Visie op het natuurgebied in de Krimpenerwaard - Veenweidepact ...

34
5.2. Toetsing op langere termijn
Belangrijk voor uitspraken over de langere termijn is het toe te
passen peilbeheer in relatie tot de in de denkmodellen resterende
maaivelddaling. Daarvoor zijn er twee mogelijkheden.
1. Het peil volgt in de natuurgebieden de nog optredende
maaivelddaling. Daarmee wordt de ingestelde drooglegging
behouden en blijft de natuur die zich op de kortere termijn
ontwikkelt ook op langere termijn in stand.
2. Het peil wordt gefixeerd op het niveau zoals beschreven in paragraaf
4.2. Afhankelijk van de drooglegging bij dat peil zal het maaiveld
nog een tijdlang –en steeds langzamer– dalen totdat het geleidelijk
“landt” op het gefixeerde peil. De natuur die zich op de kortere
termijn ontwikkelt blijft daardoor op langere termijn niet in stand:
er vindt een verschuiving plaats naar nattere natuurtypen. In de
inrichtingsMER zal nader gekeken worden naar dit aspect.
5.3. Beschouwing en conclusies
De opdracht van de Strategiegroep vormt het kader voor het
beoordelen van de denkmodellen en het trekken van conclusies. Daarin
staat centraal een in principe gelijke verdeling van natte natuur, natte
graslanden en weidevogelgebieden, waarbij een optimale combinatie
van natuurdoel en waterbeheer wordt gerealiseerd. Dit laatste met het
oogmerk om, ingevolge de Nota Ruimte, bodemdaling zoveel mogelijk te
voorkomen. Als een andere verdeling van natuurtypen wenselijk is, dan
moet dat goed beargumenteerd worden.
Voor de conclusie over de denkmodellen is daarom het volgende
overwogen:
1. In de eerste plaats moet het denkmodel zicht bieden op een
natuurgebied waarin alle drie natuurtypen in bij voorkeur min of
meer gelijke verhouding voorkomen, die een goede kwaliteit hebben
en die duurzaam kunnen worden beheerd. Tegelijkertijd heeft het
prioriteit om de maaivelddaling zoveel mogelijk te verminderen,
vanuit de benadering “functie volgt peil”. Dit is te verenigen in een
“optimale combinatie van natuurdoel en waterbeheer”.
2. Naast de verdeling over de drie natuurtypen is het van belang
dat de robuuste noord-zuid verbinding daadwerkelijk goed wordt
gerealiseerd.
3. Voor een goede ontwikkeling en instandhouding van natuur moet
worden voldaan aan vier basisvoorwaarden: (1) een natuurlijk
peilverloop; (2) voedselarm, schoon water; (3) onveraarde bodem
waaruit geen overmaat fosfaat ter beschikking komt; (4) benutting
van actuele natuurwaarden.
4. Landschap is het resultaat van een functie: het gebruik en beheer
van het gebied. Gebruik en beheer verschillen per denkmodel.
Daardoor hebben de verschillende denkmodellen in verschillende
mate een transformatie van het landschap tot gevolg.
5. Het thema “recreatie” is niet doorslaggevend. Goede recreatieve
voorzieningen kunnen altijd worden aangelegd. De uitvoering
en de kosten van recreatieve voorzieningen verschillen wel per
denkmodel, en worden daarom meegewogen.
Uitgaande van punt 1 is primair nagegaan welke denkmodellen op
korte termijn het positiefste scoren op het criterium “beperking
maaivelddaling”. Dit is als eerste het denkmodel “Maximaal voorkomen
maaivelddaling”, en als tweede het denkmodel “Robuuste verbinding”.
Het denkmodel “Weidevogels” scoort op de kortere termijn ook gunstig.
Het denkmodel “Infrastructuur” scoort op de kortere termijn relatief
ongunstig.
De twee denkmodellen “Weidevogels” en “Robuuste verbinding”
bieden zicht op een redelijk evenwichtige verdeling van de gewenste
natuurtypen. In het denkmodel “Weidevogels” komt de robuuste
verbinding te weinig uit de verf. Een combinatie van beide modellen
biedt evenwel een goed vertrekpunt voor optimalisatie door
inrichtingsmaatregelen toe te passen. Twee factoren zijn daarvoor
bepalend. Enerzijds is dit het geringe reliëf in de Krimpenerwaard: om
aan droogleggingvereisten van verschillende natuurtypen naast elkaar te