Ontdekt u de hoogmoed, het farizeïsme daarin? Jezus sprak van de Farizeeërs als van gepleisterde graven, van buiten mooi gewit, maar van binnen vol dorre doodsbeenderen. Ik kan me begrijpen, dat u daar een hekel aan hebt. Er zijn ook andere graven, die niet gepolijst zijn en waar de walm der ontbinding u uit tegenkomt. 't Zijn als 't er op aankomt allebei graven! Geeft u aan die laatste dan zozeer de voorkeur? Als Paulus ergens zegt: "Wij dan, wetende de schrik des Heren, bewegen de mensen tot het geloof", dan bedoelt hij met dat "geloof" niet het beamen van enkele waarheden, maar dat ze "schrikken" zullen van die "waarheden", en dat ze van schrik hun nee zeggen zullen opgeven, en de blijdschap leren van het "ja". U zult van de waarheid alleen een schrik krijgen, als die waarheid u raakt. Als ik u zeg, dat de drie hoeken van een driehoek samen 180 graden vormen, is dat óók een waarheid, maar het zal de meesten uwer slechts matig interesseren. Maar als ik u zeg: mens, mens, je kind ligt in het water en verkeert in levensgevaar, gauw, gauw, anders zal het verdrinken, dan is dat een waarheid, die u diep schokt, en u terstond in beweging brengt. Welnu, de waarheid Gods is geen theoretische of mathematische waarheid, maar een waarheid die u aangrijpen moet, en bewegen tot het geloof, tot het ja zeggen. Want dit zeg ik allereerst: er is levensgevaar. Men kan lange tijd nee zeggen tot God, en daarin een heel lange tijd blijven volharden, maar wie dat doet speelt hoog en gevaarlijk spel. Men kan in 't openbaar of heimelijk z'n bekeringsonwil vasthouden, en z'n eigen gang gaan, vaak tegen beter weten in, maar dat is een spelen met je leven. Want dan rekent u niet met één vreselijke eigenschap van de zonde, nl. haar afschuwelijke groeikracht. Er is ook in de zonde geen stilstand. Daar zit een geweldige vaart in. Wie de zonde doet, wordt een dienstknecht der zonde. Er groeit dan om zo te zeggen een eeltlaag om uw ziel. Het is eerst zó, dat men zich niet wil bekeren, en daarna wordt het zo, dat men zich niet meer kan bekeren. De vatbaarheid voor het heilige neemt bij de dag af. Het is morgen moeilijker met de zonde te breken dan vandaag. De Bijbel noemt dit gevaar: het gevaar der verharding. Er is nog iets anders, waar zijdelings al even op gewezen is. Toen de ongehoorzame zoon besloot toch maar te gaan werken, was er natuurlijk reeds een kostbare tijd verloren gegaan. Mensen die na een tijd van onwil en onbekeerlijkheid tot bekering komen, moeten altijd terugzien op een stuk leven dat verknoeid is. Het behoeft niet in uitspatting te zijn doorgebracht. Het kan ook in niets doen zijn doorgebracht. Dat is zelfs de meest voorkomende zonde, dat men voor zichzelf leeft in plaats van voor de Here. We moeten dat even gezien hebben. Dat ons leven er niet is voor ons zelf, maar voor Hem. Dat het dan alleen zin heeft, als het is voor Hem. Dat alles wat we voor ons zelf genomen hebben, de Here ontstolen is. En dat we dat stuk leven nooit meer goed kunnen maken. Die plooi is niet meer glad te strijken. Paulus heeft nergens meer last en verdriet van gehad dan van dat leven vóór z'n bekering. Hij komt daar telkens weer op terug. Hij heeft daar veel tranen om gelaten. Het is wel alles vergeven, maar het had toch zo anders, zo veel meer God-verheerlijkend kunnen 83
