hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

HOOFDSTUK V: DE ONGEHOORZAME PROFEET.
Wij willen nu eens onze aandacht wijden aan de ongehoorzame profeet uit Juda. Het is een
allermerkwaardigste geschiedenis, die u kunt lezen in 1 Kon. 13. Ik zou u wel vriendelijk
willen verzoeken, eerst eens dit hoofdstuk in de Bijbel na te lezen, voor u verder gaat. Ik kan
die historie hier niet in haar geheel overschrijven. Het enige wat ik kan doen is, héél in het
kort de hoofdzaak weergeven, en voor de Bijbelvaste lezers onder ons worden dan enkele gebeurtenissen
in de herinnering terugroepen, waarbij hij vroeger meer dan één vraagteken
geplaatst had.
Het was zó:
Een man Gods was uit Juda naar Bethel gezonden, om daar te getuigen tegen de eigenwillige
godsdienst van Jerobeam. De kloeke wijze waarop hij z'n opdracht volbrengt, vervult ons met
bewondering. Hij deinst er niet voor terug, de koning in het aangezicht te weerstaan.
Als de profeet, doodvermoeid van de spanning, ergens buiten Bethel aan de kant van de weg
is gaan uitrusten, komt hem een andere profeet uit Bethel achterna met de vriendelijke
uitnodiging met hem naar Bethel terug te keren, en bij hem te komen eten.
Aanvankelijk weigert de Judeeër, omdat God dit uitdrukkelijk verboden had, maar toen de
Betheliet aanhield, en beweerde dat hij deze opdracht niet persoonlijk deed, maar in naam en
opdracht des Heren, zwichtte hij.
Nauwelijks in huis gekomen, staat echter de profeet uit Bethel op en spreekt deze ontzettende
woorden: "Zo zegt de Here: omdat gij wederspannig geweest zijt tegen het bevel des Heren,
en het gebod dat de Here uw God u geboden heeft, niet hebt gehouden, maar teruggekeerd
zijt en brood hebt gegeten en water gedronken ter plaatse, waarvan Hij tot u gesproken had:
gij moogt er geen brood eten en geen water drinken — daarom zal uw lijk niet komen in het
graf uwer vaderen" (1 Kon. 13:21b-22).
Dit was dus niet minder dan een doodvonnis.
Dit vonnis werd al heel spoedig uitgevoerd ook, want we 1ezen verder:
"Nadat hij brood gegeten had en gedronken, zadelde hij de ezel voor de profeet die hij had
doen wederkeren. Maar, toen deze heengegaan was, trof hem een leeuw aan op de weg en
doodde hem" (1 Kon. 13:23, 24a).
Het is gemakkelijk te raden, welke vraagtekens u hier plaatst.
Het is in de eerste plaats, dat naar uw oordeel deze profeet uit Juda volkomen te goeder trouw
was, omdat z'n collega-profeet immers beweerde, dat hij z'n uitnodiging om bij hem te komen
eten, deed in de naam des Heren.
Maar in de tweede plaats vindt u dit vergrijp toch eigenlijk wel wat onbeduidend, dan dat
daar nu de doodstraf op moest staan.
Wij vernemen hier namelijk hoe iemand ter dood veroordeeld werd, niet wegens landverraad,
moord, of een of andere in 't oog lopende zonde, maar, zoals de openbare aanklacht luidt:
"maar gij zijt teruggekeerd en hebt brood gegeten en water gedronken ter plaatse, waarvan
Hij tot u gesproken had: gij moogt er geen brood eten en geen water drinken".
Wij zouden dit misdrijf hebben ingedeeld bij de "lichte gevallen".
32