Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

XII. Conclusies naar wenselijk recht
In dit hoofdstuk worden de eerder getrokken conclusies, concreet en in detail,
geordend en in de vorm van conclusies (‘concl.’) weergegeven in XII.1. Zoveel
mogelijk zal verwezen worden naar de plaatsen waar de betreffende conclusies
onderbouwd zijn. Gekozen is voor een ordening in etappes waardoor telkens in
meer detail op de diverse onderwerpen wordt ingegaan. Vervolgens zullen die
conclusies nog samenvattend geplaatst worden in het perspectief van geldend
recht (XII.2 en XII.3). Deels zijn deze conclusies in hoofdstuk X getoetst aan de
standaardarresten die de afgelopen decennia door de Hoge Raad op dit terrein
zijn gewezen en die geacht moeten worden het geldend recht te bestrijken. Voor
een meer begripsvormende samenvatting in vogelvlucht zij verwezen naar
hoofdstuk XII.
XII.1 Conclusies
XII.1.1 Plan van behandeling
De concrete conclusies worden ingedeeld in een aantal onderdelen:
- XII.1.2 Algemene conclusies en begrippen;
- XII.1.3 Uitwerking Beklamel-norm voor betrokkenen;
- XII.1.4 Uitwerking verlengde Beklamel-norm;
- XII.1.5 Uitwerking Pauliana-norm voor wederpartijen;
- XII.1.6 Omvang van het toe te rekenen nadeel, onderverdeeld in:
- XII.1.6.2 Nadeel onder de Beklamel-norm en verlengde Beklamel-norm;
- XII.1.6.3 Nadeel onder de Pauliana-norm
Gezien de bijzondere positie van de financier en de drie op hem toepasselijke
normen, waaronder ook de verlengde Beklamel-norm worden de conclusies die
specifiek op hem betrekking hebben afzonderlijk vermeld:
- XII.1.7 De financier: specifieke regels;
Ook afzonderlijk worden de specifieke eisen bij betalingen op risicodragend
vermogen in verband met de Beklamel-norm en de Pauliana-norm vermeld in:
- XII.1.8 Specifieke eisen bij betaling op risicodragend vermogen;
Afzonderlijk worden nog de conclusies weergegeven in verband met:
- XII.1.9 Derden niet wederpartijen/betrokkenen
- XII.1.10 Verhouding betrokkene, nieuwe crediteur, boedel en oude
crediteuren (samenloop).
De conclusies zijn zo concreet en gedetailleerd geformuleerd dat zij over zouden
kunnen komen als een alomvattende regelgeving. Zij hebben echter niet de
pretentie van een proeve van wetsvoorstel of iets dergelijks. Zij beogen niet
meer dan consequenties te beschrijven binnen een breder begrip en zijn niet
meer dan geordende eerder getrokken conclusies. De conclusies overlappen
elkaar soms ook omdat zij voortkomen uit verschillende invalshoeken.
479