Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

Hoofdstuk XIII
zijn. 1311 Zo is de revolutionaire visie op de tot nadeel leidende betaling in de
periode 1986-1992 impliciet tot een einde gekomen met Montana II en is in
Gispen q.q./IFN 1312 de doodsteek aan een normatieve interpretatie gegeven.
Vanuit een bredere maatschappelijke context mag uit de in dit
onderzoek geformuleerde kritiek worden opgemaakt dat naar mijn mening de
financier/separatist – na een veelbelovende aanzet in Erba I en Osby en ondanks
de eenmalige zwaluw in Loeffen q.q./BMH I – veelal zonder deugdelijke
onderbouwing boven de wet (3:277 en 6:162 BW) is geplaatst. Eneca en Meijs
q.q./Bank of Tokyo zijn, althans in hun materiële uitkomst, de meest schrijnende
voorbeelden. Bij die conclusie heeft een belangrijke rol gespeeld dat naar mijn
mening de legitimering van de financiering met vreemd vermogen en het recht
van voorrang tegelijkertijd een beperking inhoudt. De uitkomsten van dit
onderzoek hebben voor financiers tot gevolg dat er beperkingen worden gesteld
aan de omvang van de financiering (verlengde Beklamel-norm) en dat er in het
zicht van faillissement op grond van de Pauliana-norm en (verlengde) Beklamelnorm
eisen moeten worden gesteld aan de verbetering van de eigen positie en de
beëindiging of voortzetting van de leningen. De beperking van de
financierbaarheid zal de risico’s van de financier doen verminderen en minder
aanleiding geven tot onoorbaar ingrijpen in het zicht van faillissement. De te
stellen solvabiliteitseisen zullen naar verwachting de economie per saldo
stimuleren. De vooralsnog aan banken ontleende concrete solvabiliteitseisen
vragen om nader economisch onderzoek waarin zij verder kunnen worden
uitgewerkt.
1311 Zie VII.10, VIII.5.2, VIII.6.2 en IX.1.2.
1312 Zie VIII.5.2.
524