hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

was veel plechtiger, en dat moest de ernst dier belofte nog wat accentueren.
Wat is er van terecht gekomen?
We interesseren er ons hevig voor, of ze op school goede vorderingen maken, en een
behoorlijke positie krijgen in de maatschappij. Dat ze daarvoor het catechisatiewerk en het
verenigingswerk laten liggen, nu ja, we zouden 't graag anders willen, maar het kan nu
eenmaal niet anders en je kunt geen ijzer met handen breken!
En zo cultiveren we onze eigen wijngaard, en laten de wijngaard des Heren woest.
We zeiden in de kerk bij de doopbelofte: ik ga, heer. En we gaan niet!
In tijden van druk en moeite hebben we soms gezien hoe het toch eigenlijk helemaal mis ging
in ons leven. We beloofden: het zou anders worden, als de Here uitkomst gaf. We deden dure
geloften!
Geloften die nog steeds moeten worden betaald.
"Ik ga, heer!"
"En hij ging niet!"
Goed bezien staan we toch niet zo héél ver van deze jongen af!
De buitenkerkelijke mens wordt nooit meer afgestoten van de dienst des Heren dan door die
kerkleden die ja zeggen, maar het niet doen. Ze zeggen dan: daar heb je nu die kerk met haar
lippen-vroomheid. Ze gaan naar de kerk en zingen hun psalmen, maar als het op daden
aankomt, zijn ze nergens te vinden. Ik weet wel, dat er in die critiek veel onbillijks zit. Ze
maakt zich schuldig aan de fout van generaliseren en scheert alles over één kam. Naar het
oordeel der buitenstaanders schuilen er in de kerk niet anders dan Farizeeërs en vrome
huichelaars. Bovendien is die critiek vaak een doekje voor 't bloeden, om eigen bekeringsonwil
te verontschuldigen of te verbergen. Niettemin zullen we met deze critiek rekening
moeten houden. En ons hart behoort zich zo met onze daden te paren, dat alle critiek der
wereld ten enenmale verstomt.
De zonde van de jongen die ja zei, zat eigenlijk niet zozeer in z'n geveinsdheid dan wel in z'n
nalatigheid.
Datgene wat de Here op deze zoon tegen heeft is, dat het werk ongedaan blijft. Er is geen
groter kwaad onder de zon dan de zonde van verzuim. Niet doen wat God geboden heeft, is
minstens even erg als wèl doen wat God vèrboden heeft.
Van ernstige misslagen is deze mens stellig niet te betichten. Hij is geen dief, overspeler of
moordenaar. Ter verantwoording geroepen, brengen zulke mensen met enige verwondering
in: Maar ik heb toch niets gedaan!
Dan zal de Here antwoorden: dat is het nu juist! Gij hebt niets gedaan. En ge hadt wel iets
moeten doen. Als ge Mij liefhadt, zoudt ge gebedeld hebben om werk. De grote zonde der
kerk is haar onvruchtbaarheid. Dat ze niet meer verstaat, dat de Here werk voor haar heeft.
Wij werken wel ontzettend hard, en zwoegen van de morgen tot de avond, maar dat doen we
voor ons zelf. We werken niet voor de Here. Het grote struikelblok voor de hemelpoort is niet
de ongerechtigheid, maar de onvruchtbaarheid en de nalatigheid. De plaats der buitenste
duisternis zal weergalmen van te laat berouw, dat men niet geluisterd heeft naar het hoog
88