Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

Samenvatting in vogelvlucht
bevorderen beleggingen door aandeelhouders en maken daarmee meer
ondernemingsactiviteiten mogelijk. Financiers zijn in staat dat effect als een
hefboom te vergroten. Aan dat hefboomeffect danken financiers ook de
legitimering van hun recht van voorrang. De uiteindelijke economische motor
van de rechtspersoon is het vertrouwen in de toekomst dat in de continuïteitsveronderstelling
besloten ligt en dat van vooral crediteuren verlangd wordt.
Maar zou te veel vertrouwen van crediteuren worden gevraagd, dan ligt het voor
de hand dat de motor vastloopt.
De legitimering van de verplaatsing van het discontinuïteitsrisico naar
vooral crediteuren kan niet onbeperkt zijn. De grens aan die macro-economische
legitimering moet op individueel niveau gelegen zijn in de rentabiliteit van de
onderneming in verleden en toekomst. Dit laat zich normatief vertalen in een te
verlangen zekere dekking voor bestaande verplichtingen en gerechtvaardigde
verwachtingen ten aanzien van de toekomstige rentabiliteit. 1289 De dekking die
voor bestaande verplichtingen mag worden verlangd, maakt duidelijk dat alleen
met behulp van een aan de onderneming te stellen solvabiliteitseis het risico
onder alle participanten kan worden verdeeld. Op de toekomstige rentabiliteit
van de onderneming in moeilijkheden is met behulp van bestaande
voorspellingsmodellen nauwelijks vat te krijgen. 1290 Niet alleen vanuit normatief
perspectief is het wenselijk een grens te stellen. Ook economisch moet het
bevorderlijk zijn voor het vertrouwen als crediteuren erop kunnen rekenen dat er
een grens is aan de verplaatsing van het discontinuïteitsrisico naar hen. 1291 De
solvabiliteit is een goede graadmeter voor de bestaande dekking voor
verplichtingen, maar is slechts een beperkte indicator voor de toekomstige
rentabiliteit. Uit recent onderzoek kan echter opgemaakt worden dat
solvabiliteitseisen wel goed zichtbaar kunnen maken in hoeverre er een
gerechtvaardigd vertrouwen in de toekomstige rentabiliteit bestaat. 1292
Aandeelhouders zullen alleen bij voldoende vertrouwen in het bestuur en de
analyse van zijn plannen voor reorganisatie – die tot een positieve rentabiliteit
moeten leiden – bereid zijn het benodigde aanvullende vermogen ter
beschikking te stellen.
Liquiditeitseisen op basis van de Beklamel-norm verlangen normatief
dat er op korte termijn een dekking bestaat voor bestaande en aan te gane
verplichtingen. Maar de norm voorziet niet in een dekking voor verplichtingen
op termijn of bij liquidatie. Liquiditeitseisen verlangen van aandeelhouders en
financiers die in het daartoe benodigde vermogen moeten voorzien, wel een
zeker vertrouwen in de toekomst. Maar een liquiditeitseis voorkomt niet dat
voortschrijdende verliezen met vreemd vermogen (tegen zekerheden)
gefinancierd kunnen worden, waardoor het risico nog verder naar de crediteuren
zal worden verplaatst. Liquiditeitseisen zonder gelijktijdig te stellen
solvabiliteitseisen lopen daarom mank. Op liquiditeitseisen aansluitende
1289 Zie IV.3.5.
1290 Zie IV.3.6.
1291 Zie IV.3.7.
1292 Zie IV.4.
515