hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards
hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards
hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
HOOFDSTUK I: DUBIEUZE POSTEN.<br />
Iedere zakenman weet wel wat "<strong>dubieuze</strong> <strong>posten</strong>" zijn. Het zijn de vorderingen op die<br />
debiteuren, waarover hij in ernstige twijfel verkeert of ze wel ooit geïnd zullen worden. Er<br />
zijn oer-solide klanten, waar nooit iets mee te doen is. Ze voldoen op tijd aan hun verplichtingen.<br />
Het gaat als met de regelmaat van een klok. Er moge zo nu en dan eens 'n kleine<br />
achterstand wezen, maar die kous komt wel weer af. De grossier kent z'n klanten. Hij weet,<br />
dat ze volkomen "safe" zijn, en hij maakt er zich geen ogenblik zorgen over dat het geld niet<br />
binnenkomt. Maar de <strong>dubieuze</strong> <strong>posten</strong>, daar zit hij mee! Het zijn de chicaneurs, de<br />
twijfelgevallen, waar je nooit voor honderd procent op rekenen kunt. Er staan nog <strong>posten</strong><br />
open van jaren her. Je hebt het al eens zus geprobeerd en zo, maar het helpt allemaal niets.<br />
Loopt er nu eens zo'n labiel gevalletje doorheen, dan hindert dat niet zo heel erg. Een goed<br />
zakenman wordt daar niet direct arm van, en hij heeft er meestal in z'n begroting op gerekend<br />
dat niet alle <strong>posten</strong> binnen komen. Maar als het aantal "<strong>dubieuze</strong> <strong>posten</strong>" angstwekkend<br />
groeit, dan moet dit voor de zaak op de duur ruïneuze gevolgen hebben. Het is nu eenmaal<br />
niet mogelijk van verliezen te leven!<br />
<br />
Met deze mercantiele inleiding ben ik minder ver van m'n terrein verwijderd, dan iemand<br />
geneigd zou zijn te denken. Er is namelijk een zeer grote overeenkomst tussen het natuurlijke<br />
en het geestelijke leven, en wat ik nu beweren wou is dit, dat er niet alleen in de zakenwereld,<br />
maar ook in de kerk tal van zulke <strong>dubieuze</strong> <strong>posten</strong> zijn.<br />
U weet, er zijn in hoofdzaak twee soorten van mensen, die men de helen en de halven zou<br />
kunnen noemen.<br />
De helen zijn de solide broeders. Zij leven in alles trouw mee. Zij bevestigen hun belijdenis<br />
met een nauwgezette levenswandel.<br />
Het zijn de lieden, waar men op aan kan, al laten ze natuurlijk wel eens een steek vallen. Ze<br />
zetten geen hoge borst op, en zouden niet graag van zichzelf beweren, dat ze zo oer-degelijk<br />
zijn. Integendeel: ze delen zichzelf in bij de grootste der zondaren.<br />
Over hèn behoeft ge u geen zorgen te maken!<br />
Wie ons wèl met zorg vervullen zijn de halven, de slomen, de slordigen, de...... <strong>dubieuze</strong><br />
<strong>posten</strong>!<br />
Het zijn de niet-geïnde kwitanties, die al jaar en dag onbetaald teruggezonden worden, en<br />
waarvan ernstige vrees bestaat, òf ze wel ooit betaald zullen worden.<br />
Waar de Here in de eerste plaats recht op heeft, is een leven der dankbaarheid, een Gode<br />
toegewijd leven, en dat is het punt, waarop ze maar aldoor in gebreke blijven.<br />
Soliede christenen zijn het niet.<br />
Er is niet één, maar er zijn meerdere steekjes aan los.<br />
Het zijn hoogst-labiele kerkleden, waarvan u nooit weet of u ze hebt of dat u ze niet hebt. Het<br />
zijn kerkleden, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Dat wil zeggen: u kunt er niets meer<br />
van zeggen. Zij zelf hebben nog veel meer te zeggen. Ze zijn vrijwel nooit uitgesproken. Ze<br />
hebben critiek op alles. Het is hier te breed en daar te kort. Ze vragen: Wat heb ik eigenlijk<br />
aan de kerk, maar de vraag: wat heeft de kerk aan mij, is nog nooit bij hen opgekomen. Wij<br />
zijn allen schuldig God lief te hebben, en daarna elkander lief te hebben. Dat zijn de<br />
rekeningen die ons elke dag worden gepresenteerd, maar het zijn nu juist déze kerkleden, die<br />
3