Wandelroute - Het Flevo-landschap

More documents

Recommendations

Info

Het bosgebied ligt aan beide zijden van de Vogelweg en aan beide zijden van de Knardijk en elk deel heeft een eigen karakter. Er zijn maar liefst vier gemarkeerde wandelroutes aangelegd, die door de meest fraaie delen van het bos lopen. Alle wandelroutes lopen grotendeels over onverharde paden en gemaaide graspaden. Onderweg zijn er weitjes waar je kunt pauzeren maar bankjes of picknicksets zijn er amper. Alleen op de route ‘Op de Kuierlatten’ zijn op enkele plekken picknickbanken geplaatst. Het is echt een bos voor rustzoekers en natuurliefhebbers. Het is een van de weinige plekken in Flevoland en zeker in Nederland waar je nog heerlijk ongestoord uren kunt lopen zonder een mens tegen te komen. De gele paaltjes of paardenweiroute Deze natuurrijke route voert de wandelaar door het deel van het Knarbos met een grote afwisseling in gesloten en open, meer natuurlijke landschappen. De route start bij de parkeerplaats aan de Knarweg. De route loopt eerst langs meer dan der- dikke populieren tig meter hoge en in het Knarbos bijna een meter dikke populieren, waarin veel vogels leven. Het tromgeroffel van de grote bonte specht is er vaak te horen. In het Knarbos leven ruim 20 paartjes! En dat terwijl er 15 jaar geleden amper een specht in het gebied broedde. Duidelijk een teken dat het bos volwas- sen begint te worden. Het aantal wielewalen is trouwens bijna even groot en die laten zich in het voorjaar in de oude populierenvakken ook volop horen. Het heldere dudeljo klinkt dan vanuit de hoge boomkronen, maar de geelzwarte op een merel lijkende vogel laat zich niet makkelijk zien. Hij blijft bijna altijd verscholen rondtrekken in het bladerdak. Zolang deze oude populieren in het bos kunnen worden gehandhaafd, blijft het voor de wielewalen een eldorado. In het midden ligt een zandig open terrein met een grote ondiepe plas. Al sinds de aanleg van het Knarbos grazen er circa 20 paarden om het gebied voor dichtgroeien te behoeden. Hier is in de zeventiger jaren het eerste grote natuurbouwproject aangelegd. Toen is de bodem op zijn kant gezet door tot 2 meter diep te ploegen. Daardoor ontstond een bonte afwisseling van zandige, venige en meer kleihoudende banen en plekken. Het idee was dat deze bonte bodem als vanzelf zou leiden tot een gevarieerde en rijke vegetatie. Dat bleek toch niet zo simpel en vanzelfsprekend als gedacht. Daarom werd hier met jaarrondbegrazing gestart toen het woord nog niet was bedacht en begrazing van natuurterreinen nog in de kinderschoenen stond. Voor de begrazing worden paarden gebruikt, omdat die relatief weinig eisen stellen aan het voedsel. Ze eten van alles en ‘als een paard’, dus heel veel. Meestal zijn de paarden wel ergens in het terrein te zien. Soms blijven ze aan het oog onttrokken doordat ze achter de opgeworpen lage heuvels grazen of het bos zijn ingetrokken. Ook de tot twee meter hoog opgroeiende, massaal aanwezige kaardenbol beperkt het uitzicht een groot deel van het jaar flink. In dit afwisselende landschap komen veel verschillende plantensoorten voor, zoals Sint Jans- sint jansvlinder kruid en Jacobskruiskruid, die dieren zoals de sint jansvlinder en de putter aantrekken. Die puttertjes komen vooral af op de zaden van de kaardenbol, maar ook op andere zaden. De centraal gelegen plas is echt iets bijzonders: het is een van de weinige plekken in Flevoland waar veenvorming op gang begint te komen. Massa’s kikkers, padden en salamanders voelen zich thuis in deze veenplas, terwijl in de steile hellingen oeverzwaluwen kunnen nestelen. Bijna altijd zie je hier wel een bruine kiekendief, een buizerd of een havik vliegen. Lopend langs de oostrand centrale veenplas van de ponyweide komen we op een parachutistenspringveld. Vooral in het weekeinde komen hier heel wat parachutisten naar beneden die zijn opgestegen vanuit het vliegveld Lelystad. Via de noordzijde van het open gebied lopen we weer in de richting van de parkeerplaats aan de Knarweg. Opvallend is dat het water in de sloten een merkwaardig roodbruine kleur heeft. Deze kleur ontstaat door roestend ijzeroer dat daar veel in de bodem zit. In de plas is de oppervlakte soms ook fel rood gekleurd, maar daar is het een soms massaal optredende soort roodalg. Het laatste stuk van de wandeling loopt door een deels met naaldhout beplant gedeelte van het bos: fijnsparren en Oostenrijkse dennen zijn wat minder gevoelig voor een overmaat aan kalk in de bodem. En kalk zit er in deze voormalige zeebodem natuurlijk volop. In de bosrand zijn nesten van rode bosmieren te vinden. Die zijn hier in de zeventiger jaren uitgezet als biologische bestrijding van insectenplagen. Dat heeft niet zo gewerkt als werd gehoopt, want de mieren konden aanvankelijk maar moeilijk aarden. Nu lijken ze hun draai in het nieuwe land te hebben gevonden en bouwen nesten van elzenproppen en andere resten van loofbomen in plaats van naalden zoals op de Veluwe. De route ‘Op de Kuierlatten’ Deze 9 km lange route kan vanaf de toegang tot Knarboswest (daar ligt een ruime parkeerplaats) worden gelopen. Dit is één van de twaalf kuierlatten-routes in Flevoland. Die lopen
Regionale weg Lokale weg Paden Wandelroute Wandelroute Wandelroute Water Loofbomen Naaldwoud Populieren rode ogentroost Bebouwing
Page 1: Vlotgrasweg 11, 8219 PP Lelystad Te

Wandelroute - Het Flevo-landschap

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?