Nieuwsbrief Najaar 2012 - Noordzee Club

14
genot en om het team keihard te zien knokken en bijvoorbeeld
over een kruisrak van 20 mijl alleen maar te zien hiken
en alles te geven, is ongekend, uniek en zo mooi om deel van
uit te maken. In de nacht finishen wij wederom als eerste.
De laatste race
Met nog twee races te gaan op dag 7 van de WK, verlaat Team
VanVuuren de haven. Niets is zeker, de vorming van de Goldfleet
waarbij de puntentelling van race 1 t/m 5 en één aftrekwedstrijd
mee wordt genomen in de eindscore, zorgt voor een intense top
vijf waarbij niemand verzekerd is van een podiumplaats.
Weinig wind op de startlijn en we willen direct na het schot naar
de linkerkant van de baan zien te komen. Een prachtige start
brengt ons in de voorhoede en een grote concurrent dwingen we
tot een overstagmanoeuvre door sneller en hoger te zeilen. Vanuit
de juiste hoek en met iets meer druk in de zeilen benaderen wij
met de ‘Lenco’ de bovenboei. Een vreemde golfslag zorgt ervoor
dat we over stuurboord zeilend net niet onze targets halen en
dat vergt veel concentratie. In leidende positie gaan we rond de
bovenboei en continueren deze positie tot de benedenboei. Op de
linkerkant van de baan ziet het er nog steeds goed uit en terwijl
we over bakboord varen, ziet Mischa op rechts ook meer wind
opbouwen en we besluiten daarheen te gaan.
We weten hier echter niet van te profiteren, terwijl de Italiaanse
Scugnizza zeilend op rechts wel deze windbaan weet op te pikken
en snel dichterbij
komt. Op links heeft de
Zweedse Arken Zoo het
goed gedaan en gaat
in leidende positie om
de bovenboei. Moeilijke
omstandigheden
met weinig en een
ietwat dwarrelende
windrichting zorgen
er aan boord van de
Lenco voor dat alle con-
centratie uitgaat naar de bootsnelheid. Ondertussen komt er een
winddraaiing over de baan die de schepen op de rechterkant en
achter ons liggend een enorm betere uitgangspositie geven naar
de finish; zij nemen als ware de binnenbocht. Team VanVuuren zet
de gijp in en vanuit mijn ooghoeken zie ik dat het er slecht voor
ons uitziet. Wat rest is concentratie, aansporen tot het alles geven
wat in ons zit en proberen de schade te beperken. Aan onze kant
van de baan zit iets meer wind en ondanks onze ongunstige hoek
waarmee we richting de finish zeilen, komt deze snel dichterbij.
We finishen en vragen ons hardop af wat de uitslag zal zijn; zijn
we van het podium gedonderd?! Via de marifoon vernemen we
dat we derde zijn. Yes, we zijn verzekerd van een podiumpositie en
we maken ons op voor de alles beslissende race. Aan alles voel ik
dat dit dé race gaat worden maar helaas, de wind laat het afweten
en we keren terug naar de haven. Spannend, zijn we eerste of
tweede geworden?! De voorlopige uitslag via de marifoon stelt
ons niet geheel gerust en als we in de haven de score bekijken zijn
we ingetogen blij. De Italiaanse Scugnizza is eerste geworden met
een zelfde puntenaantal als wij, maar hoewel wij in de Goldfleet
dik van hen hebben gewonnen, gaf de score gedurende de eerste
dagen van het evenement in haar groep de doorslag. Dit moesten
we even laten bezinken tot het besef kwam dat we in een veld van
86 schepen een ongekende topprestatie hebben neergezet en op
het podium stonden. Wat een grandioos team en wat een inzet;
onze zilveren medaille schittert dan ook met een gouden rand!
Scugnizza
Foto’s: Patrick Forsblom