hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

Maar nu komt de brief aan Timotheüs deze illusie verstoren ... "Demas heeft mij verlaten!"
En uit deze brief richten zich de ogen van Jezus op u en mij en vragen:
"Hebt gij Mij lief?"
Het blijft natuurlijk een heel tragisch geval, dat Demas van z'n post is weggelopen, omdat hij
de tegenwoordige wereld heeft liefgekregen. Hij heeft hiermee gezondigd tegen Paulus, tegen
de kerk, maar wat het ergste is. . . . tegen de Here. Bovendien heeft hij de Heilige Geest
uitermate bedroefd, en wij moeten ons bedroeven over hem, want wie zou niet wenen bij zo
diepe val?
Het heengaan van Demas is dus een zwaar verlies geweest voor het koninkrijk Gods. Daar
kunnen de duivelen alleen maar om lachen.
Toch mogen we geen ogenblik vergeten, dat er ook een andere kant aan deze geschiedenis is.
Ik sprak van verlies, maar er zit toch ook winst in. Ik gewaagde van duisternis, maar het licht
is er toch ook. De duivelen schateren om Demas' val, maar tegelijkertijd is Jezus Christus
toch ook bezig met Zijn kerk.
Het wordt misschien in een beeld het duidelijkst gezegd, wat ik bedoel. Een tuinman moet de
boom snoeien, opdat het geheel beter vrucht zal dragen, gelijk Jezus sprak van de wijnstok,
die gereinigd wordt opdat hij meer vrucht drage.
Hetzelfde is het geval met het lichaam.
Voor het behoud van het gehele lichaam is het soms nodig, dat een boosaardig gezwel wordt
weggesneden. De chirurg die deze operatie uitvoert, bedoelt met z'n mes niet te doden, maar
hij begeert het leven.
Dit alles is in zekere zin toe te passen op Demas.
Zolang u Demas ziet als enkeling, als een ziel, dan betekent de desertie een zeer
betreurenswaardig verlies en een onherstelbare ramp, maar de Heiland heeft het nodig geacht
deze tak weg te snoeien voor het behoud van het gehele lichaam der kerk.
Het kan gebeuren dat het blijven bij de kerk van sommigen een groot gevaar wordt voor de
kerk, een bedreiging van haar waarachtig leven. U hebt dat bij Ananias en Saffira kunnen
zien. Als deze huichelaars en toneelspelers bij de kerk gebleven waren, had dit de dood der
jonge Pinksterkerk betekend. Daarom snijdt de Here die leden weg.
Evenzo heeft de storm der vervolging Demas weggevaagd, zoals de wind het kaf doet
wegstuiven. Deze man, die een vooraanstaande positie bekleedde in het koninkrijk Gods,
maar op het critieke moment weifelde en niet uit het rechte hout gesneden bleek, kon Christus
voor Zijn kerk niet gebruiken. Vooral toen niet, in de crisisjaren waarin de kerk verkeerde.
Demas heeft mij verlaten uit liefde voor de tegenwoordige wereld — we huiveren vanwege
de ruines die Satan aanricht!
Demas heeft mij verlaten uit liefde voor de tegenwoordige wereld — we zien Christus bezig,
Die Zijn kerk zuivert.
Houdt Christus Zijne kerk in stand,
Laat dan de hel vrij woeden.
104