Het schemergebied voor faillissement - Höcker Advocaten

De verlengde Beklamel-norm en de verantwoorde financieringsstructuur
onoverbrugbaar tekort en binnen de grenzen van liquiditeit en solvabiliteit
moeten zij beslissen of ze het eigen vermogen aanvullen of de onderneming
laten staken. Het is essentieel dat er geen verplichting bestaat tot bijstorten, maar
het is even essentieel dat niet bijstorten moet leiden tot het staken van de
onderneming. De verlengde Beklamel-norm ziet, anders dan de Beklamel-norm,
alleen op de nadelige gevolgen van financiering van verliezen met vreemd
vermogen in plaats van eigen vermogen.
Voortzetting van de onderneming nadat de solvabiliteit ‘onvoldoende’
is geworden, verplaatst het discontinuïteitsrisico bij een daarop volgend
faillissement ten onrechte naar de crediteuren. De grens voor een ‘onvoldoende’
solvabiliteit is praktisch te stellen op 20% voor producenten, industrie, bouwnijverheid;
15% voor groothandel, transport, detailhandel; 10% voor dienstverlening,
vrije beroepsbeoefenaren en 10% voor overige. Deze norm laat zich
voor financiers vertalen in een beperking van de omvang van de financiering
volgens de formule L ≤ (1-s).I - s.LM - V. De norm laat zich voor bestuurders
vertalen in de verplichting om:
(i) aandeelhouders en financiers onverwijld mee te delen dat de solvabiliteit
onvoldoende is;
(ii) aandeelhouders te vragen om aanvulling van risicodragend vermogen dan
wel een besluit tot liquidatie of surseance/faillissement;
(iii) de financiers op de hoogte te houden van de benodigde gegevens ter
vaststelling van de maximale financiering;
(iv) in ultimo de onderneming feitelijk te staken en surseance of faillissement
aan te vragen.
Het aan de betrokkene toe te rekenen nadeel onder de verlengde Beklamel-norm
is alleen relevant indien er nog geen sprake is van schending van de Beklamelnorm.
De onder de verlengde Beklamel-norm toe te rekenen nadelige gevolgen
zijn vast te stellen door de ontstane situatie te vergelijken met de hypothetische
situatie dat de overmatige financiering met vreemd vermogen ter beschikking is
gesteld als risicodragend vermogen dat niet geverifieerd kan worden en
waarvoor geen verhaal op zekerheden kan worden genomen.
93