finalVersion - Erasmus University Thesis Repository - Erasmus ...

De voornaamste hoofdtaak van zelfstandige beleidsonderdelen in deze sector is het uitkeren &
innen (vijf van de zes) van subsidies of andere geldelijke middelen. Deze constatering is te
verklaren doordat deze beleidsonderdelen een soort verzekeringsmaatschappijen zijn voor
moeilijk te verzekeren risico’s en moeilijk te verzekeren bevolkingsgroepen. De resterende
hoofdtaak valt in de categorie anders. Het betreft de ontslagcommissie voor de werknemers
van de centra Werk & Inkomen (CWI). Deze taken bieden de ambtenaren zeer weinig
beleidsvrijheid bij de uitvoering van hun taak. Een geringe mate van discretionaire ruimte
wijst op een traditionele stijl van verzelfstandiging.
De variabelen van de stijl van verzelfstandiging wijzen geen enkele stijl ondubbelzinnig aan.
Het is daardoor zeer onzeker welke stijl van verzelfstandiging de beleidssector Sociale Zaken
heeft. De traditionele en de bureaucratische stijl worden evenwel elk door twee van de zes
variabelen aangeduid. De bevindingen voor de indicatoren van de institutionele context
komen hieronder in de laatste alinea’s van deze subparagraaf aan de orde. De indicatoren van
de institutionele context zijn het jaar van oprichting en de opleiding van de ambtenaren van
het moederministerie. De institutionele context van deze beleidssector kan mogelijk meer
inzichtelijk maken welke stijl van verzelfstandiging bij Sociale Zaken prevaleert.
Het ministerie heeft vòòr 1990 twee – van de zes – beleidsonderdelen in de sector Sociale
Zaken verzelfstandigd. In de periode 1990-1994 zijn nogmaals twee verzelfstandigingen in
deze sector uitgevoerd. Het departement heeft tenslotte zowel in de periode 1995-1999, als in
de periode 2000-2004 één verzelfstandiging doorgevoerd. Het aantal verzelfstandigingen lijkt
door de jaren heen constant te zijn. Het is lastig een specifieke stijl aan deze indicator te
verbinden. Het zwaartepunt van de verzelfstandigingen ligt nochtans vòòr 1990 en aan het
begin van de jaren ’90. Het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is dus niet
bepaald afwachtend geweest op het gebied van verzelfstandigingen. De indicator ‘jaar van
oprichting’ suggereert een bedrijfsmatige of een professionele stijl van verzelfstandiging.
De ambtenaren van het Ministerie van SZW hebben hoofdzakelijk een sociaalwetenschappelijke
opleiding als hoogst voltooide opleiding genoten. Deze contextuele
indicator duidt op de bureaucratische stijl.
De bureaucratische stijl schijnt al met al – gezien de resultaten van de indicatoren – de
meest voorkomende stijl te zijn in de beleidssector Sociale Zaken. Drie – van de negen –
variabelen geven deze stijl aan, terwijl de overige drie stijlen ieder door twee variabelen
worden aangeduid. De stijl lijkt in geringe mate in overeenkomst met de institutionele context
van deze beleidssector.
3.11.2 De beleidssector Werkgelegenheid
De beleidssector Werkgelegenheid beschikt over nagenoeg hetzelfde aantal verzelfstandigde
organisaties als de sector Sociale Zaken. De sector Werkgelegenheid heeft namelijk vijf
verzelfstandigingen (2 % van het totale aantal verzelfstandigingen). Het publiekrechtelijk zbo
(twee van de vijf) is de meest voorkomende vorm van verzelfstandiging in deze sector,
gevolgd door het agentschap (één), het privaatrechtelijk zbo (één) en de publiekrechtelijke
rwt (één). De indicator ‘verzelfstandiging’ is derhalve minimaal & extern (publiek). De mate
van verzelfstandiging in deze beleidssector wijst zowel op de traditionele, als op de
bureaucratische stijl.