze formule, evenals de inhoud van het boek, is vrijwel onveranderd gebleven in<br />
de hele zuidelijke traditie:<br />
APPROBATIE<br />
DEsen Boeck aldus verbetert, is goedt ende bequaem ghevonden,<br />
soo voor de Schole als andere Persoonen, ende dient niet alleen<br />
tot recreatie, maer oock tot moralisatie. Actum Antverpiae 15.<br />
November 1631.<br />
Maximilianus van Eynatten, Canonick ende Scholaster van<br />
Antwerpen. (F.D8V)<br />
In latere drukken staat ‘1661’ vermeld, wat vaak tot misvattingen met betrekking tot<br />
de datering van de drukjes heeft geleid. In de meeste gevallen vinden we op de titelpagina<br />
van de Zuid-Nederlandse drukken geen jaartal. Daardoor is de datering<br />
vaak onzeker. De naam van de drukker wordt echter altijd vermeld en precies daardoor<br />
is het mogelijk aan de hand van biografische gegevens over de drukkers het<br />
jaar van uitgave bij benadering vast te stellen. Zo wordt de oudst bekende overgeleverde<br />
Zuid-Nederlandse druk gedateerd tussen 1683 en 1717, respectievelijk het<br />
jaar waarin drukker Hieronymus Verdussen werd opgenomen in het Antwerpse<br />
drukkersgilde en het jaar waarin hij is overleden. Wegens de vroegere datering van<br />
de Approbatie (1631) wordt aangenomen dat de allereerste, nu verloren, Zuid-<br />
Nederlandse druk veel vroeger dan 1683 is verschenen. De datum van ‘15 november<br />
1631’ is wellicht ook al een aanpassing omdat Maximilianus van Eynatten op 29<br />
juni 1631 overleed. Reynaerdist Leonard Willems suggereerde dat men de beide<br />
laatste cijfers had verwisseld en dat we dus van 1613 moeten gewagen, maar dat<br />
is pure speculatie. Dit zou wel overeenkomen met de vermelding door Jan Frans<br />
Willems van een eveneens niet overgeleverde druk uit 1614.<br />
We kunnen uit dit alles besluiten dat er in elk geval vóór de dood van Van Eynatten<br />
in 1631 een Zuid-Nederlands volksboekje (m.n. in de volkstaal én in proza) is vervaardigd.<br />
Het is wellicht deze bewerking die bedoeld is met de Reynken de Vos op<br />
de lijst van geoorloofde schoolboeken die in 1642 te Antwerpen werd opgesteld (zie<br />
Naar de letter, p. 77). Wellicht bestonden er ook oudere versies. Rik van Daele<br />
gewaagde o.a. van een vermelding van een Reynaertdrukje door de bisschop van<br />
Brugge in 1612. Hier ligt nog ruimte voor verder onderzoek.<br />
Het laatste en meest volledige overzicht van de Noord-Nederlandse (veelal in de<br />
vakliteratuur aangeduid met het sigel Hn) en de Zuid-Nederlandse (Zn) volksboekentraditie<br />
is door de Duitse hoogleraar en Reynaertbibliofiel Hubertus Menke<br />
Tiecelijn, <strong>19</strong>, 2006