open/download alle cahiers in één pdf - Kohnstamm, Dolph en Rita

weliswaar lelijk, maar dierbaar kind dat voor onze ogen is
opgegroeid, dat wordt door de nieuwelingen alleen maar
gezien als een te corrigeren onvolkomenheid.
De school is gehuisvest in een stenen gebouw van twee
verdiepingen. 2 Twee vertrekken worden gebruikt als leslokaal,
twee dienen er als onderwijzerskamer en dan is er
nog een kantoortje. Op de stoep, onder een afdakje, hangt
de schoolbel met een touw aan de klepel. In de benedenhal
zijn rekstokken tussen de wanden bevestigd, in de bovenhal
staat een werkbank. In de hal onder aan de trap, beiden
vol modder en sneeuw, hangt het lesrooster.
Het leerplan is als volgt: om een uur of acht stuurt een
onderwijzer, die intern is – een voorstander van orde en
gezag en tegelijkertijd de conciërge van de school – een van
de jongens die altijd op school overnachten erop uit om de
bel te luiden.
In het dorp staat men op en maakt de vuren aan. Vanuit de
school zijn die vuren goed te zien en een half uur nadat de
bel geluid heeft, verschijnen er in de mist of regen, of in de
eerste schuine stralen van de herfstzon op de heuvel tus­
2. Het huis op Tolstojs voormalige landgoed dat nu het Koezminskihuis
genoemd wordt (zie de foto). Dit huis lag, en ligt nog steeds, aan
een hoger gelegen bosrand met uizicht over een dal met daarin een
klein meer. Aan de overzijde van dat meer stonden de hutten (nu de
huizen) van het dorp. Aan het begin van de winter vroor het meer
dicht. De kinderen kwamen over de Berkenlaan van het landgoed en
door de velden de heuvel op.