Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

Hoofdstuk IV
door crediteuren verstrekte vreemde vermogen en/of het eigen vermogen over te nemen. 137 Alleen
zolang zij hun risico’s beperken, kunnen zij goedkoop inlenen en zijn de ‘instapkosten’ laag.
Naarmate de risico’s hoger zijn, zal de financiering duurder zijn omdat dan, volgens Basel I en het
nog niet ingevoerde Basel II 138 , aan banken hogere eigen vermogenseisen worden gesteld waarvan
de vermogenskostenvoet ook hoger is.
De Loss Given Default van financiers verschilt per rechtssysteem. 139 De Loss
Given Default wordt in hoofdzaak bepaald door de waarde van de zekerheden.
Bij de verhaalsinsolvente onderneming speelt de zekerheid een belangrijke rol
om het discontinuïteitsrisico te kunnen afdekken. De waarde van de zekerheden
zal dan een belangrijke beperkende factor vormen voor de omvang van de te
verstrekken financiering.
De Exposure at Default van financiers is in principe beperkt tot de
omvang van de verleende faciliteit. Financiers, en vooral banken, kunnen
meestal hun risico gemiddeld zeer goed bepalen op grond van Probability of
Default, Exposure at Default en Loss Given Default. Banken zijn daartoe zelfs
verplicht op grond van het Basel I-verdrag en het nog in te voeren Basel IIverdrag.
Zij krijgen, zo mag worden aangenomen, gemiddeld een minstens
marktefficiënte vergoeding voor hun risico door interest en zekerheden. De
interest zal onder andere dekking moeten bieden voor het discontinuïteitsrisico,
voor zover dat niet door zekerheden is afgedekt. Indien en voor zover de
zekerheden het risico van de financier afdekken, worden de veranderingen in
het discontinuïteitsrisico van de onderneming, na verhaalsinsolventie, 140 geheel
door crediteuren gedragen.
De financieringsovereenkomst van banken wordt gedomineerd door het
verzekeringsaspect. 141 De tarieven en de zekerheden beogen vergoeding te
bieden voor het aan de financiering verbonden risico van niet volledige
nakoming.
IV.2.5 Risico’s van crediteuren
Indien een verlieslatende verhaalsinsolvente onderneming wordt voortgezet,
komt het discontinuïteitsrisico vooral voor risico van de crediteuren. Verliezen
impliceren een eventuele vermindering van activa en vermeerdering van passiva.
De vermeerdering van passiva impliceert dat de Exposure at Default van alle
crediteuren gezamenlijk vermeerdert. Economisch onderzoek bevestigt ook dat
137 Tenzij zij – zoals sommige dochters van banken doen – zelf optreden als investeerder en
uit zijn op een beleggingsresultaat.
138 Basel I en II is de gebruikelijke benaming voor de internationale verdragen ‘International
Convergence of Capital Measurement and Capital Standards’ en ‘International
Convergence of Capital Measurement and Capital Standards: A Revised Framework’.
139 Volgens ABN/Amro is hun recovery rate in Nederland ca. 50 tot 60% (M. de Vries
2004). Voor Groot-Brittannië 92%; Duitsland 67%; en Frankrijk 56% (Davidenko en
Franks 2005).
140 In IV.2.3 zagen we dat vóór verhaalsinsolventie het discontinuïteitsrisico door
aandeelhouders wordt gedragen en dat na verhaalsinsolventie verminderingen van eigen
vermogen geen invloed meer hebben op het discontinuïteitsrisico van aandeelhouders.
141 Zie ook IX.2.2.
50