De kreupele van Inishmaan Kas en Karo ... - Toneel Heverlee

DE HANDLEIDING
Horvath bekeek de theaterwereld om hem heen en hij was er niet
gerust in. Daarom schreef hij een uitgebreide handleiding. Enkele
regels:
Als er gesproken wordt, moet er geluisterd worden. Horvath wil
niet dat er op dat moment rondgelopen wordt, dat er stom spel is
Het theater geeft de bezoeker
een uitlaatklep voor zijn boze drijfveren
doordat ze meeleven…
Bij mij leven ze niet mee
maar botsen er op.
Ödön von Horvath
of een andere afleiding.
Dialect wil hij niet horen. De taal
die zijn personages gebruiken is
het Bildungsjargon, beschaafd
zeg maar. Ze willen hypercorrect
spreken en gebruiken daarom
woorden en zinnen die ze niet
echt kennen, niet gewoon zijn.
Titels van liedjes, citaten uit de bijbel, gezegden,… de taal zit vol
onverwachte wendingen. De taal knelt want de sprekers zijn hun
taal niet gewoon. Taal is ineens geen communicatiemiddel meer,
ze legt het onderbewuste bloot en ontmaskert de leugen van het
bewustzijn.
- Respecteer de stiltes! Kas en Karo is een compositie; in elke
scène zit een aanvaring tussen twee temperamenten, in elke dialoog
verandert een personage. Horvath componeert zo een stuk
met stiltes. Zo’n adempauze is een strijd tussen bewustzijn en
onderbewustzijn.
EN DAN NU MUZIEK!
In het stuk zit veel muziek. Die hebben we ook naar NU vertaald.
En ze wordt live gebracht door de groep Silicon Carne, een zeskoppige
coverband die sinds 2001 voor ambiance zorgt. Voor TH
hebben ze hun uitgebreide repertoire nog uitgebreid. Ze kruipen
in de huid van ondermeer Status Quo, Jonathan Richman, De
Kreuners, Clouseau, RvG, The Wolfbanes, Monza, Moloko, Anouk,
Therapy? en Van Morrison. En Big Bill: die doet het zelf!
MARKTROCK
Het Leuvens zomerfestival zal er dit jaar heel anders uitzien. De
organisatoren doen het met minder podia en zetten hun grootste
vedetten nu op het Ladeuzeplein. In Heverlee kan je met enige
nostalgie genieten van de Marktrock-van-toen want Karo en Kas
gaan van de Lange Trappen, naar het Hogeschoolplein, naar de
Krakenstraat, naar de Oude Markt. Ze duiken de kelder van de
Georges in en we geraken zelfs in het Marktrockcafé en frontstage!
Ons geheugen krijgt daarbij een steuntje met de filmbeelden
die Paul Van Roy in de zomer schoot. Met dank aan alle bezoekers,
securities, Marktrockorganisatoren en BV’s die figureer-