hoofdstuk i: dubieuze posten. - AH Bogaards

slechte klank. Ik moet dan almaar denken aan het woord van Johannes: "heb de wereld niet
lief, noch hetgeen in de wereld is; zo iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet
in hem".
Ik geloof er dan ook geen steek van, dat Demas, toen hij van Paulus afscheid ging nemen (zo
hij dat gedaan heeft!) gezegd heeft: Paulus, ik groet u, want ik heb de wereld liefgekregen!
Dat doet men natuurlijk niet!
Och, hoe gaat dat! Demas zal verklaard hebben, dat 't hem wel vreselijk speet, maar hij kon
om z'n zaken niet langer gemist worden. Hij had ook een brief van z'n vrouw gekregen en zo,
dat ze graag had dat hij zo gauw mogelijk terugkwam, en daarom, ziet u. . . . !
Maar Paulus, die z'n mensen kende, heeft het wel gevoeld. Als een steek in z'n eigen hart. . . .
"liefde voor de tegenwoordige wereld"!
Evenals Jezus over de man die een akker gekocht had, en die een vrouw getrouwd had, en
daarom niet komen kon, zo Zijn eigen gedachten had!
Precies zoals een herder die z'n schapen kent, en informeert waarom de kerk verzuimd werd,
gauw genoeg voelt, waar de schoen wringt.... de tegenwoordige wereld!
Dat wil toch wel wat zeggen!
Een glimp te hebben gezien van de onovertrefbare rijkdom van Christus, het goed dat
nimmermeer vergaat, en dan z'n liefde over te dragen aan een wereld die doodarm is, juist
omdat ze tegenwoordige wereld is, en geen toekomst heeft!
'k Wil Demas niet te hard vallen!
't Is makkelijk oordelen, als men zelf niet voor het geval geplaatst is. Men moet maar eens
huis en haard verlaten hebben, en dan in Rome komen, waar je maar één mond open hoeft te
doen om in de gevangenis te komen. Ik kan mij best voorstellen, dat Demas toen de benen
nam. Ik herinner mij nog al te goed de vele slappe figuren tijdens de bezetting. Er zijn niet
veel helden. Laten we voorzichtig zijn. Laten we geen grote mond opzetten tegen Demas,
omdat hij geen held was. Dit is alleen 't privilege van wie zelf helden zijn, en die zullen het
niet doen. 'k Zou wel eens willen weten wat er terecht kwam van velen die nu ach en wee
roepen om de "tegenwoordige wereld" als ze er zelf eens voor geplaatst werden, hoe
gevaarlijk het kan worden om christen te blijven.
Niet in een knusse omgeving.
Maar midden in het vuur!
'k Zou ook niet graag willen, dat u van Demas de voorstelling meeneemt als van een verlopen
sujet, die zich omwentelt in het slijk der zonde na zijn afval.
Daar weten we niets van.
We weten alleen, dat hij de tegenwoordige wereld liefgekregen heeft, en die wereld heeft
twee kanten, een lichte en een donkere.
Er is een lelijke wereld van onzedelijkheid en brasserij. Er is ook een "mooie" wereld van
102