zijn! De nee-zeggende zoon is in zijn doen en laten zeer inconsequent. Hij zegt nee, maar doet anders. Dat is een zeer gelukkige inconsequentie geweest. Men kan ook de zonde consequent ten einde doorvoeren. Dat is een zeer ongelukkige consequentie, waarvan terecht gezegd kan worden dat ze naar de duivel voert. Daarom zeg ik: op het doen komt het tenslotte aan, al betreur ik het met deze knaap, dat er een tijd van opstand en onwil in z'n leven geweest is. Maar hij doet dan toch de wil des vaders, en die zijn Mijn broeders en zusters, zegt Jezus, die daar doen de wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Dan toch maar een streep door 't verleden. Jezus neemt de zondaars aan. Hij neemt ze niet slechts aan, maar rekent ze tot Zijn familie. Onbegrijpelijke heerlijkheid, heerlijke onbegrijpelijkheid. Ondanks dat halve of driekwart verknoeide leven toch Zijn eigendom. Dat was de jongen die nee zei. 84
- Page 1 and 2:
Gepubliseer op: Deur Christus Allee
- Page 3 and 4:
Inhoud HOOFDSTUK I: DUBIEUZE POSTEN
- Page 5 and 6:
deze rekening regelmatig onbetaald
- Page 7 and 8:
Dat hij bij de scheiding van z'n oo
- Page 9 and 10:
van de medaille, en uit de waaracht
- Page 11 and 12:
z'n hart zo naar begeerd had. Als e
- Page 13 and 14:
HOOFDSTUK III: JEFTA. In Hebreeën
- Page 15 and 16:
Het hoogste wat hem bezielt is dat
- Page 17 and 18:
Nu, uit de deur van zijn huis kan h
- Page 19 and 20:
Dan door de gruwel van het mensenof
- Page 21 and 22:
immers maar een "hoerenkind" is. Me
- Page 23 and 24:
Hier komt nog iets bij, wat de situ
- Page 25 and 26:
Davids gemalin. Een eventueel huwel
- Page 27 and 28:
lengte van dagen, en roem. Juist om
- Page 29 and 30:
We lezen daar in 1 Kon. 11 schrikke
- Page 31 and 32:
toeliet, maar dat hij zelf die afgo
- Page 33 and 34: HOOFDSTUK V: DE ONGEHOORZAME PROFEE
- Page 35 and 36: einde toe protesthouding zijn. Anti
- Page 37 and 38: Ziet u, dat had ik nu ook van de pr
- Page 39 and 40: die boze geesten, waarover Johannes
- Page 41 and 42: absoluut, maar blijkbaar behoefde d
- Page 43 and 44: gezegd. Integendeel. Het zal elke a
- Page 45 and 46: HOOFDSTUK VI: DE OUDE PROFEET "Kann
- Page 47 and 48: "vrome" leugen. En deze oude zondaa
- Page 49 and 50: Paulus daarvan zegt in 1 Cor. 13, d
- Page 51 and 52: HOOFDSTUK VII: GEHAZI. Wie van ons
- Page 53 and 54: ewijzen. Er blijkt dus een grote ve
- Page 55 and 56: zitten, vergist zich. Zij is een ge
- Page 57 and 58: De derde maal dat we Gehazi ontmoet
- Page 59 and 60: een vierde maal. Tengevolge van
- Page 61 and 62: het precies zo gegaan is. Ik heb ui
- Page 63 and 64: In deze heilige sfeer is Joas opgeg
- Page 65 and 66: Is dat niet onbegrijpelijk? Als er
- Page 67 and 68: nooit anders gedaan hebben dan wat
- Page 69 and 70: waarschuwing van God bij monde van
- Page 71 and 72: HOOFDSTUK IX: MANASSE. De grote pre
- Page 73 and 74: Tot zover dit korte uitstapje op he
- Page 75 and 76: de tijd" een plaatsje werd ingeruim
- Page 77 and 78: Hij verootmoedigde zich voor het aa
- Page 79 and 80: HOOFDSTUK X: DE JONGEN DIE NEE ZEI.
- Page 81 and 82: enkele andere uitlegging toe. Hij g
- Page 83: toch ook niet uit de hoogte op hem
- Page 87 and 88: niet minder prachtige fonteinen. Wi
- Page 89 and 90: was veel plechtiger, en dat moest d
- Page 91 and 92: De trouw werkt altijd aan de onzich
- Page 93 and 94: Om de merkwaardigheid memoreer ik n
- Page 95 and 96: wereldzending, en Barnabas met dr A
- Page 97 and 98: voelde er iets voor, om de twist tu
- Page 99 and 100: HOOFDSTUK XIII: DEMAS. U hebt toch
- Page 101 and 102: dan zó voor, dat Paulus eerst de "
- Page 103 and 104: slechte klank. Ik moet dan almaar d
- Page 105 and 106: Maar nu komt de brief aan Timotheü
- Page 107 and 108: HOOFDSTUK XIV: DIOTREPHES. Diotreph
- Page 109 and 110: Diotrephes. U neemt mij deze korte
- Page 111 and 112: mogelijk was. Hij was geheid in de
- Page 113: Het is ons niet bekend, of Diotreph
Change language