hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

wou hij de gemeente maar ernstig waarschuwen.
We lezen althans, dat Johannes aan Gajus schrijft, dat Diotrephes hem met boze woorden
besnatert of bebabbelt, en het moet wel heel erg geweest zijn, dat een zachtmoedige Johannes
deze woorden uit z'n pen laat vloeien.
Hoe moeten we ons die situatie indenken?
Wel, laat ik mij maar houden aan prof. Greijdanus, die dat in de Korte Verklaring aldus uit de
doekjes doet.
Bij de woorden in vs 10: "daarom zal ik, als ik kom zijn werken in gedachtenis brengen"
merkt prof. Greijdanus op, dat dit betekent dat Johannes het eigenlijke wezen van Diotrephes
in het licht zal stellen. "Weet Diotrephes dat deels verborgen te houden, deels met een mooi
voorgeven te omkleden, Johannes zal het uit de duisternis van vergetelheid en mooie
omzwachteling naar voren brengen, en doen zien in z'n schandelijkheid."
Even verder heet het: "hij heeft wellicht beweerd, dat Johannes de gemeente zocht te
overheersen, en dat de gemeente niet moest staan onder een buiten haar wonende
machthebber, doch zelfstandig moest wezen en machtsaannatigingen van buiten moest
tegenstaan. Aldus gaf hij dan aan zijn eigen heerszuchtig streven de mooie schijn van te staan
voor de onafhankelijkheid en zelfstandigheid der gemeente, en aan Johannes' bemoeien het
voorkomen van ongeoorloofde zucht tot gemeente-overheersing".
Ik moet hier even bijvoegen, dat wat boven cursief gedrukt staat, door mij zo is aangegeven,
en niet cursief staat in de Verklaring van prof. Greijdanus. Als u dit alles goed in u opneemt,
komt het dus hierop neer, dat Diotrephes de gemeente opriep zich vrij te maken van de
synodocratie van Johannes, maar dat de achtergrond van deze "mooie schijn" om met prof.
Greijdanus te spreken, enkel zelfhandhaving was.
Zo ziet u dus, hoe dat ging.
En Diotrephes ging nog een stap verder — hij had blijkbaar een grote machtspositie in de
gemeente — door allen die het hierin niet met hem eens waren, eenvoudig uit te bannen, en
de broedernaam te ontzeggen.
Het is nu vanwege deze grote zonde van Diotrephes en het onzinnig drijven van deze
invloedrijke ouderling, dat Johannes zich genoodzaakt ziet, een particulier briefje te schrijven
aan Gajus.
Zijn brieven aan de gemeente kwamen niet door.
Diotrephes hield ze achter.
Hij lichtte de gemeente totaal verkeerd voor. En nu moet Gajus maar eens precies weten, hoe
het zit, opdat hij krachtens het ambt der gelovigen doe wat zijn hand vindt om te doen.
Het maakt natuurlijk groot verschil, of iemand te goeder trouw dwaalt, of dat hij willens en
wetens zondigt.
Helaas kunnen wij van Diotrephes blijkens de stukken niet aannemen, dat hij te goeder trouw
is geweest. Achter zijn mooie woorden de gemeente te zullen bewaren voor
machtsoverheersing, school zijn eigen ik. En Diotrephes wist dat zelf ook zeer wel. Hij valt
niet onder de categorie: zij weten niet wat zij doen.
Daarom is zijn zonde des te ernstiger.
111