BELEIDSNOTITIE STABIELE OEVERS LANGS ... - Hunze en Aa's

2 Oorzaak instabiele oevers
Watergangen zijn van essentieel belang voor de aan- en afvoer van voldoende water. Stabiele oevers
zijn hiervoor een vereiste. Een ingezakte oever beperkt namelijk de doorstroming.
Vanuit veiligheidsoogpunt is het daarnaast niet acceptabel om instabiele oevers te hebben. Langs de
watergangen liggen namelijk maaipaden die voornamelijk door onze eigen onderhoudsdienst en
boeren gebruikt worden. Verder zijn onze eigendommen grotendeels vrijgegeven voor recreatief
medegebruik.
figuur 1: schadebeeld: een ingestort talud belemmerd het doorstroomprofiel
De maximale helling van een stabiel talud is afhankelijk van de grondsoort. Iedere grondsoort heeft,
afhankelijk van de cohesie en hoek van inwendige wrijving, een natuurlijk talud waarbij de grondsoort
niet gaat schuiven.
Ondanks dat watergangen voor een belangrijk deel aan de ontwerpeisen voldoen ontstaan er toch
schades. Dit komt omdat ondergronden niet homogeen opgebouwd zijn. Onder de stabiele klei- en
zandlagen zitten vaak instabiele lagen slap veen, slappe klei of zogenaamd “loopzand”. De slapste
laag zou bepalend moeten zijn voor de maximale helling van het talud. Veelal is echter gekozen voor
een taludhelling die past bij de stevige bovenlaag.
Onder normale omstandigheden hoeft deze keuze niet direct te zorgen voor het afschuiven van
taluds. Tijdens natte periodes raakt de oever verzadigd, waardoor deze kan afschuiven.
De oevers waar gekozen is om beschoeiing in de teen van het talud te zetten blijven langer stabiel.
Wordt de beschoeiing echter niet op tijd vervangen dan zakt het talud alsnog in.
5