Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

Hoofdstuk X
374
dochter harde toezeggingen voor additionele financiering van de
moeder had, moet ook worden aangenomen dat er geen reële
liquiditeitsbegroting was die ten tijde van de kredietverlening voorzag
in de tekorten voor het komende jaar.
X.4.2.5 Solvabiliteit (Verlengde Beklamel-norm)
(vi) De financiering had moeten zijn afgestemd op een solvabiliteit van
tenminste 20%. 1076 Waar de waarde van de vaste en vlottende activa niet
bekend is, is de omvang van de maximale financiering niet exact vast te
stellen. Echter, waar in april 1968 de solvabiliteit 23 % was en deze het
jaar daarna daalde tot 7 %, is aannemelijk dat er in oktober 1968 geen
additionele financieringsruimte meer bestond en dat dus het meerdere
wat daarna ter beschikking is gesteld risicodragend had moeten zijn
geïnvesteerd. De solvabiliteit zou daarna nog verder dalen: 1969: -9 %,
1970: -68 %, zodat er geen twijfel over kan bestaan dat er teveel met
vreemd vermogen is gefinancierd. Ook op die grond komt de moeder
geen verhaal op zekerheden toe. Waar echter de moeder ook lange tijd
daadwerkelijk heeft gefinancierd, waardoor lange tijd geen
liquiditeitstekort is ontstaan en de moeder – behalve door middel van de
beperkte zekerheid – nauwelijks verhaal heeft gevonden, is het – tot
feitelijke insolventie – opgetreden nadeel tot een minimum beperkt
gebleven. De moeder heeft langdurig de verliezen gefinancierd. Na
uitwinning van zekerheden door de bank resteerde er nagenoeg geen
zekerheid voor de moeder (f. 78.000) en de moeder bleef achter met een
onverhaalbare vordering van f. 1.761.000. De financiering is feitelijk
risicodragend geweest afgezien van de zekerheid die ongedaan gemaakt
zou moeten worden. Wel is de moeder aan te spreken op de verliezen en
verminderingen van verhaalsvermogen door voortzetting van de
onderneming nadat zij het liquiditeitstekort niet meer volledig
financierde (Beklamel-norm). Te zien aan de hoogte van de financiering
en de oplopende verliezen moet dat ergens na april 1969 zijn geweest.
X.4.3 Eindoordeel naar wenselijk recht
(vii) (Pauliana-norm) Ten tijde van de verstrekking van de zekerheid in
oktober 1968 was de onderneming verliesgevend en was de solvabiliteit
hoogstwaarschijnlijk niet ‘voldoende’. 1077 De equipment-overdracht
dient derhalve als zekerheid ongedaan gemaakt te worden.
(viii) (Beklamel-norm) Vermoedelijk omstreeks april 1969, althans in de loop
van 1969, is Osby feitelijk insolvent geworden. De daarna ontstane
exploitatieverliezen en betalingen op daarvoor ontstane schulden
moeten ongedaan worden gemaakt.
1076 Zie IV.6.4.
1077 Zie VI.4.