Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

Hoofdstuk V
Daarbij bleek ook dat als men dit principe toepast op de individuele
onderneming door de tijd heen, het de vraag is vanaf welk moment moet worden
verwacht dat de verhaalsinsolvente, verlieslatende onderneming meer nadeel zal
berokkenen aan haar crediteuren dan zij nog voordelen te bieden heeft door een
toekomstige bijdrage aan investeringsklimaat en economische groei.
Uit het hypothetische karakter van de continuïteitsveronderstelling
volgt noodzakelijkerwijs dat deze beperkt geldig is. Dit wordt in de
financieringstheorie echter lang niet altijd voldoende onderkend. De
financieringstheorie heeft dus ook niet vastgesteld welke beperkingen er aan de
financieringsstructuur moeten worden gesteld omdat de continuïteitsveronderstelling
niet altijd geldt. De theorie gaat impliciet uit van continuïteit,
die bestaat zolang er een positieve marktwaarde voor de aandelen is. 351 Je kunt je
afvragen of de theorie er daarmee van uitgaat dat er geen behoefte bestaat aan de
continuïteitsveronderstelling, omdat participanten vanzelf wel een marktefficiënte
vergoeding krijgen. Dat zou echter geen verklaring bieden voor het
feit dat er wereldwijd behoefte aan de continuïteitsveronderstelling bestaat. In
V.2 is aangetoond dat de geldigheid van de gangbare financieringstheorie
gebaseerd is op het gebruik van de continuïteitsveronderstelling en dat zij dus
ten onrechte de grenzen van die veronderstelling niet onderzocht heeft, maar
vooralsnog volstaan lijkt te hebben met de constatering dat voldoende liquiditeit
en solvabiliteit van belang zijn voor een optimale financieringsstructuur.
Aansluitend op het efficiëntie-begrip van Kaldor en Hicks moest het gaan om de vraag vanaf welk
moment verwacht moet worden dat de verhaalsinsolvente, verlieslatende onderneming meer nadeel
zal berokkenen aan haar crediteuren dan zij nog voordelen te bieden heeft door een toekomstige
bijdrage aan investeringsklimaat en economische groei. Die moeilijk te trekken grenzen zijn in
hoofdstuk IV nader onderzocht. Zij bleken te kunnen worden vastgesteld als men voor elke
onderneming, afhankelijk van aard, groei en wijze van waardering, maar een solvabiliteitseis kon
vaststellen. Het bleek noodzakelijk te zijn om een solvabiliteitseis 352 te stellen, omdat men er
anders niet tijdig achter kan komen of er nog reële verwachtingen voor een voldoende rentabiliteit
bestaan en de onderneming dan al gauw zal doormodderen zonder een te toetsen reorganisatieplan
te maken. 353
Ook in dit hoofdstuk bleek dat de noodzaak bestaat om een solvabiliteitseis te stellen. Dit
komt doordat er geen bijstortingsverplichting bestaat, waardoor de vergroting van het discontinuïteitsrisico
na verhaalsinsolventie geheel voor rekening van financiers en vooral crediteuren
komt. Crediteuren kunnen hiervoor per saldo bij de verlieslatende onderneming geen dekking meer
vinden. 354 Het is ook daarom noodzakelijk om aandeelhouders bij het insolventierisico te betrekken
door een solvabiliteitseis te stellen, omdat zij niet langer participeren in de verdeling en vergroting
van het insolventierisico bij de verhaalsinsolvente, verlieslatende onderneming. 355
Net als de continuïteitsveronderstelling is ook het concept van de vennootschap
met beperkte aansprakelijkheid en de beperkte stortingsplicht van aandeelhouders
een wereldwijd succes. Zouden we uitgaan van de absolute geldigheid
van de hypothese van marktefficiëntie van MM, dan zouden met de wijze
351 Zie V.3.4.
352 Zie IV.6.4 en de voorzichtigheid in Sobi/Hurks II.
353 Zie IV.3.7, IV.4 en IV.6.5.
354 Zie IV.2.6.
355 Zie IV.2.
120